Με το χέρι στην καρδιά ευχές ουσίας και ρεαλιστικές…

Στις 27 Δεκεμβρίου, 1941, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, γεννήθηκε ένα αγοράκι που από τη γέννα του φάνηκε ότι ήταν… “Ανάποδος” σαν χαρακτήρας!  Του το κραύγαζε  η μάννα του από τον καιρό που άρχισε να καταλαβαίνει το περιβάλλον του… Τέτοιο “Ανάποδο” παιδί δεν έχει ξαναυπάρξει…ακόμα και στη γέννα σου βγήκες… “Ανάποδος”… Όταν άρχισε να καταλαβαίνει το αγοράκι τι θα πει γέννα, η μάνα του πρόθυμη του εξήγησε: Αντί να βγεις με το κεφάλι όπως βγαίνουν όλα τα μωρά, βγήκες με τα…πόδια και ο γιατρός αναγκάστηκε να σε σπρώξει μέσα να κάνεις κολοτούμπα να γυρίσεις για να βρεις με το κεφάλι…διαφορετικά θα πνιγόσουνα! Αργότερα, όταν η μάννα του προσπαθούσε να του μάθει να γράφει το “α” “β”…έκλαιγε…όταν τη ρώτησε ο πιτσιρικάς γιατί κλαις μαμά…του έλεγε…κλαίω παιδί μου γιατί ένα μήνα προσπαθώ να σου μάθω να γράφεις το “α” και εσύ επιμένεις να το γράφεις…” ανάποδα”!  Βάζεις τη γραμμούλα τα πάνω κάτω και στο πίσω μέρος του “ο” αντί στο μπροστινό μέρος του “ο”! και όχι μόνον, βάζεις και το τελείωμα της γραμμούλας, το αγκιστράκι, στο επάνω μέρος του “ο” αντί να το βάζεις στο κάτω μέρος του “ο”!  λες και βλέπεις τον κόσμο…”ανάποδα” σαν να ήταν το “α” στον καθρέπτη…Αργότερα, άκουγα τη ίδια λέξη και από τους δασκάλους και από τους συμμαθητές μου και από τις πρώτες φιλεναδίτσες μου και φυσικά μόνιμα από τους γονείς μου μέχρι που στο τέλος το πίστεψα και νόμιζα ότι είμαι τελείως…άχρηστος…ένας άλλος “ψηλός και άμυαλος”έλεγα και προσπαθούσα αμήχανα να σταθώ στα πόδια μου!   Χρειάστηκε να πάω στην Αμερική να ασχοληθώ τυχαία με τις Ασφάλειες, να ξεχωρίσω ως  καλός Ασφαλιστής και να αρχίσω να αναγνωρίζομαι για 12 ολόκληρα χρόνια, ώστε προς το τέλος της δωδεκαετίας να αρχίζω να πιστεύω ότι “κάτι αξίζω” και δεν είμαι τελείως άχρηστος όπως με έλεγε η μάνα μου και ο πατέρας μου!

Για αυτό αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη για αυτόν τον ευλογημένο θεσμό που μου έδωσε ο,τι το καλύτερο θα μπορούσε να μου δώσει ο Θεός για όλη τη διάρκεια της ζωής μου. Η ίδια ευγνωμοσύνη απευθύνεται και προς τις Ασφαλιστικές Εταιρείες που ανέχονται τις “Αναποδιές μου” και στηρίζουν τις εκδόσεις μου!  Διαβάστε όμως πώς ο θεσμός χρειάστηκε 12 χρόνια συνεχούς ντοπαρίσματος για να μου ξεριζώσει μερικές από τις ρίζες των ανασφαλειών μου!

Διαβάστε Επίσης

Ευρωκλινική Παίδων: Με εντυπωσιακή συμμετοχή ολοκληρώθηκε η 21η Επιστημονική Ημερίδα

