.gif?rand=1554)
Τη διασφάλιση του δικαιώματος στη λήθη ανθρώπων που έχουν ιαθεί από τον καρκίνο επιχειρεί το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας μέσα από Κώδικα Δεοντολογίας που θα δεσμεύει τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, ώστε υπό προϋποθέσεις να μην λαμβάνεται υπόψη το ιστορικό των πρώην πασχόντων και ειδικά σε περιπτώσεις που κάποιος έχει νοσήσει σαν παιδί και για χρόνια δεν έχει υποτροπιάσει. Η πρωτοβουλία αποσκοπεί στο να θέσει τέρμα στην άνιση αντιμετώπιση επιζώντων από τον καρκίνο που έχουν ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας τους και θέλουν είτε να αποκτήσουν ένα ασφαλιστήριο ζωής είτε να πάρουν δάνειο από τράπεζα όπου τους ζητείται η ασφάλιση ζωής.
Η συγκεκριμένη ενέργεια του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, υλοποιείται μετά από διαβούλευση με την Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου και την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος ( ΕΑΕΕ ). Το δικαίωμα στη λήθη κατοχυρώνεται σε χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο κ.α. και στην ουσία ορίζει ότι εφόσον έχει παρέλθει αρκετό διάστημα, που αναμένεται να οριστεί από τους αρμόδιους φορείς, από το οποίο δεν έχει ξαναεμφανίσει ο πρώην ασθενής καρκίνο δεν θα επιτρέπεται οι ασφαλιστικές να συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό καρκίνου και να τις προσμετρούν στο προφίλ κινδύνου.
Σχετικές ανακοινώσεις έκανε από το συνέδριο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου ο υπουργός, Κ. Χατζηδάκης επισημαίνοντας ότι «οι επιβιώσαντες ακόμη και αν έχουν παρέλθει δεκαετίες από την περίοδο που νόσησαν από καρκίνο, αντιμετωπίζουν διακρίσεις σε συγκεκριμένες διαδικασίες, όπως είναι η λήψη δανείων ή η ασφάλεια ζωής, σε σύγκριση με άτομα που δεν έχουν εμπειρία καρκίνου». Όπως πρόσθεσε ο κ. Χατζηδάκης θα υπάρξει Κώδικας Δεοντολογίας, ο οποίος «θα είναι κείμενο αυτοδέσμευσης των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι η ασφαλιστική επιχείρηση δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το ιστορικό καρκίνου ενός προς ασφάλιση προσώπου ως παράγοντα συνεκτίμησης κινδύνου. Μετά, βεβαίως, την παρέλευση προκαθορισμένου χρόνου από την πλήρη ίασή του από καρκίνο. Στον πυρήνα του πρόκειται για το δικαίωμα να μη διαφοροποιείται ένας πρώην καρκινοπαθής από κάθε άλλο πρόσωπο με ανάλογο προφίλ κινδύνου χωρίς όμως τον παράγοντα του καρκίνου».
