.gif?rand=797)
Υποθέσεις με μεγάλες αποζημιώσεις σε περιπτώσεις που το δημόσιο φέρει ευθύνη για τη ζημία ή τη βλάβη ή ακόμα και το θάνατο πολιτών, δημοσιοποιούνται κατά διαστήματα στα μέσα ενημέρωσης. αναδεικνύοντας την ευθύνη που φέρει το δημόσιο ως προς τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και της προστασίας των ιδιωτών.
Πρόσφατα ορίστηκε αποζημίωση 300.000 ευρώ σε 20χρονο -σήμερα άντρα- ο οποίος το 2014 και κατά τη διάρκεια του πατρινού καρναβαλιού τραυματίστηκε σοβαρά από ελαττωματικό βεγγαλικό στο ένα μάτι με αποτέλεσμα να χάσει το 90% της όρασης του από τον αριστερό οφθαλμό. Όπως αναφέρει η εφημερίδα Πελοπόννησος που έχει το σχετικό ρεπορτάζ το δικαστήριο σε πρώτο βαθμό έβγαλε απόφαση αποζημίωσης 170.000 ευρώ ωστόσο μετά από δικαστικό αγώνα υποχρεώθηκε να καταβάλλει 400.000 ευρώ και οι δύο πλευρές συμβιβάστηκαν στο ποσό των 300.000 ευρώ. Όπως αναφέρεται “το ατυχές περιστατικό έγινε επί δημαρχίας Γιάννη Δημαρά και οφείλετο σε μη λήψη προληπτικών μέτρων από τον πυροτεχνουργό, ο οποίος είχε αναλάβει τη ρίψη των πυροτεχνημάτων. Σύμφωνα με το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης, είχε εισχωρήσει υγρασία στα βεγγαλικά, που είχαν εισαχθεί από την Κίνα, κάτι που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν τα πυροτεχνήματα είχαν ελεγχθεί παραμονές της Τελετής Εναρξης του Καρναβαλιού και όχι 3 μήνες πριν”.
Το 2022 βγήκε η δικαστική απόφαση για την υπόθεση του 11χρονου που έχασε τη ζωή του το 2017 όταν χτυπήθηκε από αδέσποτη σφαίρα την ώρα που ήταν στο προαύλιο του σχολείου του. Πέντε χρόνια μετά το δικαστήριο, αποδεχόμενο σύμφωνα με δημοσίευμα της Επιθεώρησης Συγκοινωνιακού Δικαίου την πρωτόδικη πόφαση, όρισε ότι το δημόσιο θα αποζημιώσει με 490.000 ευρώ τους γονείς του παιδιού. Ειδικότερα αναφερόταν πως “εν προκειμένω, η παράλειψη λήψης μέτρων για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας στην περιοχή και η παράλειψη τοποθέτησης αστυνομικών οργάνων στη διάρκεια σχολικής εκδήλωσης σε σχολείο που γειτνιάζει με τις πιο επικίνδυνες περιοχές του Δήμου συνδέεται αιτιωδώς με τον επελθόντα θάνατο“.
Μία άλλη υπόθεση που αφορά φθορά περιουσίας είναι αυτή των μεγάλων ζημιών που καταγράφηκαν το βράδυ της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου και που καλύφθηκαν αρχικά μέσω της ασφαλιστικής κάλυψης. Στην απόφαση του ΣτΕ εξέδωσε απόφασή τον Οκτώβριο του 2022 αποφασίστηκε καταβολή ποσού ύψους 1.562.613 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους σε ασφαλιστική εταιρία που κάλυψε τις ζημιές που προκλήθηκαν σε καταστήματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Μεγάλο ποσό αποζημίωσης ορίστηκε και το 2021 στην περίπτωση θανάτου 29χρονου στη φονική πλημμύρα της Μάνδρας. Σε αυτή την περίπτωση το πρωτοδικείο επιδίκασε αποζημίωση ύψους 270.000 ευρώ στην οικογένεια του άτυχου νέου που έχασε τη ζωή του από πνιγμό στη διάρκεια της πλημμύρας, ενώ πήγαινε στη δουλειά του.
Τεράστια αποζημίωση με απόφαση του ΣΤΕ ορίστηκε και στην περίπτωση του φαντάρου που το 2000 έχασε τη ζωή του από αδέσποτη σφαίρα. Το δημόσιο κλήθηκε να καταβάλλει το 2019 800.000 ευρώ στους γονείς και τα αδέλφια του 22χρονου φοιτητή που πέθανε έξω από το στρατόπεδο Στεφανάκη, στη λεωφόρο Σχιστού.
Δεκαέξι ολόκληρα χρόνια, έπρεπε να περάσουν για να τελεσιδικήσει η υπόθεση της αποζημίωσης εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου, για τους βανδαλισμούς και το πλιάτσικο που είχαν γίνει μετά την τελετή λήξης του Πατρινού Καρναβαλιού του 2003, στο κατάστημα οπτικών του Φίλιππου Καμίση στην πλατεία Γεωργίου. Το 2019 το Γ΄ Τμήμα του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Πατρών απέρριψε την έφεση που είχε καταθέσει το Ελληνικό Δημόσιο και κλήθηκε να καταβάλλει στην ασφαλιστική που είχε καλύψει τη ζημιά ποσό 96.628 ευρώ, ως αποζημίωση για παράνομες πράξεις και παραλείψεις οργάνων του δημοσίου.
Άλλες υποθέσεις που έχουν δημοσιευτεί αφορούν την αποζημίωση από δήμο άνω των 30.000 ευρώ για τον τραυματισμό μοτοσικλετιστή που δεν είδε τα οδικά έργα γιατί δεν υπήρχε η κατάλληλη σήμανση ή παιδιού που τραυματίστηκε στο σχολείο από σιδερόβεργα στο προαύλιο.
Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο και ειδικά στις περιπτώσεις που υπάρχουν τραυματισμοί και θύματα και αποτελούν σε ένα βαθμό δικαίωση για συγγενείς θυμάτων ή ζημιωθέντες. Αποτελούν ταυτόχρονα σημαντικό κίνητρο για την ενίσχυση μέτρων προστασίας των πολιτών και φέρουν τους δημόσιους φορείς προ των ευθυνών τους.
