Για μία ακόμη φορά, η διαπραγμάτευση με την τρόικα παρατείνεται. Έπρεπε να ολοκληρωθεί στις 21 Ιουνίου και τελικά οι εκπρόσωποι των δανειστών θα συνεχίσουν τις επόμενες ημέρες τις συναντήσεις τους στην Αθήνα καθώς οι «τρύπες» στον προϋπολογισμό παραμένουν (κυρίως στον ΕΟΠΥΥ και στα νοσοκομεία) και τα μέτρα που έχουν «παραγγείλει» δεν έχουν γίνει.
Το ίδιο συνέβη και τον Φεβρουάριο που ήρθαν, και πάλι, για δύο εβδομάδες αλλά τελικά η διαπραγμάτευση ξεπέρασε τους 2 μήνες. Το ίδιο συνέβη και τις προηγούμενες φορές διαταράσσοντας κάθε φορά την πεποίθηση ότι αυτήν τη φορά η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης.
Βεβαίως, αυτήν τη φορά οι λεκτικές δηλώσεις «συμπαράστασης» στην κυβέρνηση και στην πρόοδο που έχει επιτύχει δίνουν και παίρνουν. Μόνο που κάποιοι ερμηνεύουν τις δηλώσεις αυτές όχι ως αποτύπωση μίας πραγματικότητας αλλά ως μία αναγκαστική προσέγγιση για να διατηρηθεί η προεκλογική ηρεμία στη Γερμανία.
Σε αυτή την «ερμηνεία» πολλοί ποντάρουν πιστεύοντας ότι έστω και με καθυστερήσεις η «αξιολόγηση» θα ολοκληρωθεί σύντομα. Και θα έρθουν τα επόμενα χρήματα του ΔΝΤ.
Μόνο που φοβούνται το «μετά». Δηλαδή τι θα γίνει αν και πάλι η κυβέρνηση συνεχίσει την ίδια τακτική της καθυστέρησης σε μεγάλες και κοινωνικά ανώδυνες μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο, στα κλειστά και κραταιά επαγγέλματα, στις αγορές.
Φοβούνται και το «ατύχημα». Δηλαδή μία διαφωνία που ενδεχομένως να φανεί ακόμη και σήμερα στην προγραμματισμένη νέα συνάντηση των 3 αρχηγών.
«Ήδη η προεκλογική διάθεση προκαλεί προβλήματα στο κυβερνητικό έργο», αναφέρουν καθώς πολλοί φοβούνται να υπογράψουν για να τρέξουν αλλαγές, να παραληφθούν έργα, να γίνουν παρεμβάσεις που θα κοστίζουν πολιτικά στην παράταξή τους και στο δικό τους πολιτικό μέλλον.
Μόνο που έτσι, λένε οι ίδιες πηγές, ίσως «δυναμιτίζεται» το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Έτσι συντηρείται το παρελθόν με σπασμωδικές κινήσεις τύπου ΕΡΤ και δεν έρχεται το μέλλον…
