.gif?rand=7337)
Καταρχάς θα θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στη νέα θεματική στήλη της «Εκπαίδευσης των Ενηλίκων» του περιοδικού μας. Πείτε μας λίγα λόγια για τη σταδιοδρομία σας.
Επαγγελματικά είμαι παιδί του Agency. Αρχικά, ως Ασφαλιστική Σύμβουλος από το 1993 και στη συνέχεια ως Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων. Από το 2008 είμαι γραμμένη στους καταλόγους του Ε.Κ.Ε.Π.Ι.Σ, ως εκπαιδεύτρια. Η επαγγελματική μου πορεία υπήρξε ανοδική φθάνοντας έως «κορυφαίος ασφαλιστής», τιμητική διάκριση που παρέλαβα από τη LIMPRA και την Εταιρεία με την οποία είμαι συνεργάτης, για την παραγωγικότητα καθώς και την αποδοτικότητά μου.
Η αγάπη μου για το επάγγελμα με οδήγησε στο Ελληνικό Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Σπουδών (Ε.Ι.Α.Σ), από όπου αποφοίτησα έπειτα από επιτυχείς εξετάσεις, το 2000. Στη συνέχεια ακολούθησαν τα Πανεπιστημιακά έδρανα, από όπου κατάκτησα το Πτυχίο «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» από τη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και Μεταπτυχιακό (Master) « Σπουδές στην Εκπαίδευση Ενηλίκων» από την ίδια Σχολή.
Τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια με το σύνθετο ρόλο της Εκπαιδεύτριας Ενηλίκων και της Ασφαλιστικής Συμβούλου ασχολούμαι ιδανικά θα έλεγα με την εκπαίδευση ενηλίκων σ τα πλαίσια ενδοεπιχειρησιακής εκπαίδευσης, στα γνωστικά αντικείμενα «Ανάπτυξη Κοινωνικών Ικανοτήτων» και «Εκπαίδευση νεοεισερχομένων στην Ιδιωτική Ασφάλιση». Επιπλέον, ασχολούμαι και με την εκπαίδευση για τις εξετάσεις πιστοποίησης για την ΤτΕ. Είμαι υπεύθυνη αφενός για το σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση των ενδοεπιχειρησιακών προγραμμάτων προ-συμβατικής εκπαίδευσης και αφετέρου παρουσίασης και ανάλυσης της εξεταστέας ύλης με τη φυσική παρουσία των εκπαιδευομένων σε αίθουσα για την πιστοποίηση επιπέδου Α΄.
Πριν δύο χρόνια συνέταξα εκπαιδευτικά εγχειρίδια που απευθύνονται σε ενήλικες εκπαιδευόμενους στον ασφαλιστικό χώρο χρησιμοποιώντας τις μεθόδους μάθησης των ενηλίκων εκπαιδευομένων. Επίσης, είμαι μέλος στην Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Γενικότερα, θα έλεγα ότι η επαγγελματική επάρκεια και οι γνώσεις δεν επαρκούν στη νέα εποχή η οποία χαρακτηρίζεται σαν μια εποχή δεξιοτήτων, όπως είναι η επαγγελματική και συνεχής δικτύωση καθώς και η επιχειρηματικότητα, δηλαδή η προσπάθεια να σχεδιάσουμε δημιουργικά το μέλλον μας και να επηρεάσουμε με το όραμά μας και με την έμπνευσή μας τον κύκλο μέσα στον οποίο κινούμαστε.
Κυρία Μωράκη, το Πανεπιστήμιο έχει πολλά χαρακτηριστικά των επιχειρήσεων. Και τα δύο είναι πολύπλοκοι οργανισμοί. Και τα δύο παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες όπως είναι οι γνώσεις, η έρευνα, η επαγγελματική κατάρτιση. Η μόνη τους διαφορά είναι ότι το Πανεπιστήμιο είναι Δημόσιο Ίδρυμα χρηματοδοτούμενο από την Πολιτεία.
