Το πρωί του Σαββάτου περίπου 150 Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές κλείστηκαν στη συνεδριακή αίθουσα του ξενοδοχείου Novotel Athenes στο κέντρο της Αθήνας με σκοπό να μιλήσουν, να τοποθετηθούν και να λάβουν αποφάσεις για το μέλλον του κλάδου της Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης.
Του Νίκου Μωράκη
Σε τι ωφελεί όμως η συνάντηση του Σαββάτου τους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές; Ποια είναι τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν και πώς ο κλάδος θα εξελιχθεί μέσα από αυτή την πρωτοβουλία; Τι ισχύει τελικά; Ποιο είναι το συμπέρασμα από την Εθνική συνδιάσκεψη της πλειοψηφίας των Ασφαλιστικών διαμεσολαβητών που είναι εκλεγμένοι στα επαγγελματικά επιμελητήρια της χώρας αλλά και των εκλεγμένων προέδρων των κατά τόπους Ασφαλιστικών Συνδέσμων; (μπορείτε να δείτε τα συμπεράσματα εδώ)
Η άποψή μας είναι ότι πέρα από τα συμπεράσματα η συνάντηση του Σαββάτου είχε και μια δεύτερη – πολύ σημαντική κατά τη γνώμη μας εξέλιξη. Την πανελλήνια ένωση των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών. Με μια λέξη;
ΣΥΜΠΝΟΙΑ.
Αυτό είναι το βασικότερο μήνυμα που πρέπει να περάσει από τη συνάντηση του Σαββάτου. Να ξεπονηρευτούμε όλοι και να πιστέψουμε ότι κάποιοι άνθρωποι από τις θέσεις στις οποίες βρίσκονται όντως δουλεύουν για το καλό του κλάδου. Για να ενωθεί ο κλάδος. Η ανιδιοτέλεια είναι βαριά κουβέντα όμως όλοι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε λίγο από αυτή για να εξελιχθεί ο κλάδος. Για να υπάρχει μια στιβαρή επίσημη εκπροσώπηση που θα την δέχονται στα γραφεία τους οι υπουργοί και οι θεσμικοί φορείς (Η ΕΑΔΕ το είχε καταφέρει εν μέρει αυτό αλλά δεν ήταν αρκετό). Γιατί η αλήθεια είναι ότι τρωγόμαστε μεταξύ μας. Όλοι προσπαθούμε να μεταφράσουμε τις κινήσεις που γίνονται. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος; Αυτός γιατί μπαίνει στον κόπο για όλα αυτά; Τι έχει να κερδίσει;
Όμως εδώ δεν χωράνε «οπαδικά».
Ο στόχος είναι ένας. Σύμπνοια. Και έχουμε να κερδίσουμε όλοι από αυτό. Το γνωρίζουμε. Όμως δεν αρκεί να το ξέρουμε. Πρέπει να γίνει και δουλειά. Να ασκηθούν πιέσεις, να υπάρχει επιμονή, υπομονή, να, να, να… Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν. Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο. Αλλά ας μη μένουμε στα λόγια. Στα λόγια είμαστε καλοί. Το απαιτεί και η δουλειά μας. Το θέμα είναι να σηκώσουμε μανίκια και να συμμετέχουμε ενεργά.
Εμείς αυτό κρατάμε από τη συνάντηση του Σαββάτου. Το πρώτο στοίχημα κερδήθηκε καθώς οι επίσημοι εκπρόσωποι της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης κατάφεραν για πρώτη φορά να βρεθούν όλοι μαζί. Να μην τσακωθούν και να καταλήξουν και σε μια λίστα δράσεων που θα πρέπει να υλοποιήσουν κατά προτεραιότητα. Και γι’ αυτό τους αξίζουν συγχαρητήρια. Τόσο στους ίδιους όσο και στους Γιάννη Χατζηθεοδοσίου και Δημήτρη Γαβαλάκη ως ηθικούς αυτουργούς του εγχειρήματος. Γύρισαν 17 πόλεις πριν τη συνάντηση του Σαββάτου τόσο για να ενημερώσουν τον κόσμο για την IDD αλλά και για να προετοιμάσουν το έδαφος της συνάντησης.
*οπαδικά: Προσωπικές φιλοδοξίες ή προσωπικές αντιπαραθέσεις
.gif?rand=6291)
Ούτε συμφέροντα.Αυτά να δουν