Ιατρικές ενώσεις διαμαρτύρονται για επιλεκτική μεταχείριση και αρνούνται τη στελέχωση του συστήματος παρά τις αλλαγές Σε “ναρκοπέδιο” για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας εξελίσσεται το θέμα της εισαγωγής του θεσμού του οικογενειακού γιατρού και της στελέχωσης του νέου συστήματος με παθολόγους, γενικούς γιατρούς και παιδιάτρους.
Οι δυσμενείς για τους γιατρούς όροι σύναψης συμβάσεων, οδήγησαν την περασμένη εβδομάδα τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό να συναντηθεί με την Ένωση γενικών γιατρών ΕΛΕΓΕΙΑ και να προχωρήσουν σε συμφωνία (εδώ) με βελτιωμένους όρους για τις επικείμενες συμβάσεις. Το γεγονός αυτό άνοιξε “τον ασκό το Αιόλου”, με σειρά ιατρικών ενώσεων να εκφράζουν τη διαμαρτυρία τους για την επιλογή ενός μόνο επαγγελματικού φορέα, αντί της συλλογικής διαβούλευσης για το θέμα. Παράλληλα επισημαίνεται η δημιουργία πελατειακών σχέσεων, αλλά και η επικινδυνότητα για τη δημόσια υγεία, εξαιτίας της ανεπάρκειας ικανού αριθμού γιατρών για τη φροντίδα των ασθενών, βάσει του σχεδιασμού.
Οι εκπρόσωποι των γιατρών ζητούν επαναδιαπραγμάτευση από μηδενική βάση προκειμένου να μην δημιουργηθούν πρόσθετα προβλήματα στους ασθενείς.
Γιατροί ΕΟΠΥΥ
Αναλυτικά, η ΕΝΙ – ΕΟΠΥΥ εξέφρασε την έκπληξή της για τη συνάντηση, λέγοντας πως “βλέπουμε για άλλη μια φορά το Υπουργείο Υγείας να επιμένει στην ιδεοληπτική γραμμή κατά των ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών, με επιλεκτικές συνεννοήσεις με συγκεκριμένες ομάδες ατόμων που δρουν ως «δούρειοι ίπποι», προσπαθώντας να παρασύρουν τους υπολοίπους σε συμβάσεις αποικιοκρατικού χαρακτήρα”. Η πρόεδρος της ΕΝΙ – ΕΟΠΥΥ Άννα Μαστοράκου, σημείωσε πως “προκειμένου να επιβάλει το θεσμό του οικογενειακού γιατρού, η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας προβαίνει σε κινήσεις πανικού με εκβιασμούς και παρασκηνιακές συνεννοήσεις, αποφεύγοντας συστηματικά τη διαπραγμάτευση με το σύνολο του ιατρικού κόσμου, αρχής γενομένης από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο και τα όργανα που εκπροσωπούν τους εμπλεκομένους.
Η ΕΝΙ-ΕΟΠΥΥ που εκπροσωπεί τους συμβεβλημένους ιατρούς του ΕΟΠΥΥ ουδέποτε κλήθηκε να συμμετέχει στη διαδικασία. Πίσω από κλειστές πόρτες συνδιαλέγονται και διαπραγματεύονται ορισμένοι με ορισμένους. Αυτές οι τακτικές δεν είναι σε θέση να πείσουν ή να πειθαναγκάσουν το ιατρικό σώμα να εισέλθει σε μία προσωρινή σύμβαση με όρους που ανατρέπονται από μήνα σε μήνα. Επιπλέον δεν παρέχεται κανένα εχέγγυο για τις δεσμεύσεις και καμία ευοίωνη επαγγελματική προοπτική για τους συμβεβλημένους ιατρούς, οι οποίοι θα “χρησιμοποιηθούν” προσωρινά με σκοπό να “απολυθούν” στη συνέχεια. Είναι προφανής η στόχευση του ΥΥΚΑ στην παγίδευση του ιατρικού κόσμου σε ένα πλαίσιο που θα αλλάζει κατά το δοκούν, με σκοπό την επαγγελματική ομηρία του ελευθεροεπαγγελματία ιατρού”.
Η διοίκηση της ένωσης επισημαίνει ακόμη ότι “Όπως έπεσε στο κενό η προσπάθεια προκήρυξης των ΤΟΜΥ και της νέας σύμβασης με τον ΕΟΠΥΥ, έτσι και τώρα θα εισπράξουν την ίδια άρνηση. Είμαστε κάθετα αντίθετοι στoυς απαξιωτικούς όρους της σύμβασης του οικογενειακού ιατρού και κατά του gatekeeping, που θα επιδεινώσει τις συνθήκες ΠΦΥ για τους ασφαλισμένους. Υπενθυμίζουμε ότι στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχει πληθώρα ειδικών γιατρών που δέχθηκαν να περιθάλψουν στο ιδιωτικό τους ιατρείο ακόμη και με ακαθάριστη τιμή 10 ευρώ (μέσω ΕΟΠΥΥ) ανά επίσκεψη τον ασφαλισμένο, κάτι αδιανόητο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η αιμορραγία του brain drain δεν πρόκειται να ανατραπεί εάν η πρόταση που κατατίθεται στους γιατρούς είναι η υπαλληλοποίηση τους με επίταξη των υπηρεσιών των ιδιωτικών τους ιατρείων στο δημόσιο, έναντι ευτελούς τιμήματος και με σοβαρή παρεμπόδιση του ιατρικού έργου.
