.gif?rand=477)
Νέα μελέτη της ΕΣΔΥ για την κάλυψη των αναγκών των καρκινοπαθών και άρση των ανισοτήτων πρόσβασης σημειώνει πως χρειάζονται 11 ευρώ για κάθε 100 ευρώ δαπάνης υγείας.
Ο καρκίνος, ως το 2030 θα ξεπεράσει τα καρδιαγγειακά νοσήματα διεθνώς και για το λόγο αυτό είναι ανάγκη να γίνει ανακατανομή των πόρων του συστήματος υγείας, προκειμένου να αρθούν οι ανισότητες στην πρόσβαση των ασθενών στις υπηρεσίες υγείας. Στη χώρα μας, η δαπάνη δεν απέχει πολύ από το μέσο όρο της δαπάνης των λοιπών ευρωπαϊκών κρατών, απορροφώντας το 6% της συνολικής δαπάνης για την υγεία ή το 9% της δημόσιας δαπάνης υγείας, ποσό που υπολογίζεται σε λίγο περισσότερο από 1 δισ. ευρώ. Στους υπολογισμούς αυτούς υποεκτιμάται η ιδιωτική δαπάνη, η οποία δεν αφορά τη νοσηλεία και τα φάρμακα, αλλά τη συνολική φροντίδα του ασθενούς, παράμετρο για την οποία χρειάζεται περαιτέρω έρευνα. Εντούτοις είναι ήδη γνωστό, ότι το 10% των νοικοκυριών στην Ελλάδα υφίστανται καταστροφικές δαπάνες υγείας, οι οποίες συνήθως αφορούν πάσχοντα από καρκίνο.
Το σημαντικό όμως είναι ότι η ταχύτητα αλλαγής της τεχνολογίας είναι μεγάλη, όπως παρατηρείται με τα νέα φάρμακα, γεγονός που πρέπει να συνυπολογιστεί στην κατανομή της δαπάνης. Με το δεδομένο αυτό, για κάθε 100 ευρώ στην υγεία, πρέπει τα 11 να διοχετεύονται στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Τα στοιχεία αυτά ανακοινώθηκαν χθες από τον ομ. καθ. Οικονομικών της Υγείας της ΕΣΔΥ Γιάννη Κυριόπουλο, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με αφορμή την πρώτη μελέτη στη χώρα μας, για την κατανομή των πόρων με χρήση της νέας μεθόδου της πολυκριτιριακής ανάλυσης αποφάσεων.
Τη μελέτη παρουσίασε ο επιστημονικός συνεργάτης της ΕΣΔΥ Κώστας Αθανασάκης, ενώ ο πρόεδρος της Ένωσης Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας, Γιάννης Μπουκοβίνας, αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά της φροντίδας των ασθενών με καρκίνο. Ο κ. Μπουκοβίνας επεσήμανε ότι η Ελλάδα είναι μια από τις δύο χώρες στην Ευρώπη που δεν έχει καταγραφή του φορτίου της νόσου, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στις νέες τεχνολογίες σχετικά με τη νόσο, που προκαλούν αύξηση της δαπάνης, ακόμη από το επίπεδο της πρόληψης, επισημαίνοντας όμως ότι μακροπρόθεσμα εξοικονομούν πόρους από την εμφάνιση της νόσου.
Ως παραδείγματα έφερε το τεστ ΠΑΠ HPV-DNA, τους εμβολιασμούς κοριτσιών και αγοριών κατά του HPV, την οριστική διάγνωση μέσω Pet Scan και τη χρήση στοχευμένης ακτινοθεραπείας, για να καταλήξει λέγοντας ότι υπάρχουν νοσήματα όπως ο καρκίνος του πνεύμονα ή το χόρδωμα, που με την ανοσοθεραπεία αλλάζει η πορεία της νόσου. Επισημαίνοντας μια σειρά ελλείψεις από πλευράς φροντίδας του ασθενούς που συνήθως αναλαμβάνουν οι οικείοι του, ο κ. Μπουκοβίνας κατέληξε λέγοντας πως σύμφωνα με αμερικανική μελέτη, όσο λιγότερα χρήματα υπάρχουν διαθέσιμα στην Τράπεζα, τόσο λιγότερο ζουν οι ασθενείς με καρκίνο. Με το ελάχιστο των 400 δολ., η πρόγνωση δεν ξεπερνά τους 4 μήνες ζωής. Έτσι σημείωσε πως είναι ανάγκη η πολιτεία να θεσπίσει εναλλακτικούς τρόπους κάλυψης των αναγκών, ξεκινώντας από την αγωγή υγείας στο σχολείο, με την πρόληψη του καπνίσματος και την προαγωγή ενός καλύτερου τρόπου ζωής.
Η έρευνα
Ο Επιστημονικός Συνεργάτης του Τομέα Οικονομικών της Υγείας της Ε.Σ.Δ.Υ. Κώστας Αθανασάκης, αναλύοντας τη μεθοδολογία και τα αποτελέσματα της έρευνας, σημείωσε πως «η εφαρμογή των κανόνων της Πολυκριτηριακής Ανάλυσης Αποφάσεων, ανέδειξε 7 βασικά κριτήρια επιρροής στη λήψη της απόφασης κατανομής των πόρων:
1. Το φορτίο της νόσου, το οποίο αποτελεί και τη σημαντικότερη παράμετρο (24,5% του συνολικού βάρους της απόφασης)
2. Η δυνατότητα βελτίωσης της υγείας των πασχόντων από την παροχή επιπλέον πόρων στη νοσολογική κατηγορία υπό εξέταση (19%)
3. Το άμεσο κόστος της νόσου και η εκτιμώμενη αύξησή του εντός της επόμενης πενταετίας (16%)
4. Το έμμεσο κόστος της νόσου (13,2%)
5. Οι ανεκπλήρωτες ανάγκες υγείας των πασχόντων (10,9%)
6. Η πιθανότητα ύπαρξης καταστροφικών δαπανών υγείας στα νοικοκυριά με πάσχοντες από τη νόσο (9,1%)
7. Η «αξία της προαίρεσης», δηλαδή η τοποθέτηση πόρων για την έγκαιρη αντιμετώπιση αυτών που θα αναπτύξουν τη νόσο, δεδομένης της σοβαρότητας του νοσήματος και της κοινωνικής απαίτησης για χορήγηση θεραπείας (7,3%).»
Αξιολογώντας τις σημαντικότερες ομάδες ασθενειών βάσει των παραπάνω κριτηρίων, σε σχέση με την κατανομή των διαθέσιμων πόρων υγείας, προέκυψαν τα παρακάτω αποτελέσματα: Τα κακοήθη νεοπλάσματα εκτιμήθηκαν ως η σημαντικότερη προτεραιότητα για την κατανομή των πόρων υγείας (με βαθμό 9,53/10), ενώ ακολούθησαν οι παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος (8,36/10), οι τραυματισμοί (7,77/10), οι παθήσεις του νευρικού συστήματος (7,71/10), του μυοσκελετικού (7,37/10) και οι ψυχικές διαταραχές (7,35/10). Εκ μέρους της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου, η Πρόεδρος, Καίτη Αποστολίδου, τόνισε τη σημασία ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον Έλεγχο του Καρκίνου και ενός πληθυσμιακού Εθνικού Μητρώου Νεοπλασιών για την κατανομή των πόρων υγείας στον καρκίνο.
Πηγή: Healthmag.gr
