.gif?rand=881)
Aπό τον Αριστείδη Παπανικόλα. Με αφορμή τη μηνιαία έκθεση της ΕΑΕΕ σχετικά με την εξέλιξη της παραγωγής ασφαλίστρων, αλλά και τις ετήσιες εκθέσεις της θα ήθελα να επισημάνω, να υπενθυμίσω σωστότερα, μια έλλειψη που παρατηρείται σε όλες αυτές τις μελέτες, όχι μόνο της ΕΑΕΕ, αλλά τις μελέτες όλων των φορέων. Μια έλλειψη που οφείλεται στην ανυπαρξία πρωτογενών στοιχείων στην ελληνική αγορά και στην αδυναμία (ή άρνηση;) καταγραφής τους. Είναι τα στοιχεία της «παραγωγής ανά δίκτυο» ή, αν προτιμάτε, «ασφάλιστρα ανά κανάλι διανομής».
Πουθενά και ποτέ δεν καταγράφεται στη χώρα μας η παραγωγή που δημιουργείται με κριτήριο το δίκτυο διαμεσολάβησης, με αποτέλεσμα η κάθε εταιρεία να μπορεί να δηλώνει τα στατιστικά ανά δίκτυο που θέλει (αφού έχουν διαμορφωθεί με δικούς της κανόνες) και το κάθε στέλεχος να μπορεί να εκφράζει τις προσωπικές του μόνο εκτιμήσεις. Παράλληλα, έχουμε σωρεία ανακοινώσεων και αντεγκλήσεων σχετικά με το ρόλο και την ανάπτυξη του κάθε δικτύου όταν δεν έχουμε τα πραγματικά παραγωγικά μεγέθη, ώστε να αναπτυχθεί σοβαρή και ορθολογική συζήτηση. Η αόριστη επιχειρηματολογία ότι, «εφόσον αναπτύσσεται ένα ανταγωνιστικό δίκτυο, εγώ θίγομαι» μπορεί να εμπεριέχει στοιχεία αλήθειας αλλά ούτε το πρόβλημα λύνει, ούτε πραγματική εικόνα των επιπτώσεων (και κυρίως της τάσης) υπάρχει. Το θέμα αυτό, από όσο γνωρίζω, δεν έχει τεθεί ούτε από τους συλλογικούς φορείς των διαμεσολαβούντων, ούτε από τις ίδιες τις εταιρείες, ούτε από την Εποπτική Αρχή.
Η αλήθεια είναι ότι αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρύτερου Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου δεν συλλέγουν και δεν ανακοινώνουν τα στοιχεία αυτά. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έκδοση «CEA Statistics No 39/2010 Insurance Distribution Channels in Europe», από τις 33 χώρες-μέλη της, 19 χώρες δηλώνουν στοιχεία διαμεσολάβησης στις ασφαλίσεις ζωής και 16 χώρες δηλώνουν στοιχεία στις κατά ζημιών ασφαλίσεις. Η Ελλάδα απουσιάζει και από τους δύο πίνακες. Γιατί άραγε; Ας τα πάρουμε τα πράγματα εξ αρχής. Για να δώσεις στοιχεία ως χώρα, θα πρέπει πρώτα να κωδικοποιήσεις αυστηρά τα κριτήρια με βάση τα οποία μια παραγωγή θα εντάσσεται σε ένα συγκεκριμένο δίκτυο και στη συνέχεια πρέπει να καλέσεις (ή να υποχρεώσεις αν είναι δυνατόν, π.χ. στα πλαίσια του Εσωτερικού Ελέγχου) τις ασφαλιστικές εταιρείες να τηρήσουν την ίδια κωδικοποίηση. Ποια πρέπει να είναι η κωδικοποίηση; Μα δεν θα ανακαλύψουμε τον τροχό, υποτίθεται ότι έχουμε πλήρως προσαρμοσθεί στην ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ασφαλιστικής διαμεσολάβησης και σε κάθε περίπτωση, ακόμα και εκεί που υπάρχουν ιδιαιτερότητες, όπως και σε άλλες χώρες, θα ακολουθήσουμε την κωδικοποίηση της CEA (European insurance and reinsurance federation) όπου είμαστε μέλη. Η κατηγοριοποίηση αυτή περιλαμβάνει σήμερα (γιατί διαχρονικά εξελίσσεται όπως όλα στην αγορά) τέσσερις βασικές κατηγορίες και σημαντικές υποκατηγορίες. Γιατί δεν ακολουθούμε την κωδικοποίηση αυτή; Μηχανογραφική δυνατότητα υπάρχει. Μήπως η κωδικοποίηση αυτή θα φέρει στην επιφάνεια περίεργες καταστάσεις και διασυνδέσεις δικτύων; Μήπως θα εμφανισθούν παραγωγές που ανήκουν σε ένα δίκτυο και εμφανίζονται σε άλλο; Μήπως για την ίδια παραγωγή υφίστανται παράλληλες αμοιβές σε διαφορετικά δίκτυα; Μήπως κάποτε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιος είναι Μεσίτης, ποιος είναι Πράκτορας, ποιος είναι Συνδεδεμένος Διαμεσολαβητής ή τι είναι ακριβώς το δίκτυο bancassurance, ποιες εργασίες εντάσσονται σε αυτό;
Νομίζω ότι η αποσαφήνιση του ποια είναι η παραγωγή του κάθε δικτύου, με βάση υποχρεωτικά κριτήρια, θα συμβάλει στην πολυπόθητη εξυγίανση της αγοράς. Η ιδιότητα του κάθε διαμεσολαβητή είναι σαφής με βάση το νόμο, η παραγωγή όμως που δημιουργεί αυτός ο διαμεσολαβητής μπορεί να φθάνει στην εταιρία μέσω άλλου δικτύου. Η κατηγοριοποίηση των καναλιών πρόσκτησης εργασιών δεν ταυτίζεται πάντα με τις ιδιότητες των διαμεσολαβητών. Η επίσημη συλλογή στοιχείων με βάση τα δίκτυα πρόσκτησης θεωρώ ότι πρέπει να υλοποιηθεί άμεσα. Γνωρίζω ότι ο κ. Σαρρηγεωργίου, πριν 2-3 χρόνια, ως Πρόεδρος της επιτροπής Ζωής και Συντάξεων (και bancassurance τότε) είχε ξεκινήσει μια προσπάθεια, αλλά μάλλον δεν ανταποκρίθηκαν οι εταιρείες. Μήπως πρέπει να επιχειρηθεί και πάλι πιο επιτακτικά, από τον κ. Δημητρίου, σημερινό Πρόεδρο της επιτροπής Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης σε συνεργασία με τους συλλογικούς φορείς των διαμεσολαβητών; Θα μας βρει συμπαραστάτες.
