.gif?rand=9538)
Σε δήλωση του ο Πρόεδρος Ε.Ε.Α, Επίτιμος Διδάκτορας ΠΑ.ΠΕΙ. & Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιάννης Χατζηθεοδοσίου αναφέρει:
Στο ίδιο έργο θεατές παραμένουμε πολίτες και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, σχετικά με την απαράδεκτη τακτική των τραπεζών στο θέμα των προμηθειών που επιβάλουν για ηλεκτρονικές συναλλαγές.
Τελευταίο επεισόδιο, αυτό με το εφεύρημα γνωστής τράπεζας -μίας από τις συστημικές- να πουλήσει μεγάλο αριθμό ΑΤΜ. Μόνο που η πώληση αυτή έγινε σε εταιρεία στην οποία έχει μερίδιο η τράπεζα. Οπότε συνέχισε να λαμβάνει ποσοστό από το κόστος των συναλλαγών που κάνουν οι πολίτες στα αυτόματα μηχανήματα.
Μπορεί η κυβέρνηση να ανακοίνωσε μέτρα, όμως πρέπει να σημειώσουμε κάποια πράγματα που έχουν τη σημασία τους.
Πρώτον, το οικονομικό επιτελείο προχώρησε στις σχετικές ανακοινώσεις μετά τη λαϊκή κατακραυγή, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δηλαδή υποχρεώνεται να νομοθετήσει με στόχο την προστασία των καταναλωτών, μία κίνηση όμως που έρχεται με καθυστέρηση.
Δεύτερον, επί της ουσίας το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε μερικώς καθώς αν και οι υπόλοιπες συστημικές τράπεζες πουλήσουν σε μία άλλη εταιρεία -που δεν είναι διασυνδεδεμένη στο σύστημα ΔΙΑΣ- κάποια από τα αυτόματα μηχανήματα συναλλαγών, τότε πάλι οι πολίτες θα επιβαρύνονται με 1,5 ευρώ για μία συναλλαγή που κάνουν σε κάποιο από αυτά τα ΑΤΜ.
Όλο αυτό που συνέβη δείχνει περίτρανα τις προτεραιότητες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Κέρδη με κάθε τρόπο, σε βάρος των πολιτών. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα έσοδα από τις προμήθειες που χρέωσαν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες ανήλθαν για το πρώτο τρίμηνο του 2025 στα 543,5 εκατ. ευρώ έναντι των περίπου 478 εκατ. το αντίστοιχο περσινό διάστημα.
Και μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τις ίδιες τράπεζες που κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης ανακεφαλαιοποιήθηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού. Που εδώ και χρόνια απολαμβάνουν προνομιακής φορολογικής μεταχείρισης την ώρα που οι φόροι «γονατίζουν» νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Που αφήνουν έξω από το σύστημα τραπεζικού δανεισμού τη συντριπτική πλειονότητα των ΜμΕ οι οποίες κινδυνεύουν με «λουκέτο», που εμφανίζουν ετήσια κέρδη δισεκατομμυρίων και δίνουν υψηλότατα μερίσματα στους μετόχους και bonus στα υψηλόβαθμα στελέχη.
Ως που θα πάει λοιπόν αυτή η κατάσταση; Για πόσο καιρό θα ανέχεται η κοινωνία τέτοιες πρακτικές που στοχεύουν απευθείας στην οικονομική αφαίμαξη των πολιτών; Μέχρι πότε θα βλέπουμε μηδενικά επιτόκια καταθέσεων και υψηλά επιτόκια χορηγήσεων;
Επιτέλους, η κυβέρνηση οφείλει να λάβει δραστικά μέτρα που θα βάλουν οριστικά τέλος σε αυτές τις παράλογες απαιτήσεις και που θα υποχρεώσει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας να ασκήσουν με συνέπεια κάποια από τα θεσμικά τους καθήκοντα, όπως είναι η έμπρακτη στήριξη των επιχειρήσεων με αύξηση της ρευστότητας που θα τονώσει όλη την αγορά.
