Άλλη μία εκλογική αναμέτρηση ολοκληρώθηκε και οι μόνοι που… χαίρονται είναι οι πολιτικοί. Αυτή η αέναη επιθυμία τους να κοντράρονται μεταξύ τους και να υπόσχονται στους πολίτες χρήματα, ευημερία και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, μόνο κακό κάνει.
Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Εμείς, πότε θα χαρούμε;;
Για να είμαστε ξεκάθαροι, κακό δεν κάνουν οι εκλογές. Κακό κάνουν οι εκλογές που γίνονται για να εξυπηρετήσουν τα κομματικά συμφέροντα και τις βλέψεις των πολιτικών και όχι του λαού.
Και μπορεί η κρίση να μας έχει «γονατίσει» την τελευταία πενταετία, όμως ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή οι φωνές για σύμπνοια και κοινή προσπάθεια από όλα τα κόμματα ακούγονται σαν κάτι ξένο, ενώ θα έπρεπε να είναι το αυτονόητο. Γιατί πολύ απλά, αυτό λέει η κοινή λογική…
Σε ό,τι αφορά στην ιδιωτική και κοινωνική ασφάλιση τα πράγματα είναι λίγο έως πολύ ξεκάθαρα. Όχι ως προς την υλοποίηση των μέτρων του μνημονίου ή την επιτυχή μετάβαση των ασφαλιστικών στο νέο ρυθμιστικό πλαίσιο, όσο ως προς το τι έχουμε να περιμένουμε.
Το ασφαλιστικό συνεχίζει να βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης, ωστόσο η λύση του μοιάζει πλέον – μετά από τόσες προσπάθειες που έχουν πέσει στο κενό – με… κάτι ουτοπικό. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ενώ οι πολιτικοί φέρονται «έτοιμοι να βρουν λύση», τελικά θα την πληρώσουν πάλι οι… συνήθεις ύποπτοι, συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι.
Αυτό είναι το πρώτο σημείο που θα πρέπει να εστιάσει ο ασφαλιστικός κλάδος. Γιατί ήρθε η ώρα επιτέλους να γίνουν σοβαρές προσπάθειες και η ιδιωτική ασφάλιση να παίξει καθοριστικό ρόλο για να καλύψει τα κενά του κράτους. Σοβαρές προσπάθειες θα πρέπει να γίνουν επίσης για την ενίσχυση της ασφαλιστικής συνείδησης των Ελλήνων, όχι σε έναν κλάδο ασφάλισης, αλλά σε όλους. Αν δεν γίνουν τώρα – θα έπρεπε να έχουν γίνει πριν δεκαετίες – πότε θα γίνουν;
Το δεύτερο σημείο σχετίζεται με το μέλλον του κλάδου, ενόψει της εφαρμογής του Solvency II, την ώρα που το περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων και οι νέοι φόροι μόνο αρνητικά μπορούν να λειτουργήσουν.
Δεν είναι μόνο το νέο αυστηρό πλαίσιο και οι κεφαλαιακοί κανόνες που το συνοδεύουν. Είναι όλοι του οι πυλώνες, είναι στο σύνολό της η μεγάλη αλλαγή σε κεφάλαια, κανόνες και διακυβέρνηση. Μέσα σε αυτό το δαιδαλώδες καθεστώς, οι ασφαλιστικές θα πρέπει να είναι πολύ προσεχτικές και να συνηθίσουν να λειτουργούν σε μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα.
Οι επιπτώσεις για τον κλάδο θα αρχίσουν σύντομα να κάνουν την εμφάνισή τους και οι αρμόδιες Αρχές καλούνται να επιδείξουν τη δέουσα σοβαρότητα για να προλάβουν καταστάσεις «ροκ».
Άλλοι κάνουν λόγο για συγκέντρωση του κλάδου, άλλοι φοβούνται «λουκέτα» και άλλοι περιμένουν την ώρα που θα δράσουν οι μεγάλοι ξένοι όμιλοι.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να κυλήσουν πολύ ομαλά. Για τους επαγγελματίες διαμεσολαβητές, τον κλάδο γενικότερα και την οικονομία στο σύνολό της. Υπό μία προϋπόθεση: ότι η νέα κυβέρνηση θα λειτουργήσει επιτέλους με ορίζοντα τετραετίας, θα δείξει σοβαρότητα και θα προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Βέβαια η λέξη μεταρρύθμιση έχει χάσει λίγο το νόημά της τα τελευταία χρόνια, αφού στο βωμό… των μνημονίων βαφτίστηκαν μεταρρυθμίσεις ενέργειες που μόνο λιτότητα έφερναν.
Ας μην είμαστε όμως απαισιόδοξοι. Ας ευχηθούμε η νέα κυβέρνηση να βάλει στόχο την ουσιαστική ανάκαμψη, την προσέλκυση επενδύσεων και την έξοδο – μια και καλή – από την κρίση. Οι προϋποθέσεις ακόμη και σήμερα υπάρχουν και αν γίνουν αυτά που πρέπει τότε σε λίγους μήνες ίσως μπορούμε να μιλάμε για ένα διαφορετικό «αύριο», χωρίς να ξεχνάμε φυσικά τα πολύ σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν.
Ας είναι αυτή η κυβέρνηση που θα κάνει το μεγάλο βήμα και θα αφήσει πίσω της τα χρόνια της στείρας αντιπαλότητας.
Και όλοι οι φορείς και παράγοντες της αγοράς ας στηρίξουν τις καλές προσπάθειες και ας λειτουργήσουν επιτέλους με γνώμονα το γενικότερο καλό και όχι μόνο της συντεχνίας ή του κλάδου τους. Ας δώσουμε όλοι – ο καθένας από τη θέση του – το καλό παράδειγμα και όλα θα γίνουν καλύτερα. Το χρωστάμε στις επόμενες γενιές αλλά πάνω απ’ όλα στους εαυτούς μας…
.gif?rand=9378)
