Με αφορμή την επιστολή “ενός νεοέλληνα” που δημοσιεύσαμε χθες με τίτλο “Πόσοι Αριθμοί Μητρώου χρειάζονται;”, σχετικά με το αλαλούμ των «αριθμών εξυπηρέτησης» που έχουμε στη χώρα μας, θυμήθηκα μια συζήτηση στην οποία παραβρέθηκα πριν από 3 χρόνια, εν όψει των τότε δημοτικών εκλογών, τότε που όλοι μιλάγαμε για τον αυτοδιοικητικό Καλλικράτη και τις βαθιές εκσυγχρονιστικές τομές που θα έφερνε στην ελληνική κοινωνία και διοίκηση. Ήταν μια συγκέντρωση-συζήτηση σε κλειστό χώρο, η κουβέντα είχε προχωρήσει για τα καλά, όταν σηκώθηκε ένας φίλος μου πενηντάρης και είπε (σχεδόν επί λέξει) τα εξής:
«Είμαι δημότης και κάτοικος Δροσιάς. Από κει και πέρα ισχύουν τα εξής:
1. Ανήκω στη ΔΟΥ Κηφισιάς
2. Ανήκω στο ΙΚΑ Αγίου Στεφάνου
3. Ανήκω στον ΟΑΕΕ Αμαρουσίου (σήμερα Νέου Ηρακλείου)
4. Ανήκω στην Επιθεώρηση Εργασίας Άνοιξης
5. Ανήκω στον ΟΤΕ Εκάλης
6. Ανήκω στη ΔΕΗ Κηφισιάς
7. Ανήκω στην Υπηρεσία Ύδρευσης Δροσιάς
8. Ανήκω στην Πολεοδομία Καπανδριτίου
9. Ανήκω στο Αστυνομικό Τμήμα Εκάλης ή Αγίου Στεφάνου, ουδείς γνωρίζει
10. Για έκδοση αστυνομικής ταυτότητας όμως ανήκω στο Αστυνομικό Τμήμα Νέας Ερυθραίας
11. Και τέλος, όταν αποδημήσω, θα ενταφιαστώ στο Κοιμητήριο της Δροσιάς, που βρίσκεται όμως στη Ροδόπολη!
Με τον Καλλικράτη, θα αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά μου; Θα εξυπηρετούμαι καλύτερα και γρηγορότερα; Θα μειωθούν τα κόστη λόγω δημιουργίας οικονομιών κλίμακος από τις συγχωνεύσεις;»
Αυτά ρώτησε ο συμπολίτης μου και στη συνέχεια, άκουσε όλα όσα ακούγονται συνήθως, πριν από εκλογές.
Τρία χρόνια μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη, μήπως γνωρίζει κάποιος τι βελτιώθηκε; Για διευκόλυνσή σας, οι πρώην Δήμοι ή Κοινότητες Δροσιάς, Αγίου Στεφάνου, Άνοιξης, Ροδόπολης, Διονύσου, Κρυονερίου και Σταμάτας, ενοποιήθηκαν στον καινούργιο Καλλικρατικό Δήμο Διονύσου.
Τι έγινε; Συνεχίζει ο συμπολίτης μου να ανήκει σε όλες τις υπηρεσίες που αναφέρθηκαν πιο πάνω, με δύο όμως διαφορές:
Η πρώτη ότι, αφού διευρύνθηκαν τα όρια του δήμου της Δροσιάς (συνενούμενος με τους προαναφερόμενους υπόλοιπους δήμους), πολλές από αυτές τις υπηρεσίες βρέθηκαν ξαφνικά εντός του «Δήμου του», άρα δεν μπορεί ούτε να παραπονεθεί! Μαγική εικόνα!
Δεύτερη διαφορά ότι διάφορα πιστοποιητικά ή επαφές του, πρέπει να γίνονται πλέον στην έδρα του Δήμου, που μετά τη συνένωση είναι στον Άγιο Στέφανο και όχι στη Δροσιά. Συνεπώς αυξήθηκαν οι διαδρομές του για να εξυπηρετηθεί!
