Εξαιρετικά ενδιαφέροντα κείμενα για την Οικονομία μας, που… θάβονται απο τα ΜΜΕ!

του Γιάννη Αγγελή, από το Capital.gr

Ετοιμάζονται “αντίμετρα” για το ελληνικό κρατικό και τραπεζικό χρέος. Το ελληνικό, αλλά και συνολικά το δημόσιο και τραπεζικό χρέος των PIGS, που έχει συσσωρευτεί στην ΕΚΤ, έχει αρχίσει να “τρομάζει” τους κεντρικούς τραπεζίτες στην Φρανκφούρτη. Απέναντι σ΄αυτή την απειλή η ΕΚΤ ετοιμάζει “αντίμετρα”. Όπως έγραψε το “Κεφάλαιο” το 40% του ελληνικού χρέους (κρατικό και τραπεζικό), δηλαδή περί τα 150 δις ευρώ, με την μορφή ομολόγων κάθε είδους, βρίσκεται στα χέρια ή για την ακρίβεια στα “συρτάρια” του κ. Τρισέ στην Φρανκφούρτη… Επισήμως ο κ. Τρισέ εμφανίζεται να έχει αγοράσει απευθείας από τις ευρωπαϊκές (ελληνικές, γαλλικές και γερμανικές κυρίως) τράπεζες 40 και κάτι δις ευρώ σε κρατικά ομόλογα. Τα υπόλοιπα 110 δις ευρώ, σύμφωνα με τραπεζικούς υπολογισμούς, είναι κρατικά και τραπεζικά ομόλογα, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν καταλήξει στα θησαυροφυλάκια της ΕΚΤ στην Φρανκφούρτη (κάμποσα από αυτά και στην ΤτΕ) σαν εγγυήσεις για την παροχή ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα στην ευρωζώνη…

Το μέγεθος είναι σχεδόν τρομακτικό. Ποτέ στην ιστορία του νεότερου ελληνικού κράτους δεν είχε συγκεντρωθεί στα χέρια ενός και μόνου “φορέα” τόσο μεγάλο μέρος του χρέους της Ελλάδας. Στα ίδια “συρτάρια” βρίσκεται και το περίπου 20% του ισπανικού χρέους που σε απόλυτους αριθμούς είναι πολλαπλάσιο του ελληνικού. Κάπου εκεί σε ένα από τα πιο κάτω… συρτάρια βρίσκονται τα πορτογαλικά και τα ιρλανδικά ομόλογα, κρατικά και τραπεζικά, που έχει φορτωθεί η ΕΚΤ για να κρατήσει σε “λειτουργία” το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.

Τα μεγέθη αυτά αν και φαίνονται… τρομακτικά για την Ελλάδα, είναι περισσότερο “τρομακτικά” (ιδιαίτερα αν προσθέσει κανείς τα αντίστοιχα μεγέθη της Ισπανίας, Πορτογαλίας και Ιρλανδίας) για την ίδια την ΕΚΤ και τους “κινδύνους” που αυτή έχει αναλάβει είτε σε περίπτωση χρεοστασίου είτε σε περίπτωση “αναδιάρθρωσης” της τιμής αυτού του χρέους με άμεση υποτίμηση.

Ήδη πάντως, σύμφωνα με ακριβείς υπολογισμούς, τα 40 δις ευρώ ελληνικού κρατικού χρέους που έχει αγοράσει η ΕΚΤ από τη δευτερογενή αγορά, τα έχει πάρει στο 75% της ονομαστικής τους αξίας, ήτοι με ένα “haircut” της τάξης του 25%…

Σε επίπεδο διοικήσεων των ελληνικών τραπεζών έχει γίνει ανεπισήμως γνωστό ότι στην πρόθεση της ΕΚΤ είναι να αυξήσει τις αγορές κρατικών ομολόγων (όπως έχει αποκαλύψει το “Κεφάλαιο”) μέχρι τα 110 – 120 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι στα συρτάρια του κ. Τρισέ και του κ. Προβόπουλου θα συσσωρευθούν πάνω από 200 δις ευρώ πριν εξαντληθεί η εφαρμογή του Μνημόνιου…

Αυτά θα συμβαίνουν στην Ελλάδα όσο και στις άλλες “προβληματικές” χώρες της ευρωζώνης και γι΄ αυτό έχουν χάσει τον ύπνο τους οι κεντρικοί τραπεζίτες στην Φρανκφούρτη αλλά και στην Αθήνα.

Απέναντι στους κινδύνους που εγκυμονούν οι απειλητικοί αυτοί αριθμοί, τόσο στην Φρανκφούρτη όσο και στις Βρυξέλλες, ετοιμάζονται για τα… χειρότερα.

Δεν δυσκολεύεται κανείς να ακούσει στους διαδρόμους, τόσο της EKT όσο και της Κομισιόν ότι πριν από το τέλος του έτους θα πρέπει να είναι έτοιμα τα “αντίμετρα” σε ένα δεύτερο κύμα κρίσης είτε από τον χρηματοπιστωτικό είτε από τον δημοσιονομικό τομέα. Και αυτό όχι μόνο για την Ελλάδα.

Στο πλαίσιο αυτό:

* Οι Γερμανοί ετοιμάζουν όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με διαδικασίες “ελεγχόμενου χρεοστάσιου” ένας νέος κύκλος κρίσης χρέους είτε σε τράπεζες είτε σε κρατικές οικονομίες. Το πλαίσιο αυτό προϋποθέτει, όσον αφορά την κρίση κρατικού χρέους, τη “διάσωση” αλλά με δέσμευση των δημοσίων εσόδων και περιουσιακών στοιχείων της χώρας. Όσο για τη “διάσωση” τράπεζας αυτή προϋποθέτει τη διασφάλιση των καταθέσεων (για να αποφευχθούν κοινωνικές αναταραχές τύπου Αργεντινής) και τη δέσμευση και εκκαθάριση των περιουσιακών της στοιχείων.

* Παράλληλα το Think Tank των Βρυξελλών, το γνωστό Ινστιτούτο Brugel, προβάλλει ολοκληρωμένη πρόταση έκδοσης ευρωομολόγου (Blu Bond) το οποίο όμως θα καλύπτει μόνο το κομμάτι του κρατικού χρέους που φθάνει στο 60% του ΑΕΠ που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ενώ το υπόλοιπο θα καλύπτεται από τα “εθνικά” ομόλογα (Red Bonds) τα οποία θα είναι στο έλεος των αγορών…

Όλες αυτές οι “λύσεις” βέβαια έχουν μία προϋπόθεση, την κατά γράμμα υλοποίηση των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής στα πρότυπα του ελληνικού “Μνημονίου”.

Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι ότι στην Αθήνα ψηφίσθηκε νομοθετική πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία κάθε ευρώ που θα χρειασθεί να δανεισθεί το ελληνικό δημόσιο –για οποιοδήποτε λόγο– πέραν το ποσού που θα έχει προβλέψει ο Προϋπολογισμός θα πρέπει να εγκριθεί από τη Βουλή (και την τρόϊκα) με συμπληρωματικό Προϋπολογισμό.