Όπως όλα δείχνουν, τα ανασφάλιστα θα ταλαιπωρούν για χρόνια την ασφαλιστική αγορά. Η Πολιτεία μπορεί και βρίσκει άμεσους τρόπους όταν θέλει, όπως π.χ. στο πώς να επεμβαίνει στο πορτοφόλι του κάθε Έλληνα που λόγω κρίσης έχει μια ληξιπρόθεσμη οφειλή, και να σηκώνει χρήματα από τον τραπεζικό του λογαριασμό (με ηλεκτρονικό και άμεσο τρόπο, σαν να είναι ο ίδιος ο καταθέτης που κάνει μια ανάληψη!), αλλά αυτούς που κυκλοφορούν ανασφάλιστους ή δεν μπορεί να τους βρει ή δεν θέλει να τους βρει ή δεν θέλει να ασφαλιστούν ή, γενικώς, το ξανασκέφτεται…
Για δυο-τρία χρόνια συζητάγαμε ως αγορά το θέμα και επιτέλους ήρθε και ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος με ημερομηνία έναρξης στον Απρίλιο του 2013. Βέβαια, μέχρι σήμερα εγώ προσωπικά δεν έχω δει το περίφημο “ειδοποιητήριο προς ανασφάλιστο”, αλλά δεν απογοητεύομαι, μικρός είμαι ακόμα.
Στη συνέχεια, ανακαλύψαμε ότι κάποιοι από τους ανασφάλιστους… μπορεί να είναι και δικαιολογημένα ανασφάλιστοι! Πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι, αφού ψηφίσαμε το νόμο, συστήνονται Επιτροπές που θα μελετήσουν αν κάποιες ομάδες ιδιοκτητών οχημάτων πρέπει να θεωρείται ότι έχουν ανασφάλιστα τα οχήματά τους ή όχι. Αυτές οι κατηγορίες οχημάτων, δεν ήταν γνωστές πριν την ψήφιση του νόμου, τώρα τις ανακαλύψαμε;
Οι αρμόδιοι φορείς λοιπόν, βρίσκονται στη διαδικασία για τη συγκρότηση Ομάδας Εργασίας, που θα μελετήσει το ζήτημα της κυκλοφορίας των ανασφάλιστων οχημάτων και θα εξετάσει πιθανές λύσεις προκειμένου να επιλυθούν τα προβλήματα που (εκ των υστέρων!) ανέκυψαν, μετά την ισχύ του άρθρου 26 του ν. 4141/2013, όπως:
• των εταιρειών ενοικιάσεων αυτοκινήτων σε τουριστικές περιοχές (π.χ. νησιά), τα οποία κατά τη διάρκεια του χειμώνα δεν κινούνται
• των εταιρειών που έχουν στην κατοχή τους τα οχήματα ως προϊόντα, δηλαδή εταιρείες πώλησης μεταχειρισμένων οχημάτων
• των εταιρειών (με μικρό κύκλο εργασιών) που είναι κάτοχοι μηχανημάτων έργου, για τις οποίες η διαδικασία επιστροφής των πινακίδων κυκλοφορίας, μετά την κατάθεσή τους, είναι χρονοβόρα, άνω των δύο μηνών κ.λπ.
Μια πρόταση από πλευράς των εταιρειών αυτών είναι να παραμένουν ασφαλισμένα τα οχήματα, αλλά με ένα ελάχιστο ασφάλιστρο. Δυστυχώς όμως, η εμπειρία των ασφαλιστικών επιχειρήσεων από τους στόλους αυτούς των οχημάτων είναι πολύ κακή για τα περασμένα χρόνια, όχι ειδικά σε σχέση με τους δείκτες ζημιών, αλλά με… διάφορα παρατράγουδα που συνέβαιναν. Για παράδειγμα, κάποιες εταιρείες ασφάλιζαν το 1/3 του στόλου τους και αν συνέβαινε κάποια ζημιά σε ανασφάλιστο όχημα, βρισκότανε μια λύση και εμφανιζόταν ως διά μαγείας ασφαλιστήριο συμβόλαιο, συνήθως σε συνεργασία με τον τοπικό διαμεσολαβητή. Και ο νοών νοείτω.
Το γεγονός όμως είναι ένα. Ενώ ο νόμος ισχύει εδώ και 6 τουλάχιστον μήνες, ειδοποιητήρια δεν στέλνονται, στόλοι οχημάτων παραμένουν ανασφάλιστοι, Επιτροπές συστήνονται, τροποποιήσεις προετοιμάζονται και ο χορός καλά κρατεί…
.gif?rand=2650)
