Ένα ενδιαφέρον άρθρο της αγγλικής εφημερίδας Insurance Day (“FSA shows its teeth with latest broker disciplinary”, 10/6/2010), είχε την καλοσύνη να εντοπίσει και να μας υποδείξει φίλος αναγνώστης. Το άρθρο περιγράφει την επιβολή κυρώσεων από τις βρετανικές Εποπτικές Αρχές σε δύο Μεσιτικά Γραφεία, λόγω κακοδιαχείρισης της περιουσίας των πελατών τους… Αναφέρουμε τις περιπτώσεις και ελπίζουμε να συγκινηθούν λίγο οι δικοί μας νομοθέτες, και να βοηθήσουν τον Κλάδο να αντιμετωπίζει με παρόμοια αποφασιστικότητα, τα απίθανα για άλλες χώρες, αλλά δυστυχώς συχνά φαινόμενα, για τη δική μας.
Ο Delwyn Way της Shield Insurance και ο Adrian Shillaker της Griffiths McAlister Insurance λοιπόν αποπέμφθηκαν από τον Κλάδο γιατί “απέτυχαν να προστατέψουν ως όφειλαν τα χρήματα και την περιουσία των πελατών τους”. O Way έλαβε πρόστιμο 90.000 ευρώ περίπου και του αφαιρέθηκε η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, γιατί “ρίσκαρε τα χρήματα των πελατών του, μη φροντίζοντας να διοχετευτούν τα ασφάλιστρα άμεσα στην αρμόδια ασφαλιστική εταιρεία”. Το πρόστιμο καλύπτει το ποσό που εκτίμησαν οι Αρχές ότι καταχράστηκε ο πράκτορας για να χρηματοδοτήσει άλλες δουλειές αλλά και προσωπικά του έξοδα.
Στον κ. Adrian Shillaker πάλι, αφαιρέθηκε άμεσα η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, γιατί “εις γνώσην του μετέφερε χρήματα πελατών στους λογαριασμούς του πρακτορείου, με σκοπό να χρηματοδοτήσει έξοδα της επιχείρησης.” Ταυτόχρονα ο Shillaker κατηγορείται διότι δεν είχε ξεχωρίσει τους τραπεζικούς λογαριασμούς με τα χρήματα των πελατών, από τους τραπεζικούς λογαριασμούς της επιχείρησης, κάτι που επιβάλλεται δια νόμου από τις Αγγλικές Αρχές. Ο δεύτερος απέφυγε τη χρηματική ποινή διότι απέδειξε ότι θα του επέφερε σημαντική οικονομική δυσπραγία, ωστόσο προέβη σε κινήσεις που διασφαλίζουν την επιστροφή των χρημάτων στους πελάτες του, δήλωσε σε σχετική ανακοίνωση η βρετανική Αρχή Χρηματοοικονομκών Υπηρεσιών…
Ο αγαπητός αναγνώστης του ID σχολιάζει σχετικά:
Δυστυχώς αυτό το φαινόμενο είναι σύνηθες στην Ελληνική ασφαλιστική αγορά και ακόμα χειρότερα εξαπλώνεται σαν επιδημία.
Οι διαμεσολαβούντες, παραβαίνοντας φυσικά τους όρους της σύμβασης, παρακρατούν τα ασφάλιστρα, συνήθως τα χρησιμοποιούν για να καλύψουν προσωπικά ή άλλα έξοδα και στη συνέχεια εξαφανίζονται χωρίς να τα αποδώσουν στην εταιρία που τα οφείλουν για να πάνε ανενόχλητοι στην επόμενη ασφαλιστική εταιρία και ο κύκλος να αρχίσει από την αρχή!
Και αν τυχόν η ζημιωθείσα ασφαλιστική εταιρία προειδοποιήσει την επόμενη εταιρία «στόχο» για την τακτική του εν λόγω διαμεσολαβούντα, αυτό παρερμηνεύεται αφού εκλαμβάνεται ως προσπάθεια να μη χάσει μέρος της παραγωγής της.
Το αποτέλεσμα είναι να μην λαμβάνεται υπόψη η προηγούμενη κακή συναλλακτική συμπεριφορά του διαμεσολαβούντα και τελικά ο ίδιος μετά από μερικούς μήνες να βρίσκεται στην είσοδο της επόμενης ασφαλιστικής εταιρίας! Και πάει λέγοντας μέχρι να ολοκληρώσει την «περιοδεία» του στις ασφαλιστικές εταιρίες χωρίς κανένας ποτέ να τον ενοχλήσει.
Βέβαια αυτό δεν είναι περίεργο να συμβαίνει σε μια χώρα που σχετικός νόμος δεν υπάρχει αλλά ακόμα και αν υπάρχει δεν εφαρμόζεται.
Η πολυπόθητη εξυγίανση της ασφαλιστικής αγοράς δεν αφορά μόνο τις ασφαλιστικές εταιρίες και δεν επιτυγχάνεται με τις ανακλήσεις των αδειών τους.
Αφορά την ασφαλιστική αγορά στο σύνολό της, ασφαλιστικούς πράκτορες, συνεργεία, δικηγόρους κ.λπ. και επιτυγχάνεται με την σωστή εποπτεία και έλεγχο όλων των εμπλεκομένων σε αυτή. Αυτά είναι πράγματα γνωστά, όλοι τα γνωρίζουμε, το ζήτημα είναι τι μέτρα λαμβάνουμε. Οψόμεθα!
.gif?rand=9320)
