.gif?rand=6805)
Δεσμεύτηκα να μην πω ονόματα αλλά αυτό δεν μου απαγορεύει να σας αφηγηθώ την ιστορία σαν παραμύθι. Μια φορά και έναν καιρό λοιπόν μια ελεγκτική Αρχή αποφάσισε να ελέγξει πόσο γνήσιες είναι οι φάβες Σαντορίνης που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά. Μα θα μου πείτε «υπάρχουν νοθευμένες φάβες Σαντορίνης»; Και βεβαίως υπάρχουν. Οι αγορές έχουν και κλεφταράδες (που θα έλεγε και ο πρόεδρος Χριστόφιας) και κυκλοφορούν χαλούμια Κύπρου που δεν είναι από την Κύπρο, Σαμιώτικα κρασιά που δεν είναι από τη Σάμο και φάβες Σαντορίνης που δεν είναι από τη Σαντορίνη. Το κέρδος των «κλεφταράδων» είναι προφανές. Παίρνουν ένα φτηνό προϊόν – πολλές φορές το εισάγουν κιόλας από μια τριτοκοσμική αγορά – το συσκευάζουν και το πωλούν σαν φημισμένο προϊόν. Το κάνουν με τα λάδια, το κάνουν με τα ξύδια γιατί να μην το κάνουν και με την ξεχωριστή και ακριβή φάβα Σαντορίνης;
Αυτήν τη σκέψη έκανε η Αρχή και άρχισε να ψάχνει στα ράφια των σούπερ μάρκετ και τελικά εντόπισε εννιά διαφορετικές φάβες Σαντορίνης. Ως εδώ κανένα πρόβλημα. Θεωρητικά ο οποιοσδήποτε έμπορος μπορεί να πάει στη Σαντορίνη να αγοράσει φάβα, να την συσκευάσει, να την εξάγει ή να την διαθέσει στην ελληνική αγορά. Η Αρχή όμως δύσπιστη, πήρε δείγματα από τις 9 ξεχωριστές φάβες και άρχισε τις αναλύσεις γιατί ως γνωστόν και τα όσπρια (εκτός από τους Έλληνες) έχουν το DNA τους. Τα αποτελέσματα έκαναν και τους πιο αισιόδοξους ερευνητές να γονατίσουν.
Τέσσερις από τις πολυδιαφημισμένες «φάβες Σαντορίνης» ήταν κτηνοτροφικά μπιζέλια Αγγλίας! Αυτά που τρώνε δηλαδή τα γουρούνια στην Αγγλία εδώ τα τρώμε ως φάβες Σαντορίνης! Για να δικαιολογήσουν μάλιστα το πρασινωπό χρώμα των αλεσμένων μπιζελιών κάποιες εταιρείες έγραφαν στη συσκευασία «βιολογική φάβα Σαντορίνης». Να δεις δηλαδή την πρασινάδα – αντί τη γλυκιά κιτρινάδα που βγάζει η φάβα της Σαντορίνης – και να πεις «λογικό είναι να πρασινίζει αφού είναι βιολογική». Οι τέσσερις από τις εννιά λοιπόν, ήταν μπιζέλια, οι υπόλοιπες; Κρατηθείτε. Άλλες τέσσερις «φάβες Σαντορίνης» ήταν αλεσμένα όσπρια, κουκιά, φάβες χαμηλής ποιότητας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είχαν περάσει ούτε στα ανοιχτά από το νησί της Σαντορίνης. Για να μη σας τα πολυλογώ μόνο μία από τις εννέα «φάβες Σαντορίνης» που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά ήταν – και είναι- όντως γνήσια φάβα Σαντορίνης. Καρπός του φημισμένου Λάθυρου Κλύμενου που φύεται στο ηφαιστιογενές νησί εδώ και 3.500 χρόνια και έχει όψη κίτρινου ψιλού χαλικιού με αρώματα και γεύση θεσπέσια.
Και μετά και μετά τι έκανε η Αρχή; Τιμώρησε τις εταιρείες που παραπλανούν τον κόσμο; Τους έριξε πρόστιμα; Τις έκλεισε μήπως; Δεν θέλω υστερίες. Οι οκτώ πλαστές φάβες Σαντορίνης συνεχίζουν να κυκλοφορούν ως «φάβες Σαντορίνης» και να εξαπατούν τους Έλληνες καταναλωτές. Άλλωστε, όπως μονολόγησε το στέλεχος της Αρχής που μου αφηγήθηκε την ιστορία, η αξιολόγηση είναι φράση απαγορευμένη στην αντιμνημονιακή, αδούλωτη Ελλάδα. Εδώ δεν την δέχονται οι δάσκαλοι θα την δεχτούν τα… όσπρια;
Υ.Γ: Διαβάζω στα σχόλια σας προτροπές για την αποκάλυψη των εταιρικών επωνυμιών. Και εγώ με τη σειρά μου προτρέπω τις αρμόδιες υπηρεσίες να το κάνουν. Νομίζετε ότι μπορώ να αποκαλύψω ονόματα αν δεν έχω στα χέρια μου έναν όγκο εγγράφων με αποτελέσματα εργαστηριακών ελέγχων; Αλλά, ακόμα και αν είχα, στην Ελλάδα οι έλεγχοι είναι για να αμφισβητούνται στα δικαστήρια, ειδικά όταν δημοσιοποιούνται από τρίτους. Η Πολιτεία είναι ενήμερη. Οφείλει να πράξει τα προβλεπόμενα.
*To άρθρο είναι του Σταύρου Θεοδωράκη και δημοσιεύθηκε στο protagon.gr στις 23/7/12