Αρνούμαστε κατηγορηματικά την ομηρία μας και έχουμε ευθύνη να προστατεύσουμε τους ιατρούς, αλλά και τους ασφαλισμένους από τις ιδεοληπτικές εμμονές ενός ασφυκτικά κλειστού και απάνθρωπου συστήματος, που θα έχει μειωμένο ή αρνητικό αποτέλεσμα στην καθημερινή ιατρική πρακτική του Ασφαλιστικού τους Ταμείου”. Η διοίκηση της ΕΝΙ – ΕΟΠΥΥ ζητά την άμεση διαπραγμάτευση με όλους τους εμπλεκομένους από μηδενική βάση.
Οι παθολόγοι
Από την πλευρά της, η Επαγγελματική Ένωση Παθολόγων Ελλάδος, αφού εξέφρασε την έκπληξή της για τη συνάντηση, σημείωσε πως “μετά την παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης να στελεχώσουν τις ΤΟ.Μ.Υ. που τόσα πολλά είχαν επενδύσει πολιτικά και ιδεολογικά (από τις 953 θέσεις στην Αττική μόλις 46 ιατροί τοποθετήθηκαν) το βάρος πλέον πέφτει στις συμβάσεις των αυτοαπασχολούμενων ιατρών με τον ΕΟΠΥΥ για το θεσμό του οικογενειακού ιατρού.
Είναι η δεύτερη φορά που οι ιατροί αρνούνται να συμβληθούν ως οικογενειακοί με τον ΕΟΠΥΥ, λόγω των απαξιωτικών όρων της σύμβασης και η ΕΛΕΓΕΙΑ σπεύδει γοργά να συναντηθεί με την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και να πείσει τους συναδέλφους πως έχουν βελτιωθεί οι όροι, προσφέροντας χείρα βοηθείας. Η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας δε θέλει να κατανοήσει πως από τους 1.900 ήδη συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ Παθολόγους, Γενικούς Ιατρούς, λιγότεροι από 500 επιθυμούν να συμβληθούν ως οικογενειακοί ιατροί. Αγνοούν επίσης πως ακόμα και αν όλοι οι Γενικοί Ιατροί συμβληθούν (πράγμα απίθανο) πάλι δεν επαρκεί ο αριθμός προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες”.
Οι παθολόγοι καταγγέλλουν ότι “το Υπουργείο εμπλέκει τους συνάδελφους σε ένα πονηρό παζάρι που επί της ουσίας συνοψίζεται στην εξής φράση «Έλα στο δίκτυο μου, βλέπε 4 ώρες δωρεάν τους ασφαλισμένους μου και εγώ θα σου εξασφαλίσω μόνιμη “πελατεία” 2250 ατόμων για τις υπόλοιπες ώρες». Θα αναβιώσουμε εκ νέου συνθήκες «παλαιού ΙΚΑ και λοιπών ταμείων» το πρωί δωρεάν «συνταγογράφηση και παραπεμπτικογραφία» και το βράδυ ιατρική εξέταση επί πληρωμή.
Μόνο που η συναλλαγή αυτή θα εξελίσσεται στα ιδιωτικά ιατρεία. Συμπερασματικά, το “Δωρεάν” ήταν η παντιέρα που μετατράπηκε σε σημαιάκι και η σκοπιμότητα επικράτησε της ιδεολογίας περί δημόσιας και δωρεάν υγείας”. Η Ε.Ε.Π.Ε. δήλωσε ενάντια σε κλειστά συστήματα «συμβεβλημένων παρόχων» και ιατρών αποκλειστικών προνομίων, που θα περιορίζουν την πρόσβαση των πολιτών στο σύστημα υγείας και εξέφρασε την απορία της γιατί ο ασθενής θα πρέπει να επισκέπτεται έναν ιατρό που δεν έχει επιλέξει οικιοθελώς και δε θα μπορεί να παρακολουθείται από τον ιατρό της επιλογής του (π.χ. έναν πιστοποιημένο).
Πρότεινε:
- Την ελεύθερη επιλογή ιατρού χωρίς χωροταξικούς ή άλλους περιορισμούς. Θεωρούμε απαράδεκτο τον θεσμό του θυροφύλακα (gatekeeping) σε μια χώρα με πληθώρα ειδικευμένων ιατρών.
- Την ίση πρόσβαση των αυτοαπασχολούμενων ιατρών ανεξαρτήτου εργασιακής σχέσης στον θεσμό του οικογενειακού ιατρού.
- Την ίση διαχείριση ασθενών τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, με την θέσπιση ενιαίων κανόνων διαχείρισης και παραπομπών ανεξαρτήτου εργασιακής σχέσης.
Ο μέγιστος πληθυσμός ευθύνης τους 2.250 ασθενείς ανά ιατρό είναι πέρα από κάθε διεθνή επιστημονική πρακτική και εγκυμονεί κινδύνους σοβαρών ιατρικών λαθών.
Πηγή: Healthmag.gr
