Τα προβλήματα στα Συστήματα Υγείας και οι καθυστερήσεις για το χειρουργείο δεν αποτελούν αμιγώς ελληνικό πρόβλημα, όπως μάς διδάσκει η κατάρρευση του κάποτε ισχυρού Βρετανικού ΕΣΥ. Το National Health Service (NHS) της Μ. Βρετανίας που θεωρούνταν για δεκαετίες το ευρωπαϊκό πρότυπο για μίμηση στην Δημόσια Υγεία, σήμερα βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης, με 7,6 εκατ. ασθενών να περιμένουν σε λίστα αναμονής άνω του έτους για να μπουν στο χειρουργείο και 15.000-26.000 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους ετησίως λόγω καθυστερημένης εισαγωγής και αξιολόγησης στα Επείγοντα.
Της Αλεξίας Σβώλου
Νοσεί βαριά ο Άγγλος Ασθενής δηλαδή το βρετανικό ΕΣΥ που τα τελευταία χρόνια διαγράφει μια πτωτική πορεία from hero to zero, από την επιτυχία στην κατάρρευση, πληρώνοντας το τίμημα της εμμονικής εφαρμογής του λεγόμενου gate keeping. Το τελευταίο (gate Keeping) αφορά μια πολιτική υγείας που δυσχεραίνει την πρόσβαση στο νοσοκομείο, δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από ό,τι ίσχυε εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα, όπου κάθε πολίτης έτρεχε στο νοσοκομείο ακόμα και για ασήμαντη αφορμή. Τα νοσοκομεία ειδικά στην γενική τους εφημερία είναι οι πιο κοστοβόρες Δομές του Δημόσιου τομέα και η στρατηγική του gate keeping (σε ελεύθερη μετάφραση μηχανισμός ελέγχου κατά την είσοδο) αποσκοπούν στο να αποτρέπουν τον συνωστισμό και την εισαγωγή στο νοσοκομείο για προβλήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν εξωνοσοκομειακά, τόσο για την καλύτερη λειτουργία των νοσοκομείων όσο και για τον έλεγχο των δαπανών υγείας. Αυτή η στρατηγική βέβαια προστατεύει τα οικονομικά του κράτους αλλά όχι και τους ασθενείς, όταν για παράδειγμα ένας άνθρωπος με εκκολπώματα παχέος εντέρου και φρικτούς πόνους που πρέπει να νοσηλευτεί μένει για μέρες εκτός νοσοκομείου με τον γιατρό πρώτης υποδοχής –τον GP-να μην δίνει εγκαίρως το απαιτούμενο παραπεμπτικό.
Το National Health Service (NHS) που θεωρούνταν για δεκαετίες το ευρωπαϊκό πρότυπο για μίμηση στην Δημόσια Υγεία, σήμερα βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης με 7,6 εκατ. ασθενών να περιμένουν σε λίστα αναμονής άνω του έτους για να μπουν στο χειρουργείο και 15.000-26.000 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους ετησίως λόγω καθυστέρησης στην εισαγωγή στα Επείγοντα ΤΕΠ).
.gif?rand=8625)
