.gif?rand=8194)
Πρόκειται για δύο ονόματα που θα μείνουν στην Ιστορία του «Κραχ του 2008».
Ο πρώτος, Nuriel Roubini, Αμερικανοεβραίος καθηγητής του New York University, γιατί αναστάτωσε τον κόσμο πριν από δύο χρόνια, το 2006, όταν σε μια επίσημη ομιλία του προέβλεψε την κατάρρευση της Αμερικανικής Οικονομίας το 2008, επικαλούμενος τα συγκεκριμένα υψηλού κινδύνου στεγαστικά δάνεια (subprime), αλλά προέβλεψε επίσης και την παγκόσμια Οικονομική Κρίση που ακολούθησε αμέσως μετά καθώς και τη διάρκειά της, αναφέροντας ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο ολόκληρα χρόνια πριν η παγκόσμια Οικονομία μπορέσει να συνέλθει κάπως!
Ο δεύτερος, Bernard Mandof, και αυτός Αμερικανοεβραίος, πρώην Πρόεδρος του Nasdaq, γιατί συστηματικά και οργανωμένα… καταλήστεψε χιλιάδες εύπορους Αμερικανούς και ξένους, ιδιώτες και Ιδρύματα, με το γνωστό «αεροπλανάκι», καταβροχθίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια δολάρια! Αυτή η Απάτη χαρακτηρίστηκε η μεγαλύτερη του αιώνα!
Αν είστε νέος ή νέα και δε γνωρίζετε τι είναι το «αεροπλανάκι», το εξηγούμε: Παίρνεις από διάφορους Επενδυτές που σε εμπιστεύονται, γιατί είσαι Πρόεδρος, ας πούμε, του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, και κυκλοφορείς στα καλύτερα σαλόνια και Club της χώρας από ένα εκατομμύριο δολάρια, πουλώντας τους μια δική σου Προθεσμιακή Επένδυση ενός ή δύο χρόνων με Εγγυημένο Κεφάλαιο στη λήξη και Εγγυημένο επιτόκιο 10%! Αυτά τα δύο στοιχεία δεν μπορεί κανένας Επενδυτής να τα δηλώσει, γιατί απαγορεύονται…Πάει φυλακή, τουλάχιστον στις ΗΠΑ. Γιατί καμία Επένδυση δεν μπορεί να τα προσφέρει! Οι Άνθρωποι όμως, όσο πλούσιοι και αν είναι, είναι πάντα άπληστοι και καλοπροαίρετοι. Ψάχνουν, πάντα, για την ευκαιρία! Έτσι, ο φίλος μας ο Mandof μάζευε εκατομμύρια δολάρια από τον κύκλο του και πλήρωνε το 10% (υποτιθέμενο ποσοστό) στη λήξη του, άσχετα αν δεν το κέρδιζε από τις πραγματικές Επενδύσεις που έκανε ο ίδιος. Το 10% το πλήρωνε από τη συνεχή ροή των… Κεφαλαίων που του έδινε ο συνεχώς ευρυνόμενος κύκλος του! Είναι γνωστό επίσης ότι όταν Επενδύεις Κεφάλαια αυτού του ύψους, δεν τα εισπράττεις για να τα… ξοδέψεις. Τα Επανεπενδύεις, ιδίως στον απρόσμενα κερδοφόρο Διαχειριστή σου, και συνήθως τα Επανεπενδύεις όλα μαζί. Κεφάλαιο και Επιτόκιο.
Αυτό έπαθαν και οι Ελληνικές Τράπεζες, όπως βέβαια και οι υπόλοιπες στον κόσμο. Το αντίστοιχο ρεπορτάζ παρουσιάζεται πιο κάτω.
Είναι σαν να είσαι ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας και χρωστάς στην Τράπεζά σου ένα εκατομμύριο ως Κεφάλαιο Κίνησης το οποίο κάθε χρόνο ανανεώνεις, χωρίς όμως να το καταβάλλεις, γιατί ποτέ δεν είσαι σε θέση να διαθέτεις ένα εκατομμύριο σε μετρητά, ιδίως όταν ολόκληρος ο τζίρος σου είναι δεν είναι ένα εκατομμύριο! Απλώς κάθε χρόνο πληρώνεις τους τόκους.
Αν η Τράπεζα ξαφνικά σου πει «φέρε το εκατομμύριο, δεν μπορώ να στο ξαναδώσω», ακόμα και αν το διαθέτει ο επιχειρηματίας… αναγκάζεται να πτωχεύσει, εκτός αν έχει στην άκρη άλλο ένα εκατομμύριο και αποφασίσει να το επενδύσει στην Επιχείρησή του!
Κάτι περίπου που συμβαίνει και με τα Αποθεματικά των περισσότερων Ασφαλιστικών Εταιρειών. Για δεκαετίες η Πολιτεία τις άφηνε να κάνουν ό,τι θέλουν και να δηλώνουν ό,τι θέλουν. Ξαφνικά ξύπνησε και ζητάει τα Αποθεματικά σε χρόνο μηδέν. Πριν από μερικά χρόνια… επέτρεψε η Υποαποθεματοποίηση να μην υπερβαίνει το… 25% των απαιτούμενων Κεφαλαίων… Τώρα, μετά από παζάρια, έδωσε περιθώριο τρία χρόνια να βρούνε τα Κεφάλαια για να καλύψουν τα κενά. Ελπίζουμε να τα βρούνε όλες, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, γιατί το πρόβλημα δεν είναι η εύρεση των Κεφαλαίων. Είναι το πολύ χαμηλό Ασφάλιστρο του Αυτοκινήτου λόγω της ανελέητης «Σφαγής του Ανταγωνισμού» που έχει παρασύρει όλες τις αντίστοιχες Εταιρείες και τις βασανίζει χρόνια τώρα.
