Αν παρατηρήσει κάποιος τα δημοσιεύματα των δύο τελευταίων ετών που αναφέρονται στην ασφαλιστική αγορά, θα παρατηρήσει ότι τα περισσότερα και τα σημαντικότερα, αυτά που κινούν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αλλά και τις εντονότερες αντιδράσεις, είναι δημοσιεύματα που αφορούν στην ασφαλιστική διαμεσολάβηση και όχι στις ασφαλιστικές εταιρείες. Αν εξαιρέσουμε την πρόσφατη «πώληση» (ο Θεός να την κάνει πώληση…) της Αγροτικής Ασφαλιστικής, τη διακοπή ανανέωσης των ασφαλιστηρίων της La Vie ή την είσοδο της Prime, όλες οι άλλες ανακοινώσεις περί των ασφαλιστικών εταιρειών αφορούν σε νέα προγράμματα, σε εκδηλώσεις, σε βραβεύσεις, σε μετακίνηση ή απώλεια στελεχών. Αντίθετα στο χώρο της διαμεσολάβησης όλα βρίσκονται στο τραπέζι, όλα είναι υπό αλλαγή, όλα προκαλούν θέσεις, αντιθέσεις, τοποθετήσεις, συσκέψεις, διαμαρτυρίες, ανακοινώσεις και συνεχείς αντεγκλήσεις. Οι εξελίξεις στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης τα δύο τελευταία χρόνια και πιθανότατα και τον επόμενο χρόνο κινούνται γύρω από τη διαμεσολάβηση και όχι γύρω από τις εταιρείες. Και όπου αναφέρονται οι εταιρείες είναι σε σχέση με διαμεσολαβητικές τους κινήσεις.
Αυτό και μόνο θα έπρεπε να αφυπνίσει ακόμα περισσότερο τους διαμεσολαβητές, είτε ατομικά είτε τους συλλογικούς τους φορείς. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα παίζονται στην επαφή με τον πελάτη και επειδή ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής βρίσκεται σε προνομιακή θέση ως προς αυτό, δέχεται πολυμέτωπες επιθέσεις. Ο χώρος της διαμεσολάβησης αποτελεί στη συγκεκριμένη περίοδο καταλύτη των εξελίξεων και η δύναμή του είναι τεράστια. Όχι για εκβιασμούς και αντιπαραθέσεις, αλλά για καταξίωση του επαγγέλματος, για απαίτηση μόνιμου σεβασμού, για ισονομία. Και παράλληλα, οι συλλογικοί του φορείς δεν θα πρέπει να διστάζουν στην καταγγελία όσων διαμεσολαβητών χρησιμοποιούν αθέμιτες μεθόδους. Οι κάθε είδους παρείσακτοι ή κινούμενοι εκτός νομιμότητας κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό από την απλή, φαινομενική απώλεια κάποιας προμήθειας από κάποιον υγιώς λειτουργούντα διαμεσολαβητή. Το ξεκαθάρισμα της αγοράς δεν είναι αριθμητικό, είναι καταρχήν ποιοτικό. Και ο αγώνας πρέπει να είναι διμέτωπος, αφενός έναντι όσων προσπαθούν να περιορίσουν τον ζωτικό τους χώρο και αφετέρου έναντι όσων συκοφαντούν εμπράκτως το επάγγελμα.
