.gif?rand=4633)
Υπάρχει ένα βασικό κοινό σημείο και μία βασική διαφορά μεταξύ των μέτρων που ελήφθησαν στο ασφαλιστικό κατά το διάστημα 2010-12 και εκείνων που δρομολογούνται από τις 15 Ιουλίου του 2015, με την ψήφιση του 1ου πακέτου μέτρων αλλά και τη σκιαγράφηση και άλλων δύο τουλάχιστον ακόμα μέχρι τέλος του τρέχοντος μηνός και τον προσεχή Οκτώβριο.
Το βασικό κοινό σημείο είναι πως την κρίση του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας καλούνται να την πληρώσουν ξανά οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι, είτε αυτοί είναι εργαζόμενοι είτε είναι συνταξιούχοι.
Έτσι για άλλη μια φορά επιβάλλεται εισφορά στις συντάξεις –και μάλιστα σε όλες ανεξαρτήτως τους ύψους της κάθε μίας- με τη μόνη, αναλόγως, ασήμαντη διαφορά ότι ο λόγος αυτής της εισφοράς είναι η ενίσχυση του κλάδου υγείας, δηλαδή ουσιαστικά του ΕΟΠΥΥ. Αντίθετα, το 2010 -12 κυβερνητικός στόχος των εισφορών ήταν κατά κύριο λόγο η μεταφορά πόρων από τις «υψηλές» συντάξεις στις χαμηλές (πχ εισφορές υπέρ του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών).
Για άλλη μια φορά, και μάλιστα αναδρομικά δηλαδή από την 1η Ιουλίου 2015, αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης προκειμένου να αναχαιτιστεί η αυξητική τάση των συνταξιοδοτικών δαπανών μέχρι το 2023, οπότε αναμένεται και το «μπουμ» της εξόδου από την εργασία της γενιάς της μεταπολίτευσης.
Το βασικό διαφορετικό σημείο μεταξύ των μέτρων επί του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού του 2010 – 2012 και των σημερινών αφορά το οικονομικό υπόβαθρο στο οποίο αυτά εφαρμόζονται.
Το 2010 -12, τα εν λόγω μέτρα σε συνδυασμό και με άλλα (πχ πάλι την αύξηση της φορολογίας) έφεραν βαθύτατη ύφεση στην οικονομία. Η οικονομική ύφεση, η οποία ήταν πολύ μεγαλύτερη από την αρχικά αναμενόμενη, με τη σειρά της οδήγησε σε μείωση των ασφαλιστικών εισφορών , σε «τρύπες» στα ασφαλιστικά ταμεία και, τελικά, σε δραματικές μειώσεις στις συντάξεις, πάνω από όλα στην κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης από την 1η Ιανουαρίου του 2013.
Το 2015, η κατάσταση είναι σχεδόν ριζικά διαφορετική. Πρώτα απ΄όλα, δεν υπάρχουν εκείνες οι απαντοχές της κοινωνίας, σε τρέχοντα εισοδήματα και αποταμιεύσεις που υπήρχαν το 2010 -12.
Πάνω απ’ όλα, όμως, τα υφεσιακά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση στο ασφαλιστικό –συνταξιοδτικό αλλά και στη φορολογία (πχ αύξηση ΦΠΑ) έρχονται να «κάτσουν» πάνω σε μία οικονομία που έχει μπει ξανά βαθιά στην ύφεση πριν καν αυτά τα μέτρα αποφασιστούν, ψηφιστούν ή ακόμα και εφαρμοστούν. Αφορμή δεν είναι άλλη από τα capital controls τα οποία έχουν επιβληθεί από τις 29 Ιουνίου του 2015 και δεν πρόκειται να φύγουν πριν τους επόμενους δύο μήνες, σύμφωνα με τον Υπουργό Ανάπτυξης, κ. Γιώργο Σταθάκη. Αναλυτές τραπεζών, ανεβάζουν το χρόνο που απαιτείται για την πλήρη αποκατάσταση της κίνησης κεφαλαίων στους πέντε μήνες, δηλαδή στο τέλος του χρόνου.
Από μόνο του αυτό το γεγονός θα φέρει οικονομική ύφεση 2-3% στο επόμενο δωδεκάμηνο, χωρίς σ΄αυτή να συμπεριλαμβάνονται οι αρνητικές συνέπειες των νέων μέτρων στην κατανάλωση και, έτσι, στο ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να περιμένουμε νέα καταβύθιση των εσόδων των ασφαλιστικών εισφορών κατά 6-8%, πλάι στην πτώση που ήδη παρουσιάζεται ήδη στο α’ πεντάμηνο του 2015, δηλαδή πριν τα capital controls. Το κενό αυτό δεν θα μπορούσε να κλείσει από το κράτος, δεδομένου ότι προωθείται και στα ταμεία κύριας ασφάλισης –και όχι μόνο στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας- η ρήτρα μηδενικού ή εκμηδενισμού των ελλειμμάτων τους. Μ’ άλλα λόγια, έχει ανοίξει πεδίον δόξης… θλιβερόν για νέες μειώσεις συντάξεων.