Η Πολιτεία μέσα από τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα υλοποιεί στρατηγικές και επιλογές, επιτυγχάνει στόχους και εξασφαλίζει μαζί με την ανεξαρτησία της σκέψης την απελευθέρωση των δυνάμεων με αποτέλεσμα την ικανοποίηση όλων (διδακτικό προσωπικό, φοιτητές, αγορά, κοινωνία). Το ίδιο συμβαίνει και σε μία επιχείρηση και σε μία εκπαιδευτική διαδικασία. Αν όλα αυτά τα σκεφθείς και τα λειτουργήσεις συνδυαστικά αμέσως διαφοροποιείσαι εξασκώντας την ικανότητα του να μαθαίνεις γρήγορα γιατί έτσι βελτιώνεις την παραγωγικότητά σου, την επαγγελματική και προσωπική σου εξέλιξη προσφέροντάς σου ικανοποίηση και ψυχική ηρεμία. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάς να παραμένεις ταπεινός και εγκρατής.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ενηλίκων εκπαιδευομένων;
Αρχικά θα σας έλεγα ότι τα πρώτα και κύρια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι η αντίδρασή τους στο να μάθουν, πώς να το μάθουν και οι αντιρρήσεις τους. Αυτά πιστεύω ότι τους διαφοροποιούν και από τους ανηλίκους. Αρχικά, θα έλεγα ότι αμφισβητούν κατά κάποιον τρόπο τον εκπαιδευτή τους έως ότου πραγματικά νιώσουν ότι αυτόν τον άνθρωπο μπορούν να τον εμπιστευθούν και διαπιστώσουν ότι έχουν πολλά πράγματα να πάρουν από αυτόν. Μερικοί αμφισβητούν, ως προς την ικανότητα διδασκαλίας, να… άλλη μία διάκριση ανάμεσα σε ανηλίκους και ενηλίκους.
Εδώ, ο τρόπος αντιμετώπισης είναι το χαμόγελο, η αισιοδοξία και η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου σαν εκπαιδευτής. Ένα άλλο χαρακτηριστικό θα σας έλεγα ότι είναι ο ερχομός τους στην εκπαιδευτική διαδικασία με δική τους πρωτοβουλία, αν και σε αυτό το κομμάτι υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες. Οι ενήλικοι εκπαιδευόμενοι δεν είναι αυτονόητο ότι έρχονται όλοι για να μάθουν. Αρκετοί είναι εκείνοι που έρχονται με αρνητική προδιάθεση ή δεν έχουν κατανοήσει τι ακριβώς προσφέρει το πρόγραμμα ή έχουν διάθεση για αντιρρήσεις ή ακόμα από τις πρώτες ημέρες απομακρύνονται από τη μαθησιακή διαδικασία. Αυτό βέβαια είναι μια αντίφαση, από τη μια να θέλουν να συμμετέχουν ενεργά και από την άλλη έχουν εμπόδια ή δημιουργούν εμπόδια. Άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι το εάν το θέμα είναι ενδιαφέρον. Τότε και οι ίδιοι δείχνουν ενδιαφέρον.
Σε γενικές γραμμές θα σας έλεγα ότι ο κάθε εκπαιδευόμενος έχει δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά και αντιρρήσεις. Το βασικό, όμως, είναι ο εκπαιδευτής να γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενό του και να μπορεί με βάση την ψυχολογία να αντιμετωπίσει τους ακραίους εκπαιδευόμενους, λαμβάνοντας υπόψη τη συμπεριφορά και τις δυνατότητες της ομάδας χωρίς να χάνει το στόχο του. Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν να σας πω ότι μπαίνοντας στην ασφαλιστική βιομηχανία, περίπου 3-4 χρόνια μετά, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη του να εκπαιδεύομαι αλλά και να εκπαιδεύσω σαν ένα αναγκαίο πολυμηχάνημα στο ασφαλιστικό έργο της διαμεσολάβησης. Από τότε είχα βάλει το στόχο μου να γίνω Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων ειδικά για τον ασφαλιστικό χώρο. Έτσι, πιστεύω ότι έχω συνδυάσει την εμπειρία του Ασφαλιστικού Συμβούλου με τις γνώσεις από το Ε.Ι.Α.Σ., από τα διάφορα σεμινάρια τα οποία κάθε χρόνο παρακολουθώ και με τις μεθόδους της Εκπαίδευσης των Ενηλίκων γίνεται ένα «πάντρεμα» θα έλεγα επ’ ωφελεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας των υποψηφίων συμβούλων.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω με ποιους τρόπους μαθαίνουν οι ενήλικες;
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη προς τη Χριστίνα Μωράκη, εδώ