Nov 28, 2025

220 εκατ. ευρώ “πρόσθετη” παραγωγή στις ασφαλιστικές

Nov 28, 2025

Στην αρχή, νόμιζα ότι με αναγνωρίζουν για να κάνουν τη δουλειά τους και ότι τυχαία πουλούσα ασφάλειες!  Υπάρχουν πολλοί ακόμα και σήμερα στο Κλάδο που με αποκαλούν “Ανάποδο Άνθρωπο”. Γνωρίζω ότι είμαι λίγο “Ανάποδος” και θέλω με την ευκαιρία των εορτών να τους ζητήσω συγνώμη που τους ενοχλώ με τις “Αναποδιές μου! Βλέπεται η εικόνα που σου φυτεύουν οι Γονείς σου για τον Εαυτό σου, δε ξεριζώνεται εύκολα…πάντα μένουν μερικά κατακάθια που κάνουν τους γύρω σου να τρελαίνονται… Σημασία έχει, όμως, να το γνωρίζεις και να παρηγορείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι ‘Εχω και καλές πλευρές” που ισορροπούν τις “Αναποδιές μου”!   Κανένας δε είναι τέλειος και έπαψα να αισθάνομαι ενοχές αρκετά χρονάκια πριν! Τουλάχιστον είμαι προβλέψιμος και όλοι γνωρίζουν τις πεποιθήσεις μου!

Τελικά η “Αυτοεκτίμηση” του ατόμου είναι τρομερά σημαντική για τη ζωή του και την αντιμετώπισή της σε όλης της διάρκεια…Ικανότατα άτομα δεν πετυχαίνουν στη ζωή γιατί έχουν χαμηλή εικόνα για τον εαυτό τους και δεν βρήκαν την ευκαιρία να την αποβάλλουν. Αντίθετα, άλλοι, λιγότερο ικανοί, αλλά με μια κάπως ισορροπημένη εικόνα για τον εαυτό τους, τα καταφέρνουν μια χαρά. Στις πωλήσεις, η αυτοεκτίμηση είναι το “α” και το”ω”.  Είναι δε πολλοί οι Άνθρωποι που παρόλη την επαγγελματική επιτυχία τους δεν έχουν βρει ακόμα την ισορροπία που χρειάζονται για να ζουν λίγο πιο άνετα και ήρεμα τη ζωή τους  και συνεχώς αναζητούν επιβεβαίωση λέγοντας και γράφοντας διάφορα πράγματα για να προβάλλουν τη ανωτερότητά τους ή τις πρωτιές τους ακόμα και όταν αυτές δε τεκμηριώνονται!  Ξεχνούν ότι όταν αυτοπροβάλεσαι αποδεικνύεις τη χαμηλή εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου και προσπαθείς και βιάζεσαι να ξεχωρίσεις! Ποιός προσπαθεί να φανεί  “Ανώτερος”;  Αυτός που αισθάνεται “Κατώτερος”!  Πρόκειται για μια φυσιολογική Αντίδραση του Ανθρώπου, όταν όμως θέλεις να ξεχωρίζεις πραγματικά,  πρέπει να κάνεις την “Υπέρβασή σου” από τους φυσιολογικούς Ανθρώπους  και να τη “Διατηρήσεις”  για πολλά χρόνια μέχρι να πείσεις το περιβάλλον σου ότι  “Τα κατάφερες” να…ξεχωρίσεις…επειδή πραγματικά το αξίζεις!  Δε τη διαθέτεις, δε θα μπορέσεις να “Τα καταφέρεις”…και θα συνεχίσεις να χάνεις πόντους από την “Εσωτερική Εικόνα σου”  από το Περιβάλλον σου!

Για αυτό η πλειοψηφία των Ανθρώπων δε θέλει να ακούσει για τη δουλειά μας. Γιατί “τρέμουν” τον όγκο και την ορμή της  απόρριψης που είναι υποχρεωμένοι να εισπράξουν για να φτάσουν στην Πώληση! Ενώ διαθέτουν τις ικανότητες της πειθούς, αρνούνται να τις βγάλουν στην επιφάνεια και να τις χρησιμοποιήσουν! Ο καλός Μάνατζερ με την υπομονή και την επιμονή που πρέπει να διαθέτει οφείλει να βγάζει στην επιφάνεια τις “κρυφές δυνάμεις” των Ανθρώπων του και να τους τις δείχνει κάθε μέρα μέχρι που να πιστέψουν ότι είναι δικές τους και μπορούν να τις χρησιμοποιούν προκειμένου να διαδώσουν τον ιερό και ευλογημένη θεσμό της Ασφάλισης με όσους έρχονται σε επαφή!

Η δουλειά μας είναι ευλογημένη. Είναι η μόνη δουλειά στον κόσμο που προσφέρει τη μοναδική Ασφάλιση των Αγαθών που μας έδωσε ο Θεός και ταυτόχρονα κερδίζουμε το εισόδημά μας…

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους. Θα τα καταφέρουμε!