Τα διαμεσολαβούντα πρόσωπα μόνο στο νόμο είναι «βοηθητικά πρόσωπα». Αντίθετα, στην καθημερινότητα, στην πράξη, στη λειτουργία είναι απαραίτητα πρόσωπα της ασφαλιστικής αγοράς και ο ρόλος τους αυτός πρέπει να ενδυναμωθεί, να υποστηριχθεί και να προβληθεί με κάθε τρόπο. Όχι μόνο προς τις δύο άλλες συνιστώσες της ασφαλιστικής αγοράς, τις εταιρείες και την εποπτική αρχή (που πολύ καλά το γνωρίζουν), αλλά κυρίως προς τον καταναλωτή, προς τον πελάτη. Και εκεί υπάρχει τεράστιο έλλειμμα, ο πελάτης αμφιταλαντεύεται για τη χρησιμότητα του διαμεσολαβητή και κάποιες φορές, ίσως όχι άδικα, τον ταυτίζει με τις (κακές) εταιρείες. Δεν αναφέρομαι στους νομικούς διαχωρισμούς περί των Μεσιτών έναντι των υπόλοιπων διαμεσολαβητών, αναφέρομαι στην καθημερινή πρακτική της λειτουργίας τους. Παρά ταύτα, ο πελάτης εξακολουθεί να τον στηρίζει, αλλά οι πιέσεις που δέχεται είναι ασφυκτικές και, σε συνδυασμό με τη μείωση του εισοδήματός του, το μέλλον δεν διαφαίνεται ρόδινο. Ποια είναι η απάντηση; Η συνένωση δυνάμεων, η ισχύς εν τη ενώσει. Για το πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό έχουν υπάρξει δημόσιες τοποθετήσεις, απόψεις, ημερίδες και μελέτες.
Η αγορά ούτως ή άλλως αλλάζει. Οι διαμεσολαβούντες θα πρέπει να προτάξουν θέματα κόστους από τις εργασίες που οι ασφαλιστικές εταιρείες τους έχουν μετακυλίσει, θα πρέπει να υπερασπιστούν το ποσοστό των προμηθειών που λαμβάνουν, θα πρέπει να δημοσιοποιήσουν προς τους πελάτες τους το τι προσφέρουν. Αλήθεια, γιατί δεν συντάσσεται μια απλή και κατανοητή επιστολή από την ΕΑΔΕ που να προστεθεί σε κάθε φάκελο ασφαλιστηρίου από τους διαμεσολαβητές; Οι ασφαλιστικές εταιρείες πώς ενσωματώνουν κάθε διαφημιστικό ή ενημερωτικό τους έντυπο στους φακέλους των ασφαλιστηρίων; Δεν νομίζω πως απαγορεύεται από κάπου. Ένα έντυπο ενημέρωσης για την επιλογή του νόμιμου διαμεσολαβητή, για το τι πρέπει να προσέχει, για τα δικαιώματά του, για την αμοιβή του διαμεσολαβητή. Ένα έντυπο που θα στηρίζει και θα προβάλει, χωρίς ακρότητες, το επάγγελμα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή.
Ο χώρος της διαμεσολάβησης διαθέτει άριστους επαγγελματίες όλων των επιπέδων. Ας μην αφήνεται στην κριτική και τον εμπαιγμό των ολίγων. Η συμμετοχή των διαμεσολαβητών σε κάθε εκδήλωση ενημέρωσης, εκπαίδευσης και ανταλλαγής απόψεων είναι το πρώτο βήμα για την αναβάθμιση των λειτουργιών τους και για την προάσπιση της επαγγελματικής τους υπόστασης.
Προς την διεύθυνση σύνταξης.
Πολύ επίκαιρο το άρθρο σας.
Δυστυχώς όμως τόσο ο θεσμός αλλά και η ένωση ασφαλιστικών εταιρειών που γνώριζαν τα κενά που υπάρχουν στον ασφαλιστικό χώρο χρόνια τώρα σιωπούσαν.
Μπορούσαν χρόνια τώρα να δώσουν λύσεις καίριες και άμεσες. Και αυτό γιατί το ασφαλιστικό προϊόν το δημιουργούσαν αυτοί. Δυστυχώς όμως προκειμένου να “γράψουν “νούμερα” στους ισολογισμούς τους , άφηναν να προβάλλονται περίεργες παραγωγές. Τα αποτελέσματα φάνηκαν τόσο πριν, αλλά και μετά την κρίση που διανύουμε. Δεν δικαιολογείται το κλείσιμο τόσων εταιρειών με τόσο απλές διαδικασίες. Γνώριζε η ένωση τα μέλη τους και δεν απέβαλε τις περίεργες κινήσεις μελών που λειτουργούσαν παραβατικά.
