Μα καλά, κύριοι Τραπεζίτες… δεν ντρέπεστε καθόλου; Πώς στην ευχή εξελιχθήκατε σε… χυδαίους κλέφτες;

Αναδημοσιεύουμε από το Banknews.gr

Είναι γνωστό, ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα χάνουν κάθε χρόνο ουκ ολίγες υποθέσεις στις δικαστικές αίθουσες, επειδή επιβάλλουν παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις στους πελάτες τους. Μια ιστορία τραπεζικής… τρέλας από την Κύπρο, με πρωταγωνίστρια την Τράπεζα Κύπρου, δείχνει όμως πόσο μακριά μπορεί να φτάνει η αυθαιρεσία των τραπεζών.

Διαβάστε Επίσης

Μέχρι σήμερα η έκπτωση 10% για το MDRT Day 2025

Aug 22, 2025

Νομοθετική ρύθμιση για τους απινιδωτές ζητά ο ΙΣΑ

Aug 22, 2025

Πριν από μερικούς μήνες, όπως πληροφορείται το “Bn” από πηγές στην Κύπρο, η Τράπεζα Κύπρου επιδίωξε να εισπράξει 25.000 ευρώ από πελάτη της, που όμως αμφισβήτησε το ύψος του χρέους, υποχρεώνοντας την τράπεζα σε μια ταπεινωτική δικαστική ήττα, αφού το δικαστήριο απέρριψε την αγωγή και υποχρέωσε την τράπεζα να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα!

Η μικρή ιστορία τραπεζικής τρέλας, που δείχνει εύγλωττα το βαθμό αυθαιρεσίας των τραπεζικών χρεώσεων, αλλά και την αλαζονική στάση των τραπεζών έναντι των πελατών τους, ακόμη και στις δικαστικές αίθουσες, έχει ως εξής:

Το αρχικό χρέος για το οποίο κινήθηκε δικαστικά η τράπεζα ήταν 5.000 ευρώ και προερχόταν από υπερανάληψη σε τρεχούμενο λογαριασμό. Με τους τόκους και άλλες πρόσθετες χρεώσεις, η Τράπεζα Κύπρου έφτασε στο δικαστήριο για να διεκδικήσει πενταπλάσιο ποσό, 25.000 ευρώ!

Όμως, οι εκπρόσωποι της Τράπεζας Κύπρου έχασαν την… μπάλα, όταν κλήθηκαν από το δικαστήριο να εξηγήσουν πώς ακριβώς διαμορφώνονται οι επιμέρους χρεώσεις, που διαμορφώνουν τη συνολική της απαίτηση. Μάλιστα, στη διάρκεια προηγούμενων προσπαθειών της να εισπράξει την οφειλή, η Τράπεζα Κύπρου αρχικά τη μείωσε στις 14.000 ευρώ και ακολούθως ακόμη χαμηλότερα.

Όταν κλήθηκε να εξηγήσει στο δικαστήριο πώς ακριβώς η απαίτησή της μετατράπηκε σε… ακορντεόν, η Τράπεζα Κύπρου απλώς απάντησε ότι το έπραξε ύστερα από καθοδήγηση των νομικών υπηρεσιών της, αποδεχόμενη ουσιαστικά, ότι κάποιες από τις απαιτήσεις προέρχονταν από καταχρηστικές χρεώσεις.

Στη συνέχεια, όμως, η Τράπεζα Κύπρου απέφυγε να αναλύσει τις χρεώσεις που η ίδια εκ των υστέρων αναγνώρισε ως καταχρηστικές. Έτσι, το δικαστήριο βρέθηκε σε αδυναμία να ελέγξει τη νομιμότητα των απαιτήσεων και να προσδιορίσει το πραγματικό ύψος της οφειλής, με αποτέλεσμα να απορρίψει στο σύνολό της την αγωγή της τράπεζας και να την υποχρεώσει να καταβάλει στους αντιδίκους (πελάτη και εγγυητές) τα δικαστικά έξοδα!

Νομικοί στην Αθήνα τονίζουν, ότι και στα ελληνικά δικαστήρια οι τράπεζες μπλέκονται συχνά σε ανάλογες περιπέτειες. Επισημαίνουν, μάλιστα, ότι αυτό συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις διεκδίκησης οφειλών από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, όπου οι τράπεζες ως γνωστόν επιβάλλουν ανεξέλεγκτα «καπέλα». Όταν ένας δανειολήπτης ασκήσει ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής από τράπεζα, αναφέρουν οι ίδιες νομικές πηγές, αναλύοντας στην αίτησή του με ακρίβεια τις καταχρηστικές χρεώσεις, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δικαιωθεί και η διαταγή πληρωμής της τράπεζας θα «πέσει».

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, οι τράπεζες αποφεύγουν να επαναφέρουν την αίτησή τους για έκδοση διαταγής πληρωμής, υπολογίζοντας την επόμενη φορά μόνο τις «νόμιμες» απαιτήσεις τους, ακριβώς για να αποφύγουν να αναγνωρισθεί και μέσω της Δικαιοσύνης η καταχρηστικότητα των πρακτικών τους. Έτσι, ύστερα από μια αποτυχημένη προσπάθεια για έκδοση διαταγής πληρωμής, οι τράπεζες σε αρκετές περιπτώσεις προσπαθούν να έλθουν σε εξώδικο συμβιβασμό με τον οφειλέτη, μειώνοντας κατά πολύ τις απαιτήσεις τους.

Όλα αυτά πιστοποιούν, όμως, την ανάγκη προσαρμογής του τραπεζικού συστήματος στη νομιμότητα: ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης, όπου οι δανειολήπτες ασφυκτιούν, είναι αδιανόητο οι τράπεζες να επιμένουν σε καταχρηστικές πρακτικές «αφαίμαξης» των δανειοληπτών, προσφεύγοντας μάλιστα σε ένδικα μέσα για να διεκδικήσουν απαιτήσεις, που και οι ίδιες γνωρίζουν ότι σε κάποιο ποσοστό είναι παράνομες!