.gif?rand=7157)
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατίας (ΣτΕ) σύμφωνα με την οποία τα θύματα του ομίλου «Ασπίς» δεν μπορούν να διεκδικήσουν την αποζημίωση από το Δημόσιο μέσω του άρθρου 105 εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα, καθώς το Νομοθετικό Διάταγμα 400/1970 (περί ιδιωτικής επιχειρήσεως ασφαλίσεως) προβλέπει ειδικό μηχανισμό για τις περιπτώσεις αυτές, αποτελεί μια πολύ επώδυνη απόφαση τόσο για τους χιλιάδες ζημιωθέντες, όσο και για την Ασφαλιστική Αγορά.
Απευθυνθήκαμε στον Πρόεδρο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και γνωστό Μεσίτη Ασφαλίσεων Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, ο οποίος δήλωσε στον Νίκο Μωράκη, Αρχισυντάκτη του Insurancedaily.gr τα εξής:
“Δυστυχώς, γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω. Ουσιαστικά, το ΣτΕ απαλλάσσει από οποιαδήποτε ευθύνη αποζημίωσης Δημόσιους Φορείς και Εποπτικές Αρχές που δεν πράττουν το καθήκον τους, είτε ασκώντας πλημμελή έλεγχο είτε μη ασκώντας έλεγχο και παράλληλα παραπέμπει το σύνολο των οικονομικών απαιτήσεων στην ίδια την ‘εποπτευόμενη’αγορά!
Τότε, προς τι η κάθε μορφής Εποπτεία; Ας περιορισθεί στον έλεγχο της τήρησης του κανονιστικού πλαισίου και των γραφειοκρατικών κανόνων και ας μην ασχολείται με τα οικονομικά των εταιρειών και την εξασφάλιση των αποθεμάτων, για τα οποία ουδεμία ευθύνη θα φέρει αν δεν τα ελέγχει σωστά! Ας αφήσουν τότε την αγορά να αυτορυθμίζεται!
Μήπως τώρα εξηγείται η επιμονή για την αναδρομικότητα της ισχύος του Εγγυητικού Κεφαλαίου Ζωής που θεσμοθετήθηκε το 2010, μετά δηλαδή το κλείσιμο των εταιρειών του ομίλου «Ασπίς»; Θα μπορούσε το Συμβούλιο της Επικρατίας (ΣτΕ) να εκδώσει την ίδια απόφαση αν δεν υπήρχε η αναδρομικότητα στο συγκεκριμένο νόμο; Οι εταιρείες, δεν είχαν δηλώσει τότε ότι θα προσφύγουν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για τον όρο της αναδρομικότητας; Το έπραξαν;
Η απόφαση του ΣτΕ δεν επιλύει οποιοδήποτε πρόβλημα, εγκαταλείπει τους επί πενταετία ταλαιπωρούμενους πολίτες στις διαδικασίες της εκκαθάρισης (μετά από πόσα ακόμα χρόνια;) και επιβαρύνει εμμέσως την Ασφαλιστική Αγορά και τους ίδιους τους Καταναλωτές. Για μια ακόμη φορά η πολιτική εξουσία κρύβεται και προσπαθεί να σωθεί πίσω από δικαστικές αποφάσεις, αποποιούμενη τις ευθύνες της. Με πολιτική απόφαση έκλεισαν οι εταιρείες, με πολιτική απόφαση πρέπει να λυθεί το θέμα.
Το σκάνδαλο του ομίλου «Ασπίς» όχι μόνο δεν επιλύεται, αλλά συνεχώς διευρύνεται με νέες πτυχές, προς νέες κατευθύνσεις. Έτσι θα κερδηθεί η χαμένη αξιοπιστία; Έτσι θα εμπιστευθούν τα Επαγγελματικά Ταμεία οι κοινωνικές ομάδες; Έτσι θα θεσμοθετηθεί η συμπληρωματικότητα της ιδιωτικής με την κοινωνική ασφάλιση; Ποιος θα εμπιστεύεται ποιον;”
