Τα εμπόδια που θέτει το Solvency στην μακροπρόθεσμη επιχειρηματική δραστηριότητα και τα συντηρητικά στοιχεία που πρέπει η ευρωπαϊκή αγορά να διαχειριστεί με διαφορετικό τρόπο αποκαλύπτει έρευνα που έγινε στην ΕΕ σε 87 ασφαλιστές από 17 αγορές της ΕΕ. Όπως αναφέρει η Insurance Europe τα 3/4 των συμμετεχόντων στην έρευνα επισημαίνει ότι η Solvency επηρέασε θετικά τις πρακτικές διακυβέρνησης και τη διαχείριση κεφαλαίων. Ωστόσο, το 58% των ερωτηθέντων που προσφέρουν προϊόντα μακροπρόθεσμης αποταμίευσης με εγγυήσεις αναφέρουν ότι η Φερεγγυότητα ΙΙ είχε αρνητικό αντίκτυπο στα προϊόντα αυτά.
Ειδικότερα το 48% δήλωσε ότι λόγω της SII επενδύουν λιγότερα από τα βέλτιστα ποσά σε μετοχές, μακροπρόθεσμα ομόλογα και ιδιωτικές τοποθετήσεις. Οι ασφαλιστικές εταιρείες υπόκεινται επίσης πιέσεις για τη μετατόπιση του κινδύνου στους πελάτες και την απομάκρυνση από μακροπρόθεσμα εγγυημένα προϊόντα αποταμίευσης.
Η Φερεγγυότητα ΙΙ επηρεάζει την ικανότητα των ασφαλιστών να επενδύουν μακροπρόθεσμα στην οικονομία σε μια εποχή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει να ενισχύσει τη βιώσιμη ανάπτυξη της ΕΕ. Σε διάσκεψη στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος της Insurance Europe, Andreas Brandstetter , διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της UNIQA Insurance Group, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν τις προσκλήσεις των ασφαλιστικών εταιρειών για βελτιώσεις στο Solvency II. “Η αναθεώρηση της Φερεγγυότητας ΙΙ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2020 πρέπει να αντιμετωπίσει τον υπερβολικά συντηρητικό χαρακτήρα του κανονισμού και το γεγονός ότι αντιμετωπίζει τους ασφαλιστές σαν να ήταν βραχυπρόθεσμοι έμποροι όταν είναι στην πραγματικότητα κυρίως μακροπρόθεσμοι επενδυτές”, ανέφερε ο Brandstetter.
Εκφράζοντας τη σταθερή υποστήριξη του ασφαλιστικού κλάδου για το περίπλοκο καθεστώς Solvency II με βάση τον κίνδυνο, η Brandstetter εξέφρασε την ικανοποίησή της για τις βελτιώσεις που έχει ήδη επιφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναγνωρίζοντας τις επενδύσεις υποδομής ως χωριστή κατηγορία περιουσιακών στοιχείων και την άρση των φραγμών στις τυποποιημένες διαφανείς τιτλοποιήσεις.
Υπάρχουν και περαιτέρω ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν στην αναθεώρηση του Solvency II του 2018. Αυτές περιλαμβάνουν τη μείωση του κόστους κεφαλαίου στο περιθώριο κινδύνου, το οποίο απαιτεί από όλους τους ασφαλιστές να παρακρατούν επιπλέον κεφάλαια που στην πράξη μπορούν να χρειαστούν μόνο στις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που υπάρχει αποτυχία.
Ο Brandstetter δήλωσε ότι το περιθώριο κινδύνου Solvency II αφαιρεί επί του παρόντος κεφάλαια ύψους άνω των 200 δισ. Ευρώ από τους ισολογισμούς των ασφαλιστών, οι οποίοι θα μπορούσαν να τεθούν σε παραγωγική χρήση. Ζήτησε επίσης τη μείωση της βαθμονόμησης των μακροπρόθεσμων επενδύσεων σε μετοχές, οι οποίες βασίζονται επί του παρόντος στον κίνδυνο συναλλαγών και δημιουργούν εμπόδιο για μεγαλύτερες επενδύσεις.
.gif?rand=4497)
