Με την Α.Π. 86/20-4-2016 Απόφαση της 1ης Ειδικής Επιτροπής άρθρου 152 Ν. 3463/2006, που υπογράφει ο Πρόεδρος αυτής Θωμάς Καζάκος, Πάρεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, απορρίφθηκε προσφυγή του Δήμου Βόλβης κατά Απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης με την οποία είχε ακυρωθεί Απόφαση τού Δήμου Βόλβης για χρήση παράνομων όρων στη διαδικασία υποχρεωτικής ασφάλισης ευθύνης προς τρίτους των οχημάτων του ίδιου Δήμου με επικύρωση της ακυρωτικής Απόφασης.
Συγκεκριμένα αναφέρονται τα εξής καταλυτικά: …«Επειδή, εν προκειμένω, η θέσπιση όρου σύμφωνα με τον οποίο προϋπόθεση αποδοχής της προσφοράς αποτελεί η ασφαλιστική Εταιρία να ανήκει στον φιλικό διακανονισμό, δεν είναι νόμιμη ενόψει της εξάλειψης της ρήτρας περί υποχρεωτικής συμμετοχής στην Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών των Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων, που ασκούν στην Ελλάδα επιχείρηση ασφάλισης ευθύνης από ατυχήματα που προκαλούνται από αυτοκίνητα, με την αντικατάσταση της παρ.1 του άρθρου 4 του Ν. 489/1976, με το άρθρο 26 παρ.2 του Ν. 3419/2005 (όπου ορίζεται:….2. Η παράγραφος 1 του άρθρου 4 του Ν. 489/1976 (ΦΕΚ 331 Α΄), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής: «1. Η κατά τα προηγούμενα άρθρα ασφάλιση συνάπτεται από ασφαλιστές οι οποίοι ασκούν νόμιμα στην Ελλάδα επιχείρηση ασφάλισης ευθύνης από αυτοκίνητα») αλλά και της αντισυνταγματικότητας της προϊσχύουσας ρύθμισης (βλ. Ο.ΣτΕ 51,52/2008).
«Επειδή, επομένως, παράνομα και αυθαίρετα η υπό κρίση πράξη έθεσε ως όρο συμμετοχής στην διαδικασία της απευθείας ανάθεσης προϋποθέσεις που βασίζονται σε καταργημένες –μη ισχύουσες νομικές διατάξεις, παραβιάζοντας άμεσα το νόμο δια του αποκλεισμού συμμετοχής στην εν λόγω διαδικασία προσώπων που δεν έχουν τις προαναφερόμενες παράνομα τεθείσες προϋποθέσεις.»
Με το ως άνω περιεχόμενο και αιτιολογία η προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Γραμματέα Α.Δ.Μ.Θ. (Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης) είναι νόμιμη, ειδικώς και επαρκώς αιτιολογημένη, απορριπτόμενων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων λόγων της εξεταζόμενης προσφυγής».
Διευκρινίσεις και Επεξηγήσεις
Τα παραπάνω Νομικο-Διοικητικά λέγουν ότι είναι παράνομη και αυθαίρετη η χρήση πρόσθετων όρων και προϋποθέσεων στην διαδικασία ασφάλισης αυτοκινήτων. Μοναδική προϋπόθεση είναι μόνον η αυτονόητη κατοχή διοικητικής άδειας λειτουργίας τής κάθε και όποιας ασφαλιστικής επιχείρησης. Τίποτε άλλο.
Συνεπώς, όποιος καταφεύγει σε δόλια και πονηρά εφευρήματα χρήσεως άλλων παράνομων όρων και προϋποθέσεων, όπως είναι και τα απατηλά περί δήθεν υποχρεώσεως εγγραφής στην «Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών» και της εσωτερικής συμφωνίας αυτής με μέλη της, γνωστής ως «Φιλικός Διακανονισμός», διαπράττει παράβαση νόμου, με Ποινικές και Αστικές ευθύνες του, πέραν των Διοικητικών.
Τέρμα και τελεία επ’ αυτών, αφού «έστι Δίκης οφθαλμός» που όχι μόνον βλέπει τα πάντα, αλλά και τιμωρεί, αργά ή γρήγορα.
