.gif?rand=98)
Πάνω από 120 εκατ. ευρώ φαίνεται να έχασε τα δυο τελευταία χρόνια η αγορά ασφαλειών ζωής στη χώρα μας σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΠΕΙΑ για τις παραγωγές πρώτων εξαμήνων του 2008, 2009 και 2010, αφού χιλιάδες ασφαλισμένοι προτίμησαν να εξαγοράσουν τα συμβόλαιά τους. Η αγορά εκτιμά ότι αν η τάση αυτή συνεχιστεί για το σύνολο του τρέχοντος έτους τότε η παραγωγή ασφαλίστρων θα πέσει κάτω από τα 2,4 δις ευρώ και θα επιστρέψει στα επίπεδα του 2007.
Οι αποζημιώσεις λόγω εξαγορών ανήλθαν το πρώτο εξάμηνο του 2010 στα 363.310.759,27 ευρώ έναντι 329.279.630,07 ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2009, ήταν αυξημένες δηλαδή κατά 10,3%.
Ο αριθμός των συμβολαίων μειώθηκε κατά 180.000 περίπου στα 2.477.079 έναντι 2.660.627 το πρώτο εξάμηνο του 2009.
Η παραγωγή του κλάδου ζωής ανήλθε στα 1.195,7 εκατ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2010 έναντι 1.228,5 εκατ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2009 και 1.321,9 εκατ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2008.
ΑΝΑ-ΜΠΕ
.gif?rand=408)
Η πιο ΑΡΝΗΤΙΚΗ διαφημιση ειναι ο δυσαρεστημενος πελατης και ας το καταλαβουν οι ιθυνοντες και ηγετες της ασφαλιστικης (ιδιωτικης) αγορας.
Σχεδον ενα εκατομμυριο ειναι οι αρνητικοι διαφημιστες του κλαδου, οσα δηλαδη τα θυματα των αντιστοιχων ασφαλιστικων απατων τα τελευταια δυο χρονια.
Δεν ειναι καθολου ευκολο να ανακαμψει η κατασταση για τον κλαδο μας και αυτο θα επιδεινωνεται οσο εμεις οι διαμεσολαβητες δεν εχουμε μουτρα, αλλα ουτε και επιχειρηματα, να κοταξουμε τους πελατες μας. Οσο τους χρωσταμε χρηματα, ολη η αγορα και οχι μονο οι ψωμιαδηδες, citigroup και κοντομηναδες δηλαδη.
Τα καλα χρονια της αναπτυξης του κλαδου ηταν εκεινα που δεν υπηρχαν ακομη ωριμα ασφαλιστικα δικαιωματα, τα πρωτα χρονια των ασφαλιστηριων, και δεν συνεφερε μεν να εξαργυρωθουν αλλα και δεν υπηρχαν δυσαρεστημενοι και τρομοκρατημενοι, ακομη, πελατες. Ο ενας πελατης κατα μεσο ορο μας εφερνε αλλους τρεις και το “συστημα” δουλευε σχεδον μονο του (η καλυτερη διαφημιση ειναι εκεινη απο στομα σε στομα απο πελατες γεματους ελπιδα και με αισθημα εμπιστοσυνης υψηλο.
Τελικα; ας μην περιμενει ο κλαδος θαυματα (=απατες) και ας βαλει το χερι στις βαθιες τεραστιες τσεπες του αποζημιωνοντας στο επακρο ολους τους δυσαρεστημενους πελατες μας.
Προσωπικα το μονο που δυναμαι, και το κανω, ειναι να ζηταω συγνωμη απο τα θυματα μου εστω κι αν δεν ημουνα εγω προσωπικα ο θυτης. Συγνωμη συνανθρωποι, ΑΚΟΥΓΑ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΙΛΑΓΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑ ΔΕ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΣΥΓΝΩΜΗ……
ΦΙΛΕ ΣΤΑΘΗ ΔΕ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΛΑ.
ΑΠΟ ΠΕΡΙΕΡΓΙΑ ΜΕ ΠΟΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΣΟΥΝ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΣΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΛΕΣ;