.gif?rand=8642)
Για ένα ακόμα συνεχόμενο τρίμηνο σημειώθηκε αύξηση των ληξιπροθέσμων χρεών εργοδοτών και αυτασφαλισμένων προς τα Ταμεία.
Αυτό καταδεικνύει η 2η τριμηνιαία έκθεση του Κέντρου Είσπραξης Ανεξόφλητων Οφειλών που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα. Πέντε είναι τα σημαντικά στοιχεία που αποκαλύπτει η συγκεκριμένη έκθεση:
- Μεταξύ α΄ και β΄τριμήνου τα χρέη προς τα ταμεία αυξήθηκαν κατά 900 εκατ. ευρώ ή 20%. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη άνοδο από τρίμηνο – σε τρίμηνο από τις αρχές του 2015, οπότε ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ. Το αρνητικό ρεκόρ αυτό σημειώθηκε ενώ κορυφωνόταν η διαπραγμάτευση κυβέρνησης -θεσμών για το νέο Ασφαλιστικό, επιβεβαιώνοντας (ακόμα και σε συνθήκες που έχουν αποκατασταθεί οι σχέσεις κυβέρνησης -θεσμών μετά τη μνημονιακή συμφωνία του Αυγούστου 2015) και με το παραπάνω το «δόγμα» των μνημονιακών χρόνων, σύμφωνα με το οποίο οπότε υπάρχει πολιτική αβεβαιότητα γύρω από τις σχέσεις Ελλάδας -δανειστών αυξάνονται τα «φέσια» προς το Δημόσιο, μαζί και στα Ταμεία.
- Τα έσοδα από τις κατασχέσεις που έχουν ξεκινήσει εδώ και 6 μήνες σε τραπεζικούς λογαριασμούς «μη συνεργάσιμων» οφειλετών είναι πενιχρά και δεν προβλέπεται να αυξηθούν. Κατά το α΄εξάμηνο του 2016, ανοίχτηκαν οι τραπεζικοί λογαριασμοί 14.793 οφειλετών και κατασχέθηκαν 16,3 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει πως έχουν αντληθεί κατά μέσο όρο 1.100 ευρώ από τους τραπεζικούς λογαριασμούς κάθε ενός οφειλέτη. Έτσι, αν ανοίγονταν οι τραπεζικοί λογαριασμοί περίπου 80.000 οφειλετών που εκτιμούν στο ΚΕΑΟ ότι μπορούν ανιχνευτούν, τότε θα μπορούσαν να αντληθούν 88 εκατ. ευρώ σε 2,5 χρόνια. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί μόλις μηδαμινό ποσοστό των χρεών προς τα Ταμεία τα οποία φτάνουν τα …16,6 δισ. ευρώ.
- Στην πραγματικότητα οι μηδαμινές ελπίδες για αποφασιστική αύξηση των εσόδων από τα ληξιπρόθεσμα χρέη βασίζονται οφείλεται -εκτός από την ανακυκλούμενη πολιτική αβεβαιότητα και την συνεχιζόμενη ύφεση- στο γεγονός ότι μόλις το 20% των συνολικών οφειλών προς τα Ταμεία δημιουργήθηκαν μετά το 2010, δηλαδή μετά την έναρξη του φαύλου κύκλου λιτότητας -ύφεσης στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει πως το 80% των χρεών προϋπήρχε της βαθιάς ύφεσης και πολιτικής αναταραχής της περιόδου 2010-2016 και άρα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί, μιας και αφορά εργοδότες και αυτασφαλισμένους οι οποίοι πιθανότατα να μην … υπάρχουν πλέον φυσικά ή έστω οικονομικά.
- Από το 2011 έως το 2015 έχουν «τρέξει» 5 ρυθμίσεις ληξιπροθέσμων χρεών με στόχο τη σταδιακή αποπληρωμή τους με δόσεις. Ωστόσο τα σωρευτικά αποτελέσματα δείχνουν ότι έχουν εισπραχθεί μόλις 1,3 δισ. ευρώ κατά τα τελευταία 6 χρόνια. Μ΄άλλα λόγια οι μέσες ετήσιες εισπράξεις ανέρχονται μόλις σε 210 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί μόλις στο 1,3% των ετήσιων εισπράξεων από εισφορές κύριας ασφάλισης. Έτσι αποδεικνύται πως οι διακανονισμοί περισσότερο βοηθούν στην επανένταξη των οφειλετών των Ταμεία στην ασφάλιση, παρά στη βελτίωση των οικονομικών των ταμείων.
- Το 43% των εσόδων από ρυθμίσεις προέρχεται διαχρονικά από όσους εντάχθηκαν σε κάποια ρύθμιση, σταμάτησαν να την τηρούν (δηλαδή δεν συνέχισαν την έγκαιρη καταβολή των δόσεων και ταυτόχρονα των τρεχουσών εισφορών), πληρώνοντας μόνο «έναντι» για τις οφειλές τους. Με άλλα λόγια, η σημασία των ρυθμίσεων αφορά κατά το …ήμισυ τη δυνατότητας μίας τεράστιας μερίδας των οφειλετών να εμφανίζονται ως «συνεργάσιμοι» αποφεύγοντας να μπουν στη διαδικασία των κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων.
