Κείμενα άξια προσοχής..

Μέσα στην παραπληροφόρηση και την υπερπληροφόρηση και φυσικά και την υπερβολή για την οποία χαρακτηρίζονται τα ΜΜΕ, τα οποία αντί να ενημερώνουν, μπερδεύουν και κουράζουν  τους Πολίτες, ξεχωρίσαμε, άλλη μια φορά, ένα κείμενο του άγνωστου σε μας, Μάνου Οικονομίδη της ιστοσελίδας statesmen.gr και την αναδημοσιεύουμε:

Σε αντίθεση με τον πατέρα του, Ανδρέα, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν υπήρξε ποτέ «ερωτευμένος» με την πολιτική και την εξουσία. Ίσως γιατί έζησε για πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Ενδεχομένως επειδή γεννήθηκε και μεγάλωσε στο «ιερό» της εξουσίας, με παππού και πατέρα πρωθυπουργούς, και μάλιστα λαοπρόβλητους. Η δική του προσέγγιση της πολιτικής λοιπόν, δομήθηκε σε θεμέλια «διαρκούς αναχωρητισμού». Κάτι που φάνηκε και από την, απρόσμενη για τα πολιτικά χρονικά της Μεταπολίτευσης πρότασή του προς τον Αντώνη Σαμαρά, να παραδώσει ουσιαστικά τα κλειδιά του Μεγάρου Μαξίμου, μέσα από μια κυβέρνηση συνεργασίας, στην οποία δεν θα ήταν ο ίδιος πρωθυπουργός.  Το dna του παπανδρεϊσμού βέβαια, δεν τον άφησε τελείως ανεπηρέαστο. Γι’ αυτό, πριν από τις εκλογές του 2009 είπε το αδιανόητο «λεφτά υπάρχουν», γι’ αυτό και τελικά επικαλέστηκε προφάσεις, για να ακυρώσει τις προοπτικές συγκρότησης μιας κυβέρνησης συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία.

Διαβάστε Επίσης

Ανάγκη για ενίσχυση της ανθεκτικότητας από τις πλημμύρες

Jul 4, 2025

Sofos Insurance Agency: Μπροστά από τις Εξελίξεις με Δράσεις Ενημέρωσης & Επικοινωνίας Σχετικά με την Υποχρεωτική Ασφάλιση Έναντι Φυσικών Καταστροφών

Jul 4, 2025

Αυτές οι «δυο όψεις» του Γιώργου Παπανδρέου δεν σταμάτησαν ποτέ να μονομαχούν… μέχρι τελικής πτώσεως. Το είδαμε και αυτές τις μέρες στη ΔΕΘ. Ο Γιώργος Παπανδρέου, απ’ τη μία άφησε τον Ευάγγελο Βενιζέλο να γίνει ο «κακός της χρονιάς» για τη μέση ελληνική οικογένεια, ενώ ο ίδιος ο Πρωθυπουργός περιορίστηκε σε ρόλο «αφηγητή» της εθνικής δυστυχίας.  Πρόσθεσε μάλιστα στο κάδρο των ευθυνών και άλλους. Τον Δημήτρη Ρέππα, τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, τον Γιώργο Κουτρουμάνη. Όσους δηλαδή βρέθηκαν δίπλα του, στο πάνελ της συνέντευξης Τύπου στη ΔΕΘ, χωρίς να έχουν τη θεσμική υποχρέωση του Ηλία Μόσιαλου.

Απ’ την άλλη όμως, ο Πρωθυπουργός επιβεβαίωσε την τάση αναχωρητισμού του. Η ψυχολογική φόρτιση και το κόμπιασμα στην εκφορά του λόγου, δεν άφησαν πολλά περιθώρια για παρερμηνείες. Η «συγκατοίκηση» με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, η σκυτάλη που έδωσε και σε άλλους υπουργούς, η υπερ-ανάδειξη της τηλεφωνικής ενημέρωσης στον Αντώνη Σαμαρά, δηλαδή τον εν δυνάμει διάδοχό του στο Μέγαρο Μαξίμου, έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα:  Ανήμερα της 10ης επετείου από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, ο Γιώργος Παπανδρέου έζησε την «11η Σεπτεμβρίου του ΠΑΣΟΚ». Αν όχι του παπανδρεϊσμού. Παρέδωσε. Και μέσα του το ξέρει…

ΥΓ  “ID”  :Ακαδημαικά, αλλά και Εμπειρικά, είναι γνωστό πώς όταν ένας  Ηγέτης  παραδίδει με παρόμοια ευκολία την Ηγεσία που διαθέτει, δεν κάνει για…Ηγέτης! Δεν διαθέτει το απαραίτητο ¨Σθένος”, Αντοχή, Σταθερότητα, Αποφασιστικότητα, Προβλεψιμότητα, Πείσμα και κυρίως την απαραίτητη Αυτοπεποίθηση για να εμπνεύσει τους συνεργάτες του και τους οπαδούς του να τον ακολουθήσουν…

Παρόμοιους Ηγέτες θέλουν οι τρεις “Ομάδων των Νονών” που Ελέγχουν και Χειραγωγούν την Παγκόσμια Οικονομία: Τους έχουμε αναφέρει σε άλλα κείμενα αλλά αξίζει να τους υπενθυμίσουμε: Είναι οι Μέτοχοι της Fed  και της ΕΚΤ, οι οποίοι λειτουργούν ως Capo di tutti Capi, οι Κυβερνήσεις, (τα κόμματα που τις στηρίζουν) και βέβαια οι Τραπεζίτες. Και οι τρεις “Ομάδες των Νονών” επί της ουσίας δεν διαφέρουν καθόλου από τον κοινό “Νταβατζή” μόνον που δεν υπολόγισαν στη Δύναμη του Διαδικτύου το οποίο αποκάλυψε ότι αυτοί είναι οι  κυρίως “Καμουφλαρισμένοι Νταβατζήδες”, που μας κάνουν ό,τι θέλουν!

Η μόνη μας ελπίδα, είναι ότι κατάλαβαν ότι χωρίς την “Κοινωνία” δεν έχουν κανέναν να στηρίζει τα εκ του ασφαλούς Κέρδη τους. Έτσι ελπίζουμε ότι “Η Λύση” για την επίλυση της Παγκόσμιας Κρίσης, στην οποίαν έχουν καταλήξει, να προσφέρει Μεθόδους επαναφοράς της Μεσαίας Τάξης της Κοινωνίας στα επίπεδα της δεκαετίας του 80 και του 90,  πριν τον εκτραχηλισμό των δύο επόμενων δεκαετιών που την Κατάστρεψε με την “Ζωώδη Απληστία” τους!