.gif?rand=5449)
Γιατί η Ευρώπη πιέζει ασφυκτικά τις ασφαλιστικές της εταιρείες;
Αυτό αναρωτιέται ο παγκοσμίου φήμης οικονομολόγος George Ugeux, σε άρθρο του στην Huffington Post και τάσσεται κατά των πρακτικών που υιοθετεί η Ευρώπη σε ότι αφορά στη ρύθμιση του ασφαλιστικού κλάδου και στις κεφαλαιακές απαιτήσεις του Solvency II.
Ο Ugeux είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Galileo Global Advisors (επενδυτική τράπεζα που εξειδικεύεται στις αναδυόμενες αγορές), επίκουρος καθηγητής της Νομικής Σχολής του πανεπιστημίου Columbia, ενώ στο παρελθόν έχει διατελέσει αντιπρόεδρος του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης και στέλεχος μεγάλων χρηματοπιστωτικών οργανισμών.
Στο άρθρο του επισημαίνει ότι οι ασφαλιστικές ενέχουν διαφορετικούς κινδύνους από τις τράπεζες και «κατηγορεί» το Solvency II για την αναστάτωση που έχει προκληθεί στον ασφαλιστικό κλάδο.
Ο Ugeux τονίζει πως όσο και καλές προθέσεις να έχει η ρυθμιστική Αρχή, δείχνει να παραβλέπει το γεγονός ότι καμία ευρωπαϊκή ασφαλιστική εταιρεία δεν χρειάστηκε διάσωση κατά την χρηματοπιστωτική κρίση και μάλιστα συνεισέφεραν ακόμη και στο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
«Ναι, ήταν και η AIG, όμως δεν κινδύνευσαν οι ασφαλιστικές της δραστηριότητες: χρησιμοποίησε την αξιολόγηση ΑΑΑ για να γράψει δεκάδες δισεκατομμύρια CDS σε ομόλογα καλυμμένα με στεγαστικά δάνεια».
Όπως αναφέρει ο ίδιος, ο ευρωπαϊκός ασφαλιστικός κλάδος διαθέτει κεφάλαια υπό διαχείριση της τάξης των 6,8 τρισ. ευρώ. Είναι ο μεγαλύτερος θεσμικός επενδυτής στην Ευρώπη. Όμως τα αλλεπάλληλα κύματα ρυθμιστικών διατάξεων συνεχίζουν να απομυζούν πολύτιμους διοικητικούς και οικονομικούς πόρους. Η εύθραυστη οικονομία και η οικονομική δυσχέρεια του ευρωπαϊκού Νότου μπορεί να αντιμετωπιστεί.
«Οι ασφαλιστικές εταιρείες άρχισαν να ρευστοποιούν μακροπρόθεσμες θέσεις τους για να συμμορφωθούν με το Solvency II. Παρ’ όλα αυτά, η αβεβαιότητα που περιβάλλει τους κανονισμούς αυτούς εξηγεί γιατί η συγκεκριμένη τάση δεν έχει ακόμη επιταχυνθεί. Το πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκε για να επουλώσει τα τραύματα της AIG και να εγγυηθεί ότι δεν θα ξανασυμβούν. Το Solvency II είναι ο… επίδεσμος».
Ο Ugeux υποστηρίζει, παράλληλα, ότι είναι αντιπαραγωγικό να μην αναγνωρίζεται η σημαντική συνεισφορά των ασφαλιστικών εταιρειών στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Θα ήταν λάθος, σημειώνει, να ληφθούν μέτρα που θα οδηγήσουν σε αύξηση του κόστους και μείωση της δραστηριότητας τους, που είναι σημαντική για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο.
Υπάρχουν φωνές που θα ήθελαν η Κομισιόν να εγκαταλείψει το Solvency II. Ίσως κάτι τέτοιο δεν είναι λογικό, ενώ μοιάζει απίθανο από τη στιγμή που έχει ήδη καθυστερήσει η εφαρμογή του. Πρέπει να επιστρέψει στους αρχικούς του στόχους και να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις στον Πυλώνα Ι (που αφορά στις ποσοτικές απαιτήσεις) πριν τον Ιανουάριο του 2016, προσθέτει.
Τέλος, ο Ugeux υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερο από ποτέ ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές με σωστή διοίκηση και επαρκή κεφάλαια.
