Πόσες φορές έχετε πάει σε κάποιο μαιευτήριο για να συγχαρείτε κάποιο νεαρό ζευγάρι για τη γέννηση του παιδιού του και ήρθατε αντιμέτωποι με ένα γεμάτο αγωνία πατέρα να σας ρωτάει επίμονα πόσο του μοιάζει το νεογέννητο;
Σίγουρα πολλές, θα απαντήσετε. Κάθε μητέρα που φέρνει στον κόσμο ένα παιδί είναι σίγουρη πως πρόκειται για το δικό της παιδί, καθώς η μητρότητα είναι ένα αδιαμφισβήτητο δικαίωμα που δεν αφαιρείται. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση του πατέρα, που μπορεί εύκολα να παραπλανηθεί;
Πολύ πριν ανακαλυφθούν τα περίφημα TEST DNA, που σήμερα ξεσκεπάζουν κάθε πιθανότητα… τυλίγματος υποψήφιου γαμπρού, οι πατεράδες συχνά καταλαμβάνονταν από αμφιβολίες για το αν το παιδί που για χρόνια νόμιζαν δικό τους ήταν πραγματικά δικό τους. Στα μεσαιωνικά χρόνια πολλοί αυλικοί υπενθύμιζαν συχνά στους βασιλείς πόσο τους μοιάζουν τα νεογέννητα αγόρια τους, καθώς έστω και οι παραμικρές υπόνοιες για το αντίθετο είχαν οδηγήσει στο θάνατο πολλά βρέφη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες…
Μια μελέτη του 2003 επιβεβαίωσε του λόγου το αληθές. Σε μια ομάδα αντρών οι επιστήμονες έδειξαν αρκετές φωτογραφίες από διάφορα μωρά. Στην ερώτηση «ποιο παιδί από αυτά θα υιοθετούσατε;» όλοι οι άντρες απάντησαν πως θα υιοθετούσαν το μωρό εκείνο που τους έμοιαζε περισσότερο εμφανισιακά.
Σήμερα, που η επιστήμη έδωσε τέλος στην αγωνία των περισσότερων πατεράδων μέσω του test DNA, η ομοιότητα δεν αποτελεί βασική προϋπόθεση. Αλλά καλό είναι να υπάρχει, όπως πολλοί πατεράδες ομολογούν, καθώς ακόμη και η επιστήμη κάνει λάθη…
Αύριο:
Τα δίδυμα παιδιά έχουν όμοια δακτυλικά αποτυπώματα;
Μύθος ή Αλήθεια;
