.gif?rand=5289)
Η διαχείριση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική όταν γίνεται από το κράτος ή μεμονωμένα από ιδιώτες. Το πρόβλημα των μεγάλων καταστροφικών γεγονότων μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο συλλογικά και στην πράξη υπάρχουν πετυχημένα συστήματα που έχουν εφαρμοστεί.
Αυτό ήταν το μήνυμα του πάνελ “Συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για τη διαχείριση του ρίσκου από φυσικές” του NatCat Summit στο οποίο τοποθετήθηκαν ο Δημήτρης Ζαφείρης, Υπεύθυνος Κινδύνων και Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (EIOPA), η Serpil Gunal, Γενική γραμματέας του Ταμείου Φυσικών Καταστροφών Τουρκίας και ο Δημήτρης Μαζαράκης, Διευθύνων σύμβουλος στην ΕΘΝΙΚΗ Ασφαλιστική.
Μεταφέροντας την εμπειρία από την Τουρκία η η Serpil Gunal μίλησε για το ταμείο φυσικών καταστροφών TCIP. Το 1999 η Τουρκία χτυπήθηκε από σεισμό 7,4 ρίχτερ και μόνο το 3% των περιουσιών ήταν ασφαλισμένο. “Αποφασίστηκε να δημιουργηθεί το TCIP το 2000 που είναι σύμπραξη μεταξύ του κράτους και των ασφαλιστικών. Η ασφάλιση είναι υποχρεωτική και με βάση το νόμο αποτελεί προϋπόθεση για την υδροδότηση και την ηλεκτροδότηση των κατοικιών. Από το σεισμό του Φεβρουαρίου του 2023 το ταμείο χειρίστηκε 632.000 αξιώσεις και πλήρωσε 1 δις ευρώ για τα κτίρια”. Το ταμείο καλύπτει μέχρι τώρα μόνο τους σεισμούς, ωστόσο ετοιμάζεται για τη διεύρυνση του ρόλου του και στο πεδίο των πυρκαγιών και των καταιγίδων.
Ο Δημήτρης Ζαφείρης από την πλευρά του σημείωσε ότι στην Ελλάδα πρέπει να πάμε σε ένα υποχρεωτικό σύστημα ασφάλισης για να ανταποκριθούμε στους κινδύνους. “Το κενό ασφαλιστικής κάλυψης στην Ευρώπη είναι τα τελευταία χρόνια στο 75%. Σε μακροχρόνιο ορίζοντα οι επιπτώσεις στο ΑΕΠ ειναι σημαντικές, επιβαρύνουν τα ταμεία δημοσιονομικά και έχουν σημαντικές συνέπειες για τους πολίτες . Σε σχέση με την εποπτεία και τα κεφάλαια που απαιτούνται ανέφερε ότι “αυτή τη στιγμή η φερεγγυότητα των ασφαλιστικών είναι πάνω από 200%. Οι ασφαλιστικές μπορούν να αντέξουν αυξημένες απαιτήσεις για ζημιές φυσικών καταστροφών. Το ζήτημα που έχουμε να λύσουμε είναι μελλοντικό, καθώς αν οι ζημιές αυξάνονται θα επηρεάσουν τη διαθεσιμότητα της ασφάλισης. Εκει απαιτείται λύση που πρέπει να συμπεριλάβει και τον δημόσιο τομέα. Στην ΕΕ 5 χώρες έχουν μηχανισμούς συνεργιών και έχουν και μικρότερο ασφαλιστικό κενό κάτω από το 40%”.
Στην τοποθέτησή του ο Δημήτρης Μαζαράκης εξήγησε ότι “οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι αφενός αναπόσπαστο μέρος της λύσης, αλλά αφετέρου δεν είναι η λύση από μόνες τους. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια. Οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν κεφάλαια, τεχνογνωσία, αλλά είναι αναγκαία η συνεργασία ανάμεσα στην πολιτεία και τις ασφαλιστικές σε τοπικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για να βελτιώσουμε την ανθεκτικότητα της κοινωνίας. Προφανώς πρέπει να αλλάξουμε κουλτούρα και προς την κατεύθυνση αυτή είναι σωστό το μέτρο της υποχρεωτικότητας στην ασφάλιση των επιχειρήσεων. Το κόστος ασφάλισης δεν είναι υψηλό . Βλέποντας τη Θεσσαλία και πόσες επιχειρήσεις μπόρεσαν μέσα από τις καλύψεις να αντιμετωπίσουν τη φυσική καταστροφή. Αν δεν μπορείς να εκπαιδεύσεις την κοινωνία και να αλλάξεις τη νοοτροπία, τότε χρειάζεται υποχρεωτικότητα”. Ο κ. Μαζαράκης μιλώντας για τα μέτρα που έχουν ληφθεί σε σχέση με τον ΕΝΦΙΑ και την ασφάλιση για φυσικές καταστροφές είπε πως σε αυτή την περίπτωση η ανταπόκριση ήταν θετική. “με το κίνητρο που δόθηκε αυξήθηκε στο 18% το ποσοστό των ασφαλισμένων κατοικιών. Χρειάζεται να επενδύσουμε στην ασφαλιστική συνείδηση. Όμως απαιτούνται και περαιτέρω κίνητρα, εκπαίδευση, συνείδηση, πρόληψη και υποδομές”.