Η πολύπαθη Ασφαλιστική Αγορά της χώρας, επιτέλους, λυτρώθηκε και από τα τελευταία κατάλοιπα της μαύρης εποχής και των κάποτε Μονοπωλίων που καταδυνάστευαν τον Οικονομικο-Κοινωνικό Θεσμό των Ιδιωτικών Ασφαλίσεων, για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και πριν από δεκαετίες έλαβε όλα τα κατάλληλα μέτρα προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού προσφοράς διαφορετικών τιμών για την ίδια ασφάλιση προς όφελος των καταναλωτών ασφαλισμένων, άρα και της εθνικής οικονομίας κάθε κράτους μέλους.
Τα αιώνια Μονοπώλια και Ολιγοπώλια όμως, στην πάντα ανοχύρωτη και διεφθαρμένη Ελλάδα, χρησιμοποιούσαν την κάθε είδους κρατική εξουσία όχι μόνον για την συνεχώς αυξητική είσπραξη ασφαλίστρων από τους ασφαλισμένους, αλλά και για την απόκρυψη, για παραβίαση, του Κοινοτικού Δικαίου στις ασφαλιστικές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα να γελοιοποιείται διεθνώς η χώρα μας και να παραπέμπεται ή να απειλείται ότι
θα παραπεμφθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το οποίο επιβάλλει εξοντωτικά χρηματικά πρόστιμα, που μετατρέπονται στα γνωστά και συνεχώς αυξητικά αποτρόπαια χαράτσια και φόρους για τον κάθε ανύποπτο Έλληνα πολίτη! Εξαιρετικά «ευφυής» η μεγάλη «φάμπρικα» αυτή, με την οποία, χωρίς Πολέμους και Μάχες, μας «κατατρόπωσαν» και μας κρατούν χειροπόδαρα δεμένους, όχι βέβαια μόνον από τις ασφαλιστικές δραστηριότητες.
Μάταια και από μόνος του ο Μακεδόνας Ασφαλιστής Μελάς Γιαννιώτης, που από το έτος 1993 αηδιασμένος είχε αποχωρήσει οριστικά από την τότε λεγόμενη «Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών των Βαρόνων», αγωνίζονταν από την Θεσσαλονίκη και την «Ένωση Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος-ΕΑΒΕ» να γνωστοποιήσει και να υλοποιήσει τον ελεύθερο ανταγωνισμό σύμφωνα με το Κοινοτικό Δίκαιο. Τον δίωξαν και τον καταδίωξαν, επί σειρά ετών, «Βαρόνοι» και Κρατική Εξουσία, μέχρι προσωπικής και ατομικής συντριβής του.
Έχοντας με το μέρος του όμως το Δίκαιο και την εμπιστοσύνη των ωφελούμενων ασφαλιζόμενων, τελικά τους συνέτριψε και απέμειναν κάποια «σταγονίδια» του μαύρου και κακού παρελθόντος.
Η μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίησή του ήρθε την 1-12-2010 όταν ανέλαβε ως Εποπτεύουσα Αρχή των Ιδιωτικών Ασφαλίσεων η Τράπεζα της Ελλάδος, όπως ο ίδιος έντονα υποστήριζε, διότι γνώριζε ως παλαιός τραπεζικός ότι «μπήκε το νερό στο αυλάκι» και είναι βέβαιο πλέον ότι η νέα Εποπτεύουσα Αρχή θα επιβάλλει το Δίκαιο και το Πρέπον στην χαώδη ασφαλιστική μας αγορά, όπου οι ελεγχόμενοι ήταν και ελέγχοντες.
Ένα από τα Δίκαια και Πρέποντα της νέας Εποπτικής Αρχής ήταν η αναγνώριση τού κατά νόμο αναγνωρισμένου Σωματείου στην Θεσσαλονίκη με την επωνυμία «Ένωση Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος-ΕΑΒΕ», όπου και μόνον είναι εγγεγραμμένες –εύλογα και ως τοπικές- οι δύο ασφαλιστικές επιχειρήσεις με την επωνυμία ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ, χωρίς καμία διάκρισή της από άλλες Ενώσεις στην Αθήνα, σε πλήρη αντίθεση με τις μέχρι τότε μικροπρέπειες και γελοιότητες, της με το «έτσι θέλω», μη «αναγνωρίσεως» της ΕΑΒΕ αλλά και της με κάθε τρόπο και μέσο προσπάθειας διαλύσεως και εξαφανίσεώς της. Ενοχλούσε και έβλαπτε τα Μονοπώλια των τότε «Βαρόνων»!
Πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο και έκαναν την ΕΑΒΕ γνωστή, συμπαθή και αποδεκτή, ως παράφορα αδικούμενη, σε όσους –και πολλούς- έχουν νου, γνώση και εντιμότητα.
Την ίδια αυτή «Ένωση Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος-ΕΑΒΕ» και τα ιδρυτικά της μέλη στην Θεσσαλονίκη, είχαν ως κύριο στόχο τα εναπομείναντα «σταγονίδια» με τους παράνομους και ανήθικους όρους και προϋποθέσεις στις διαδικασίες προκηρύξεως διαγωνισμών ασφαλίσεων.
Αυτές τις παράνομες μεθοδεύσεις, που «τροφοδοτεί» με έκδοση «βεβαιώσεων εγγραφής ως μέλους για συμμετοχή σε διαγωνισμό ασφαλίσεως» η επώνυμα αναφερόμενη «Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών» και η συμφωνία της με μέλη της, έκρινε η Απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης και επικύρωσε η Απόφαση της Ειδικής Επιτροπής, «εκ μέρους και για λογαριασμό» της όλης Διοίκησης του Κράτους, συγκεντρωμένης και αποκεντρωμένης, επειδή οι νόμοι είναι ίδιοι και ισχύουν σε όλη την Επικράτεια.
Αυτός είναι και ο πάντα υπαρκτός «Δίκης οφθαλμός» που βλέπει τα πάντα, αργά ή γρήγορα.
Και βέβαια η σωματειακή έκδοση βεβαιώσεως ότι είναι μέλος του κάποια επιχείρηση ή πρόσωπο, μπορεί να μην είναι μεμπτή και παράνομη, με επιφύλαξη όσων προβλέπει ο νόμος για τα προσωπικά δεδομένα, αλλά είναι μεμπτή και παράνομη όταν εκδίδεται προς τον σκοπό συμμετοχής ασφαλιστικής επιχείρησης σε διαγωνισμό ασφαλίσεως, όπως είναι καταχρηστική και απαγορευμένη η χρήση της από τρίτους και υποψηφίους να ασφαλισθούν.
Εδώ, πέραν της Δικαιοσύνης και του Αυτεπάγγελτου αυτής, πολλές Ανεξάρτητες Αρχές και Υπηρεσίες έχουν αρμοδιότητα να κρίνουν και να αποφασίσουν κατά τις αρμοδιότητές τους για τους παραβάτες, ενώ η άμεσα θιγόμενη ΕΑΒΕ δεν θα μείνει και δεν μένει «με σταυρωμένα χέρια».
Ελπίζουμε όμως ότι θα πάρει την οφειλόμενη και πρέπουσα θέση η «Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών» μετά του λεγόμενου «Φιλικού Διακανονισμού» και ορθά ως «ΣΑΠ», αφού αναφέρονται επώνυμα στις ακυρωτικές κρίσεις των αρμοδίων οργάνων της Διοίκησης.
Η όλη ασφαλιστική αγορά εύλογα αναμένει να λάβει δημοσίως θέση και να βοηθήσει, όπως επιβάλλει ο νόμος και το καθήκον των έντιμα και νόμιμα Διοικούντων, την εφαρμογή της πλήρους νομιμότητας και διαφάνειας στις ασφαλιστικές δραστηριότητες για το δημόσιο και κοινό συμφέρον όλων.
Στήριξη και προστασία χρειάζεται ο κοινός Θεσμός και Επιστήμη των Ιδιωτικών Ασφαλίσεων και όχι νέες πληγές και κυρίως ευτελή σκάνδαλα.
Υπάρχουν ικανοί και έντιμοι, νομομαθείς και αξιοπρεπείς, που μπορούν να πράξουν τα δέοντα, χωρίς νουθεσίες και παρεμβολές άλλων.
Γένοιτο λοιπόν, αν και εφόσον, το επιθυμούν. Εξάλλου το «νερό» (εκ των διαγωνισμών ασφαλίσεως) «μπήκε στο –νόμιμο- αυλάκι του».
