.gif?rand=9026)
Ως στόχο την ενημέρωση του πληθυσμού ώστε να διαλυθούν κάποιοι μύθοι γύρω από τον καρκίνο έχει η φετινή χρονιά, σύμφωνα με ανακοίνωση της Εθνικής Επιτροπής Αντιμετώπισης του Καρκίνου με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Καρκίνου.
Η 4η Φεβρουαρίου αναδείχθηκε από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και τη Διεθνή Ένωση κατά του Καρκίνου (UICC) ως η «Παγκόσμια Ημέρα κατά Καρκίνου» με στόχο όλοι οι αρμόδιοι φορείς να ενώσουν τις δυνάμεις τους τόσο για την πρόληψη όσο και για την αντιμετώπιση της ασθένειας.
Με στόχο να μειωθεί το στίγμα γύρω από τον καρκίνο, η Εθνική Επιτροπή Αντιμετώπισης του Καρκίνου παραθέτει κάποιους μύθους για την ασθένεια.
Μύθος 1: Δε χρειάζεται να μιλάμε για τον καρκίνο.
Αλήθεια: Παρόλο που ο καρκίνος είναι ένα δύσκολο θέμα συζήτησης, ειδικά για ορισμένους πολιτισμούς, η ανοιχτή συζήτηση γύρω από την ασθένεια μπορεί να βελτιώσει τις συνέπειες τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.
Μιλώντας για την ασθένεια οι πάσχοντες ανακουφίζονται, ανατρέπονται τα ταμπού, το στίγμα και η προκατάληψη, και εμπεδώνεται η ιδέα ότι ο καρκίνος αποτελεί μια ακόμη χρόνια ασθένεια. Αντίθετα, η αρνητική δημόσια εικόνα και αντίληψη για τον καρκίνο μπορούν να οδηγήσουν σε ένα φαύλο κύκλο φόβου και παραπληροφόρησης. Συνέπεια μπορεί να είναι η ελλιπής γνώση σχετικά με την πρόληψη και τη σημαντικότητα της έγκαιρης διάγνωσης. Επομένως, η κατάρριψη πολιτιστικών εμποδίων σχετικά με την πρόληψη του καρκίνου και τη γνώση κρίνεται απολύτως απαραίτητη.
Μύθος 2: Δεν υπάρχουν σημάδια ή συμπτώματα για τον καρκίνο
Αλήθεια: Για πολλούς καρκίνους υπάρχουν σημάδια και συμπτώματα και τα οφέλη της έγκαιρης διάγνωσης είναι αδιαμφισβήτητα. Ο κώδικας εναντίον του καρκίνου αναφέρει συγκεκριμένα σημάδια και συμπτώματα που δυνατόν να παραπέμψουν σε καρκίνο και να οδηγήσουν σε πρόληψη ή έγκαιρη διάγνωση.
Είναι σημαντικό για τα άτομα, τις κοινότητες, τους λειτουργούς υγείας και την κυβερνητική πολιτική να είναι ενήμεροι και εκπαιδευμένοι στην αναγνώριση των συμπτωμάτων του καρκίνου (όπου είναι δυνατόν).
Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι τα έγκαιρα σημάδια και συμπτώματα δεν υπάρχουν για όλους τους τύπους καρκίνου, αλλά για πολλούς καρκίνους όπως ο καρκίνος του μαστού, του δέρματος, της στοματικής κοιλότητας, του παχέος εντέρου, και επιπλέον για κάποιους παιδικούς καρκίνους, τα οφέλη της έγκαιρης διάγνωσης είναι αδιαμφισβήτητα.
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο το ότι, με πολύ μικρές εξαιρέσεις, οι καρκίνοι που έχουν διαγνωστεί νωρίς είναι περισσότερο θεραπεύσιμοι από αυτούς που διαγνώστηκαν αργότερα. Επομένως, η αναγνώριση αυτών των σημαδιών και η συμμετοχή σε προληπτικά προγράμματα προλαμβάνει ή βελτιώνει την πρόληψη.
Μύθος 3: Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για τον καρκίνο
Αλήθεια: Ο καρκίνος δεν αποτελεί «πεπρωμένο» για κανέναν πολίτη. Μπορούν να γίνουν πολλά σε ατομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, και με τις σωστές στρατηγικές, το ένα τρίτο των πιο συχνών καρκίνων μπορεί να προληφθεί. Οι συνθήκες υπό τις οποίες οι άνθρωποι ζουν και δουλεύουν και ο τρόπος ζωής τους επηρεάζει την υγεία και την ποιότητα της ζωής.
Προωθώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής, ένα υγιεινό περιβάλλον, κάνοντας τους απαραίτητους εμβολιασμούς και λαμβάνοντας μέρος σε προληπτικά προγράμματα, οι πιθανότητες να νοσήσει κάποιος από καρκίνο μειώνονται.
Μύθος 4 : Δεν έχω το δικαίωμα σε ιατρική φροντίδα για τον καρκίνο
Αλήθεια: Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν πρόσβαση, χωρίς διακρίσεις, στις απαραίτητες υπηρεσίες υγείας, σε ασφαλή, οικονομικά προσιτά και αποτελεσματικά φάρμακα και σε τεχνολογίες. «Η απόλαυση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου υγείας είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα κάθε ανθρώπινου όντος».
Στην Κύπρο οι καρκινοπαθείς έχουν πρόσβαση σε σύγχρονες μεθόδους θεραπείας και δεν υστερούν καθόλου από τους άλλους Ευρωπαίους πολίτες. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παρά την οικονομική κρίση, εξακολουθεί να παρέχεται στη συντριπτική πλειοψηφία των καρκινοπαθών δωρεάν. Βεβαίως, πάντοτε υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, και τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται τυγχάνουν χειρισμού από το αρμόδιο Υπουργείο.
Καταληκτικά, η Εθνική Επιτροπή υπενθυμίζει ότι ο καρκίνος, αν και αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου στον τόπο μας, εντούτοις έχει καταστεί στην ουσία μια ακόμη χρόνια ασθένεια.
πηγή: Καθημερινή
