Χρειάζομαι ένα δανειάκι γύρω στο εκατομμύριο, για τα τρέχοντα έξοδα (τσιγάρα, καφέδες κ.ο.κ.) και για ερευνητικούς σκοπούς (είμαι και φιλομαθής). Πιστεύω πως όλα αυτά τα περί έλλειψης ρευστότητας στην αγορά, περί λουκέτων κ.λπ. δεν είναι παρά μαύρη προπαγάνδα. Το έψαξα, είδα ότι έχω για άλλη μια φορά δίκιο, και έστειλα στο διευθυντή της τράπεζας με την οποία συνεργάζομαι την ακόλουθη επιστολή: Προς κύριον…, διευθυντή τραπέζης: Κύριε διευθυντά, διά της παρούσης αιτούμαι δανείου ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ (1.000.000 €) για έξοδα κίνησης και για ερευνητικούς σκοπούς. Θα μου πείτε γιατί δεν πάω σε ένα υποκατάστημα, ε; Κατ’ αρχάς, βαριέμαι τις ουρές. Δεύτερον, πήγα και μου είπαν να τους δείξω το εκκαθαριστικό μου, να υποθηκεύσω το σπίτι μου και, αφού τα κάνω αυτά, να ελπίζω σε κάνα πενηντάρι χιλιάδες το πολύ, με γενναίο επιτόκιο. Απάντησα ότι όχι, εγώ εκατομμύριο θέλω και με επιτόκιο Γερμανίας. Μου είπαν αγενέστατα «δε θα ’σαι καλά, παιδάκι μου». Ωστόσο, κύριε διευθυντά, εγώ διάβασα ότι άλλοι έχουν πάρει μπόλικα δάνεια με τους όρους που ζητάω, και μάλιστα πρόσφατα. Συγκεκριμένα, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ (το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ επίσης έχουν πάρει, αλλά ψίχουλα σε σχέση με τους δύο πρώτους). Συνολικά, χρωστάνε στις τράπεζες κάπου 270 εκατομμύρια (περίπου το ένα τρίτο της τρύπας του ελλείμματος — ξέρετε, αυτής που λέμε να κλείσουμε κόβοντας τις επικουρικές συντάξεις). Μέρος αυτών των δανείων έχει συναφθεί τα τελευταία δύο χρόνια.
Μου έκανε εντύπωση όταν το έμαθα αυτό, διότι έχω διαβάσει στις εφημερίδες ότι υπάρχει ζήτημα ρευστότητας στην αγορά, ότι οι επιχειρήσεις κλείνουν γιατί δεν έχουν κεφάλαιο κίνησης επειδή οι τράπεζες δεν τους δανείζουν. Αυτά κάνει η μαύρη προπαγάνδα. Χάρηκα που έμαθα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ότι το τραπεζικό μας σύστημα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και δανείζει ζεστό χρήμα.
Το πιο ελπιδοφόρο όλων είναι η ευελιξία των τραπεζών εις ό,τι αφορά τις εγγυήσεις που ζητούν για τη δανειοδότηση των κομμάτων: αρκεί η υποθήκευση της κρατικής επιχορήγησης που τα κόμματα θα πάρουν στο μέλλον (πλην της περίπτωσης του ΚΚΕ, το οποίο έχει υποθηκεύσει ακίνητα). Για να το πω πιο απλά: τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν δανειστεί υποθηκεύοντας τα χρήματα που θα πάρουν από τον κρατικό προϋπολογισμό κατά την επόμενη δεκαετία σχεδόν — τα ποσά υπολογίζονται με βάση τα ποσοστά που έχουν πάρει στις τελευταίες εκλογές. Αυτό σημαίνει ότι, για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, θα παίρνουν τα ίδια ποσοστά μέχρι περίπου το 2020· επίσης, ότι δεν θα μειωθεί η κρατική επιχορήγηση προς τα πολιτικά κόμματα ή τα ερευνητικά τους κέντρα. Κάτι θα ξέρουν τα κόμματα, για να κάνουν αυτή τη συμφωνία. Και οι τράπεζες, βέβαια, κάτι θα ξέρουν κι αυτές. Ε;
Ευελιξία επέδειξε και το κράτος, επιτρέποντας με νυχτερινή τροπολογία του κυρίου Τάσου Γιαννίτση την εκταμίευση της κρατικής επιχορήγησης, η οποία είχε παγώσει λόγω οφειλών των κομμάτων προς το δημόσιο. Αντίστοιχα, ο κύριος Ροβέρτος Σπυρόπουλος, διοικητής του ΙΚΑ και πρώην διευθυντής του ΠΑΣΟΚ, από λεπτότητα δεν ανέφερε τίποτα για τα χρέη του Κινήματος, που είχε αμελήσει, εδώ και κάτι μήνες, να καταβάλει τις εργοδοτικές εισφορές για τους (απλήρωτους) υπαλλήλους του.
Ως εκ τούτου, κύριε διευθυντά, επανέρχομαι στο αίτημά μου, το οποίο θεωρώ πως έχω τεκμηριώσει επαρκώς, και ζητώ δάνειο με εγγύηση τα μελλοντικά μου εισοδήματα. Αυτό σημαίνει ότι:
1) Δεν θα χάσω τη δουλειά μου. Ο κύριος Αντώνης Σαμαράς ζήτησε να του λύσουμε τα χέρια ώστε να εκμεταλλευτούμε τον τεράστιο πλούτο μας ως χώρα και να πάμε μπροστά. Υποθέτω ότι, πηγαίνοντας μπροστά, δεν θα αυξηθεί κι άλλο η ανεργία (κάπου 21% είναι επισήμως). Δεν φαντάζομαι να μην τον πιστεύετε. Πώς θα μπορούσατε να αμφισβητήσετε την αξιοπιστία του προέδρου του κόμματος που σας χρωστά 132 εκατ. ευρώ;
2) Δεν θα μειωθεί (άλλο) ο μισθός μου. Ο κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος δεσμεύτηκε προσωπικά ότι δεν θα γίνουν άλλες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Δεν φαντάζομαι να μην τον πιστεύετε. Πώς θα μπορούσατε να αμφισβητήσετε την αξιοπιστία του προέδρου του κόμματος που σας χρωστά 120 εκατ. ευρώ;
3) Θα δουλεύω τουλάχιστον μέχρι τα 187 μου (μην ανησυχείτε, τα υπολόγισα: αποκλείεται να βγω νωρίτερα στη σύνταξη).
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. Περιμένω τηλέφωνο να περάσω από τα κεντρικά για τα τυπικά.
Μετά τιμής,
Γιώργος Τσακνιάς (Shinecast’s Blog – αναδημοσίευση)
Υ.Γ. Δεν έχω πάθει άνοια,
θέλω κάνα-δυο δάνεια!
(χωρίς πολλά προσκόμματα
έτσι, όπως τα κόμματα).
