.gif?rand=805)
Τον Νοέμβριο το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να πληρώσει 4 δισ. ευρώ για έντοκα γραμμάτια αλλά και σε δανειστές του. Η γνωστή λύση της έκδοσης εντόκων υπάρχει, αλλά κοστίζει όλο και πιο πολύ. Για να φτάσει η δόση τον Νοέμβριο σύμφωνα με αρμόδια στελέχη πρέπει το ζήτημα Ελλάδα να κλείσει τον Οκτώβριο στη Σύνοδο Κορυφής ή στο Eurogroup που θα προηγηθεί.
Μόνο που αυτό – έδειξε η εμπειρία των 3 προηγούμενων εβδομάδων – δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο. Τα μέτρα των 11,5 δισ. ευρώ παραμένουν ανοικτά, το ίδιο ισχύει για τα 2 δισ. ευρώ αύξησης των φορολογικών εσόδων μετά την απόρριψη από τον κ. Α. Σαμαρά του κεφαλικού φόρου για το 2013.
Το παραπάνω πακέτο των 13,5 συνολικά δισ. ευρώ όμως αναφέρουν διπλωματικές πηγές εκτός Ελλάδος δεν φτάνει. Εξηγούν ότι όταν «κλείσει» η νέα συμφωνία για το Μνημόνιο τα μέτρα θα επαναϋπολογιστούν προς τα 20 δισ. ευρώ. Και στο πακέτο αυτό δεν προσμετράται το μέτρο των ειδικών μισθολογίων και του αυξημένου φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης που θα ισχύσει από φέτος.
Όλα τα παραπάνω μέτωπα που άρχιχαν να συζητούνται τον Ιούλιο, παραμένουν μέχρι και σήμερα ανοικτά. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα ζητήματα που χρήζουν αλλαγής στάσης της ΕΕ των κρατών μελών και του ΔΝΤ.
Κάποιοι μάλιστα … κακοπροαίρετα (;) αναφέρουν ότι γι` αυτό δεν γίνονται αποδεκτά τα μέτρα: για να μην πάει η κουβέντα στην ουσία του διακυβεύματος: στο ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο χωρίς νέο κούρεμα.
Η τρόικα από τον Ιούλιο και έως σήμερα δεν κατάφερε να αποφασίσει πόση είναι η ύφεση και με πρόσχημα το ύψος του ΑΕΠ δεν δίδει πόρισμα για τη βιωσιμότητα του χρέους (δηλαδή αν θα πληροί το κριτήριο του 120% του ΑΕΠ έως το 2020). Και αν τελικά η έκθεση βγει «μη βιώσιμη» όπως φέρεται να επιθυμεί μέρος του ΔΝΤ τότε θα πρέπει να δοθεί απάντηση για το κούρεμα του χρέους με την Ευρώπη να μην είναι ούτε ενωμένη, ούτε έτοιμη.
Τις τελευταίες ημέρες στις Βρυξέλλες ψιθυρίζεται ότι το ζήτημα «ωριμάζει». Ότι υπάρχει σιγά σιγά η τάση να υπάρξει μία συνολική λύση της κρίσης χρέους που αγγίζει και άλλες πλην της Ελλάδος μεγαλύτερες οικονομίες. Στο μάτι των αλλαγών είναι τα ομόλογα που κατέχει ο επίσημο τομέας, αυτά που έχει η ΕΚΤ, χωρίς από ελληνικές πηγές να βγαίνει από το κάδρο των αιτημάτων η μείωση των επιτοκίων και η χρονική μετακύλιση των δόσεων.