Και σήμερα αυτό το φαινόμενο χρεώνεται σήμερα στους διαμεσολαβούντες ; Η ευθύνη των διαμεσολαβούντων ( όλων των επιπέδων ) έχει στο θέμα αυτό ευθύνες, αλλά κατά την προσωπική μου άποψη ελάχιστο στα όσα συμβαίνουν.
Δεν άκουσα από κάποιον αρμόδιο να κάνει αναφορά για το αποτέλεσμα των ασφαλιστικών εταιρειών που έκλεισαν. Δεν άκουσα για τις εκκρεμείς ζημίες που λιμνάζουν στα δικαστήρια. Αυτά δημιούργησαν τις σημερινές παρενέργειες που βλέπουμε.
Ο επαγγελματίας της διαμεσολάβησης ήταν αυτός που σήκωσε και σηκώνει το βάρος για όλα αυτά τα θέματα. Γιατί απλά έδινε και δίνει τις απαντήσεις στον “ασφαλισμένο” προσωπικά και υπεύθυνα.
Κάθε αλλαγή πρέπει να εκφράζεται από αρμόδιους και όχι από αναρμόδιους όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα σε κάθε επαγγελματικό χώρο.
Με ψυχραιμία σε αυτήν την δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα μας και ο ασφαλιστικός χώρος , ΣΟΒΑΡΑ όλοι όσοι εμπλέκονται να διορθώσουν ΤΩΡΑ κάθε τι που επηρεάζει την αξιοπιστία του. Θέλει όμως να κινηθούν οι πάντες με σύνεση και αποφασιστικότητα. Τότε πιστεύω ότι δεν θα χρειασθεί “χώρος ” για τους παρείσακτους όπως πολύ καλά αναφέρεστε από κάθε εμπλεκόμενο. Το σύστημα θα αποβάλλει κάθε παραφυάδα άμεσα.
Ο νοών νοείτο.
Με εκτίμηση για την φιλοξενία.
Ο αρθρογραφος εστιάζεται στην αποδοχή του διαμεσολαβούντα απο το σύστημα , τις εταιριες και τις εποπτικές αρχες ,αυτό που χρειαζεται η αγορά είναι ο επαγγελματίας ασφαλιστής να του ξαναχτυπήσει την πόρτα .Αυτό που βλέπω καθημερινά,είναι γεμάτα γραφεία και άδειοι δρόμοι , στην 25ετη θητεία μου στον χώρο, αυτό που έχω διαπιστώσει είναι πως απο τα γραφεια δουλειά δεν βγαίνει ,ο διαμεσολαβων πρεπει να παει στον πελατη του ,ο πελατης διψαει για επικοινωνία -περισσοτερο τωρα απο ποτε – ακόμη κιαν δεν παμε για νεα δουλειά να περασουμε να του χτυπήσουμε την πορτα ,είμαστε δικοι τους ανθρωποι . Ολο αυτό οι εταιριες δεν μπορουν να μας το παρουν ,και δεν μπορουν να επενδύσουν πάνω στην ανθρωπινη επαφή ,αυτό που σωζει τον κλαδο μας είναι η προσωπική επαφή με τον πελάτη .
Καμμία αγορά μεσω υπολογιστή δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον προσωπικό χαρακτήρα μιας πώλησης ,καμμια εταιρία δεν μπορεί να πάρει ” τον ιδρώτα του ασφαλιστή ” εχω δει στην καριέρα μου -ξεκινησα 22 ετων και ειμαι 47 σήμερα – ανθρωπους να αναγεννιουνται απο τις στάχτες τους ,συναδέλφους που μετά απο περιπετειες ξαναξεκινανε και πετυχαίνουν ,επειδή εχουν την φλόγα μεσα τους ,δεν είδα όμως εταιρίες που κλείσανε να ξαναλειτουργουν . Ας δώσουν σε όλους εμας ,που στελεχώνουμε τους δρόμους και τα πεζοδρόμια την υπεραξία που μας πρέπει . Μόνο μεσα απο την διαμεσολάβηση και την μεθοδική δουλειά πετυχε τόσα πολλα ο κλαδος και θα πετυχει ακομη περισσότερα με την ανακαμψη της οικονομιας ,πολυ σύντομα .