Το γεγονός ότι οι Τράπεζες απομυζούν τους δανειολήπτες και εκμεταλλεύονται ασύστολα τους καταθέτες δεν είναι πρόβλημα μόνο της παρούσης συγκυρίας. Τα υπερκέρδη καθόλη την προηγούμενη περίοδο στηρίζονταν ακριβώς σε αυτή την πολιτική.
Την ίδια περίοδο η Κυβέρνηση σφύριζε αδιάφορα, εάν δεν σιγοντάριζε το «ξεφλούδισμα» των πολιτών. Χαρίζει δις ευρώ στους Τραπεζίτες είτε για τη μείωση της φορολογίας είτε, κυρίως, με τη διαγραφή υποχρεώσεων και ασφαλιστικών εισφορών υπέρ των ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων. Οι οποίες, οφειλές, μεταβιβάστηκαν στο Ι.Κ.Α. και τους φορολογούμενους. Πρόσθετα οι τραπεζίτες μένουν ανεξέλεγκτοι από την Κυβέρνηση στο θέμα της Συλλογικής Σύμβασης, αρνούμενοι να εφαρμόσουν την απόφαση του ΟΜΕΔ που είναι υποχρεωτική.
Αλλά, αυτό το γεγονός δεν αναδεικνύεται ούτε από τον Πρωθυπουργό, που απλώς… προειδοποιεί ούτε από διάφορες οργανώσεις που δραστηριοποιούνται κατά περίπτωση.
Μας προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι το μποϋκοτάζ που ανακοίνωσαν συγκεκριμένες οργανώσεις στρέφεται μόνο σε βάρος της Εθνικής, ενώ την ίδια πολιτική άσκησαν όλες οι Τράπεζες.
Η μονομερής αναφορά των οργανώσεων αυτών μόνο κατά της Εθνικής Τράπεζας μοιάζει να έρχεται σαν «τιμωρία» λόγω της φυγής της πελατείας, μέσα στην κρίση, από τις άλλες Τράπεζες προς την Εθνική Τράπεζα την οποία η πελατεία θεώρησε απάγκιο λιμάνι.
Απαιτείται ενιαία πολιτική προστασίας των πολιτών από τις Τραπεζικές αυθαιρεσίες και τα ασύδοτα υπερκέρδη και η διασφάλιση των ασφαλιστικών και οικονομικών δικαιωμάτων των τραπεζοϋπαλλήλων.
Όλες οι άλλες αποσπασματικές «πρωτοβουλίες» είναι τουλάχιστον αδιαφανείς ως προς τους πραγματικούς στόχους των.