Φυσικά, αυτό το παράδειγμα ξέρω από προσωπική εμπειρία, αυτό αναφέρω. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα παραδείγματα που ο καθένας σας γνωρίζει και ζει καθημερινά. Πολύ περισσότερο βέβαια στην επαρχία και ακόμα περισσότερο σε νησιωτικά μέρη. Μπροστά τους, ο συμπολίτης μου είναι άρχοντας, έχει πλήρη εξυπηρέτηση!
Τώρα, τι σύγκριση να κάνω με τη Δανία, που ανέφερε ο χθεσινός επιστολογράφος; Μάταιος κόπος. Θα συμφωνήσω όμως σε κάτι και θα το επαναλάβω. Όχι ότι δεν μπορούν, δεν θέλουν να προχωρήσει η ελληνική κοινωνία. Κι όλα αυτά που τώρα ζούμε, περί δήθεν αναδιάρθρωσης του κράτους, έναν και μόνο σκοπό εξυπηρετούν κατά την άποψή μου, την ευκολότερη συγκέντρωση των χαρατσιών, των εισφορών, των χρεών και των νέων φόρων. Τον καλύτερο, σε υψηλότερο επιπέδο και σε συγκεντρωτικό βαθμό έλεγχο των πάντων και παράλληλα, τη δημιουργία απρόσωπου μηχανισμού, που δεν αποφασίζει, δεν συνδιαλέγεται, αλλά εκτελεί με βάση προσθαφαίρεση αριθμών και τεκμηρίων.
Διάβαζα στον κυριακάτικο τύπο για την πιθανή «εισαγωγή» αλλοδαπών managers που θα βάλουν σε τάξη π.χ. τον ΕΟΠΥΥ και άλλες δημόσιες υπηρεσίες. Αλήθεια, θα έρθουν ξένοι managers με τους ισχύοντες μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων; Θα έρθουν με 1.500 ή 2.000 ευρώ; Καλοδεχούμενοι. Αν όμως έρθουν με τις αντίστοιχες δικές τους αμοιβές, που βέβαια υπολογίζονται σε ετήσια βάση, με bonus, με παροχές, με ομαδικά συμβόλαια και με «διευθυντικό δικαίωμα», τότε ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Υπάρχουν πανάξιοι έλληνες managers από τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και πανάξια στελέχη του δημόσιου τομέα, που αν τους έδιναν δύναμη διοίκησης και αντίστοιχες αμοιβές θα έκαναν θαύματα. Εδώ όμως, και ο πλέον άξιος manager-δημόσιος υπάλληλος μπορεί να προχωρήσει μέχρις ενός σημείου. Μετά, ακόμα και για να βήξει, πρέπει να ρωτήσει τον πολιτικό του προϊοστάμενο, να θυμηθεί ποιος έχει διορίσει τον τάδε διοικητή σε κάποιον οργανισμό, να μην ξεχνά τα σημειώματα που του στέλνει ο Υπουργός, να ισορροπεί στην εκάστοτε πολιτική κατάσταση, να μην πειράξει τον συνήθως απόντα υφιστάμενό του κ.λπ. Αυτά του επιτρέπουν να κάνει, είτε μπορεί περισσότερα είτε όχι, δεν έχει περισσότερη εξουσία. Με αυτές τις συνθήκες λοιπόν να έρθουν οι ξένοι, να παράγουν έργο και να τους αξιολογήσουμε. Όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Τελικά, μήπως δεν έχουν άδικο όσοι μιλάνε για οργανωμένο σχέδιο μετακύλισης της πραγματικής εξουσίας από τους Έλληνες (είτε πολιτικούς, είτε managers, είτε οτιδήποτε άλλο) σε αλλοδαπούς, ελεγχόμενους όμως, από συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας;
Εκτός, αν αποδέχεται και η σημερινή κυβέρνηση, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρός της, ότι όλοι οι Έλληνες ήταν και συνεχίζουν να είναι διεφθαρμένοι, όπως είχε πει και ο επισκέπτης καθηγητής. Αν το αποδέχονται όμως, γιατί δέχονται να μας εκπροσωπούν, γιατί ζητούν την ψήφο μας; Τι κοινό έχουν με εμάς, τους διεφθαρμένους;
