.gif?rand=6207)
Όλοι μας έχουμε ταυτίσει την ασφάλιση του αυτοκινήτου μας με την υποχρεωτική ασφάλιση που προβλέπει ο νόμος έναντι των τρίτων.
Ασφαλιζόμαστε δηλαδή για να αποζημιώσει η ασφαλιστική μας εταιρεία τους… άλλους, που ούτε γνωρίζουμε, ούτε θα ενδιαφερόμασταν ποτέ γι αυτούς, αν δεν τους είχαμε προκαλέσει ζημιά!
Χρήσιμη, απαραίτητη και καλώς είναι υποχρεωτική η ασφάλιση αυτή γιατί δεν είναι μόνο οι υλικές ζημιές που μπορεί να προξενήσουμε και για το κόστος των οποίων θα βρίσκαμε ίσως τα χρήματα. Σε μια κακιά στιγμή μπορεί να προκαλέσουμε και σωματικές βλάβες ή και το θάνατο ενός ή περισσότερων ανθρώπων. Και στην περίπτωση αυτή, αν δεν υπήρχε η ασφάλιση, οι τεράστιες αποζημιώσεις που θα επιδικαζόταν σε βάρος μας θα κατέστρεφαν τη ζωή μας, θα μας υποχρέωναν δηλαδή να πουλήσουμε το σπίτι μας ή οτιδήποτε άλλο περιουσιακό στοιχείο έχουμε για να αποκαταστήσουμε τη ζημιά. Κι αν έφταναν. Σωστά λοιπόν είναι υποχρεωτική η ασφάλιση αυτή.
Γιατί όμως περιορίζουμε την σκέψη μας μόνο σε αυτά, τις υποχρεώσεις μας δηλαδή έναντι των άλλων; Καλώς ή κακώς, το αυτοκίνητο είναι… το δεύτερο σπίτι μας! Μετρήσατε πόσο χρόνο περνάτε σε αυτό; Μετρήσατε πόσες οικογενειακές… συγκεντρώσεις πραγματοποιείτε στο αυτοκίνητό σας; Μετρήσατε τι έξοδα θα είχατε, αν δεν είχατε αυτοκίνητο; Πώς θα πηγαίνατε στο super market, πώς θα πηγαίνατε τα παιδιά στο γιατρό, στο σχολείο, στα μαθήματα ξένων γλωσσών ή στη γυμναστική; Πώς θα πηγαίνατε μια βόλτα την Κυριακή ή στους φίλους σας που γιορτάζουν;
Υπερβολές; Θα μπορούσατε να πάτε με τη συγκοινωνία; Ναι σίγουρα, αλλά σε όλα; Και σε πόσο χρόνο; Ο χρόνος δεν έχει αξία; Ακόμα και για να πάτε στον πλησιέστερο σταθμό Μετρό ίσως χρειάζεστε το αυτοκίνητο! Ας μη γελιόμαστε, το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο, κάτι σαν το ρεύμα του σπιτιού μας. Όχι το δεύτερο και το τρίτο αυτοκίνητο που κάποτε είχαμε, ένα όμως αυτοκίνητο ανά οικογένεια είναι απαραίτητο!
Και αυτό το απαραίτητο εργαλείο, αυτό το δεύτερο σπίτι μας, αυτή τη φωλιά που μας φιλοξενεί συνεχώς και ιδιαίτερα σε ασυνήθιστες ώρες και… όταν βιαζόμαστε, συνήθως το έχουμε ανασφάλιστο! Ναι, δεν ασφαλίζουμε ούτε το ίδιο το αυτοκίνητο ούτε τα πρόσωπα της οικογένειας που μεταφέρουμε.
Γιατί άραγε; Το ξέρουμε ότι όλα αυτά είναι ανασφάλιστα ή νομίζουμε ότι τα έχουμε ασφαλισμένα; Ρωτήσαμε τον Ασφαλιστή μας, τον συμβουλευθήκαμε ή αγοράσαμε το πιο φθηνό συμβόλαιο που βρήκαμε στην αγορά, χωρίς να ρωτήσουμε τίποτα άλλο;
Τελικά, ενδιαφερόμαστε πιο πολύ για τους άλλους, τους άγνωστους ή για τους δικούς μας ανθρώπους, την οικογένειά μας και την περιουσία μας; Ή πιστεύουμε ότι σε μας δεν θα τύχει ποτέ τίποτα;
Ας μην ξεχνάμε ότι και στην πιο προστατευμένη φωλιά, μερικές φορές, κάποια αυγά σπάνε… πριν την ώρα τους.
