.gif?rand=9770)
Η ασφαλιστική αγορά είναι άρρηκτα δεμένη με την έννοια της προστασίας. Και αυτήν πρέπει να υπηρετεί σε όλες τις εκφάνσεις της και ιδιαίτερα σε ότι σχετίζεται με την έννοια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
Αυτό που έχει ανάγκη ο σύγχρονος καταναλωτής είναι πέρα από ένα προιόν που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του να βλέπει και μία κοινωνικά ευαίσθητη εταιρεία, που μέσα από το ρόλο που επιτελεί και το αξιακό της σύστημα να έχει την ευαισθησία και την ικανότητα να αναγνωρίσει ανάγκες και να επιστρέφει ένα μέρος των κερδών της στην κοινωνία. Έτσι μπορεί να νομιμοποιηθεί ηθικά στη συνείδηση των καταναλωτών η ιδιωτική ασφάλιση.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Lemonade, που με το μοντέλο της συνεργατικής οικονομίας – ασφάλισης κατάφερε μέχρι τώρα να αναπτυχθεί και το μέρος των ασφαλίστρων που δε χρησιμοποιεί σε αποζημιώσεις τα επιστρέφει στην κοινωνία.
Η εταιρεία ή μάλλον καλύτερα οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι κατάφεραν μέσα από τα έσοδα του 2016 να διασφαλίσουν καθαρό νερό σε μία κοινότητα στο Μαλάουι, να προσφέρουν 592 γεύματα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη στη Νέα Υόρκη, να χτίσουν ένα σπίτι για μία οικογένεια με οικονομικά προβλήματα και να στείλουν προμήθειες σε φαγητό, φάρμακα και πάνες για έξι μήνες στο ίδρυμα WIN που φιλοξενεί γυναίκες με παιδιά. Τους σκοπούς που στηρίχτηκαν τους επέλεξαν οι ασφαλισμένοι της Lemonade.
Εάν όλο αυτό δεν είναι διαφάνεια, δεν είναι ηθική νομιμοποίηση, τότε τι μπορεί να είναι;
