.gif?rand=9185)
Δεν επαρκούν τα μέτρα που έχει πάρει η Κυβέρνηση για την οικονομική ανόρθωση της χώρας, ανακοίνωσε το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών στην τριμηνιαία έκθεσή του για την ελληνική οικονομία. Όλα όσα συμφωνήθηκαν με την Τρόικα είναι μεν “απαραίτητη θεραπεία” τονίζεται, αλλά πρέπει να συνοδευτούν και από άλλες δράσεις όπως την ανακατανομή των δημοσίων επενδύσεων, και η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Το πολιτικό σύστημα δεν ήταν σε θέση ποτέ μέχρι τώρα να διορθώσει σοβαρά σφάλματα του παρελθόντος, για παράδειγμα να συρρικνώσει τον τεράστιο και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα, λόγω των ποικίλων δεσμεύσεών του προς πολλές και διαφορετικές ομάδες συμφερόντων, σημειώνεται στην ανακοίνωση. Βασικό μήνυμα της έκθεσης είναι η ανάγκη να θεσπιστεί ένα αναπτυξιακό πλάνο και ένα χρονοδιάγραμμα υλοποίησής του σε βάθος δεκαετίας.
Από το πρόγραμμα της Κυβέρνησης, υπογραμμίζεται, απουσιάζει μία τεκμηρίωση της πορείας εξόδου από τη δημοσιονομική κρίση με βάση την ελληνική εμπειρία, ώστε να καλυφθεί το σημερινό έλλειμμα εμπιστοσύνης και να τερματιστούν οι κερδοσκοπικές πιέσεις στον κρατικό δανεισμό.
Τι προτείνει το ΙΟΒΕ
Έρευνες του Ιδρύματος και άλλων εγχώριων και διεθνών ερευνητικών οργανισμών, έχουν δείξει ότι το άνοιγμα των επαγγελμάτων και των αγορών και η κατάργηση των αναχρονιστικών εμποδίων στην επιχειρηματικότητα κατά τρόπον ώστε η Ελλάδα να συγκλίνει στο μέσο ρυθμιστικό επίπεδο της Ευρωζώνης, μπορούν να επιφέρουν (εφάπαξ) αύξηση του ΑΕΠ άνω του 17% μακροπρόθεσμα, και περίπου 10% σε ορίζοντα πενταετίας.
Τα οφέλη αυτά δεν έχουν ληφθεί υπόψη από τις αγορές, διότι δεν συμπεριλαμβάνονται στα επίσημα σενάρια που δημοσιοποιεί η τρόικα στις επικαιροποιήσεις του Μνημονίου. Έτσι, οι αγορές παραμένουν εξαιρετικά δύσπιστες ως προς τις αναπτυξιακές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Το ίδιο συμβαίνει και με την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, ιδιαίτερα της ακίνητης: Η καταγραφή της και μόνο, μαζί με μια σαφή και συγκεκριμένη διαβεβαίωση από την Κυβέρνηση για την αξιοποίησή της σε ορίζοντα δεκαετίας, θα δημιουργούσε τελείως διαφορετικές προσδοκίες στις αγορές από τις σημερινές σε σχέση με την εξέλιξη του δημόσιου χρέους, και, επομένως, αντίστοιχες εξελίξεις στα επιτοκιακά περιθώρια δανεισμού (spreads). Παρόλα αυτά, τόσο το άνοιγμα των αγορών και των επαγγελμάτων όσο και η καταγραφή και αξιοποίηση της ακίνητης κρατικής περιουσίας αργούν υπερβολικά δεδομένης της σημασίας τους και της κρισιμότητας της κατάστασης.
Το ΙΟΒΕ προτείνει επίσης:
Κατάργηση όλων των φορολογικών απαλλαγών και εκπτώσεων που αφορούν πολίτες και αντικατάστασή τους με στοχευμένες άμεσες δαπάνες.
Δημιουργία ηλεκτρονικού συστήματος για τον εντοπισμό της φοροδιαφυγής, με ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών φορολογικών εσόδων και ασφαλιστικών εισφορών, που αξιοποιεί συνδυαστικά όλα τα δεδομένα (business intelligence system).
Επανεξέταση όλων των κοινωνικών μεταβιβάσεων/επιδομάτων χρησιμοποιώντας εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται τόσο οι πόροι υπέρ τρίτων, ιδιαίτερα όσοι αφορούν στα λεγόμενα ειδικά και ευγενή ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία ο τελευταίος ασφαλιστικός νόμος (3863/10) ατυχώς εξαίρεσε, όσο και οι πόροι που δημόσιοι οργανισμοί, τράπεζες και επιχειρήσεις αφιερώνουν για την κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης (οι πόροι αυτοί δεν πρέπει να συγχέονται με την εργοδοτική εισφορά).
Συγχώνευση κρατικών νοσοκομείων και εξειδίκευσή τους ανάλογα με τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Ιδιωτικοποίηση νοσοκομείων που περισσεύουν. Κατάργηση νομοθετικών ρυθμίσεων τύπου “βασικού μετόχου”, που εμποδίζουν τη δημιουργία ιδιωτικών κλινικών και, ιδιαίτερα, διαγνωστικών κέντρων.
Συγχώνευση και κατάργηση στρατιωτικών μονάδων. Αξιοποίηση στρατοπέδων που περισσεύουν για την αποπληρωμή στρατιωτικών δανείων.
Συγχώνευση ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Σχεδιασμό της επόμενης μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος με μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και ανάληψη του σχετικού κόστους από τον προϋπολογισμό με μείωση δαπανών ή/και αύξηση της φορολογίας, καθώς και δημιουργία κεφαλαιοποιητικού “δεύτερου” πυλώνα για όσους επιθυμούν πρόσθετη σύνταξη και ασφάλιση υγείας πέραν αυτών που εξασφαλίζει το διανεμητικό σύστημα. (Η μείωση των εισφορών βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα).
Κωδικοποίηση και απλοποίηση της νομοθεσίας
Θέσπιση ποσοτικών στόχων αναβάθμισης των θεσμών: Επιδίωξη βελτίωσης της θέσης της Ελλάδας στις διεθνείς κατατάξεις που μετρούν τις σχετικές επιδόσεις κατά χ θέσεις μέσα στην επόμενη τριετία στους τομείς της διαφάνειας, της διαφθοράς, της παιδείας, της καινοτομίας, της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρημα-τικότητας, της ταχύτητας απονομής δικαιοσύνης κ.λπ.
Σύνδεση των στόχων της ενεργειακής πολιτικής (20-20-20) με τις πολιτικές στήριξης της έρευνας και της καινοτομίας, με σκοπό την ενίσχυση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας των “πράσινων” τεχνολογιών και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Χρησιμοποίηση καταξιωμένων μάνατζερ για την υλοποίηση των πράγματι δύσκολων στόχων στους βασικούς τομείς του κυβερνητικού έργου.
