.gif?rand=7043)
Αναδημοσιεύουμε το άρθρο της Ανθής Αγγελοπούλου από το site της Ναυτεμπορικής σχετικά με τη βιογραφία και το έργο του Ευάγγελου Σπανού.
Οι φίλοι του και οι άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί του μιλάνε για μία μεγάλη ψυχή, ένα φιλάνθρωπο και φιλέλληνα που έδινε απλόχερα βοήθεια χωρίς να φαίνεται πουθενά. Ένα σεμνό επιχειρηματία που ξεκίνησε από το «τίποτε» και έφτιαξε μόνος του μια αυτοκρατορία στο χώρο της Υγείας.
Ο Ευάγγελος Σπανός γεννήθηκε το 1943 στη Σίνδο Θεσσαλονίκης και όπως είχε πει ο ίδιος πρόσφατα σε συνέντευξή του στην Καθημερινή, μεγάλωσε σε μια Ελλάδα ρημαγμένη που έβγαινε από ένα εμφύλιο πόλεμο. Δεν θυμάται όπως έλεγε ποτέ να έκανε ως παιδάκι αυτό που λέμε διακοπές, όταν δεν είχε σχολείο δούλευε στα χωράφια της οικογένειας για να βοηθήσει. Είχαν βαμβάκια οι δικοί του.
Το ξυπόλητο αγόρι που μεγάλωσε με «ξερό» ψωμί αποφάσισε στην τρυφερή ηλικία των 13 ετών ότι θα έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για να αλλάξει τη ζωή του. Να ξεφύγει από τη φτώχεια και από την αγροτιά που τον ήθελε ο πατέρας. Και τα κατάφερε… Σχολείο πήγε γιατί η αναλφάβητη μάνα του είχε δει το πάθος του για τη χημεία και «πάτησε πόδι» αναγκάζοντας τον πατέρα του να τον στείλει και να τελειώσει ακόμα και το γυμνάσιο. Το όνειρό της ήταν να τον δει γιατρό και το δικό της όνειρο το έκανε και δικό του.
Έτσι το 1969 κατάφερε τελικά να πραγματοποιήσει το όνειρο της μάνας, πήρε το πολυπόθητο πτυχίο Ιατρικής από το πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1979 πήρε το PhD στην Εργαστηριακή Ενδοκρινολογία, από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Ο ίδιος ήθελε να κάνει ακαδημαϊκή καριέρα όμως, ο καθηγητής του στο Λονδίνο τον παρότρυνε να ασχοληθεί με τα διαγνωστικά και το 1981 ξεκίνησε τη λειτουργία της Βιοιατρικής με οικονομική βοήθεια από τον ίδιο τον καθηγητή, αφού ο Βαγγέλης Σπανός δεν διέθετε τα απαραίτητα χρήματα για ένα τέτοιο βήμα. Με μετοχικό κεφάλαιο 200.000 δραχμές τότε, άνοιξε ένα μικρό ενδοκρινολογικό εργαστήριο στην οδό Μιχαλακοπούλου. Η γυναίκα του έκανε χρέη τηλεφωνήτριας ενώ, συγχρόνως έκανε και τις αιμοληψίες από τους ασθενείς και ο ίδιος έκανε τις εξετάσεις.
Ήταν ο άνθρωπος που έφερε την επανάσταση εκείνης της εποχής στις διαγνωστικές εξετάσεις με τη χρήση ραδιοϊσοτόπων για τον προσδιορισμό των ορμονών. Το 1986 δημιούργησε το πρώτο πολυδύναμο διαγνωστικό κέντρο στην Ελλάδα και το 2001 προχώρησε στην εξαγορά της πρώτης κλινικής. Συγχρόνως κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με θέμα «Εργαστηριακή ενδοκρινολογία».
Λίγα χρόνια αργότερα το 2006, κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Κλινική χημεία» ενώ, το 2013 πήρε το βραβείο «αυτοδημιούργητου επιχειρηματία» από την Ernst & Young.
Όμως τα βραβεία ήταν πολλά. Ο Όμιλος έχαιρε της αξιοπιστίας και είχε διεθνή αναγνώριση, όπως αυτή αποτυπώνεται από τη στρατηγική συνεργασία με την Mayo Clinic για σπάνιες κι εξειδικευμένες εξετάσεις καθώς, επίσης, κι από την ανάδειξη της Βιοιατρικής ως Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας από δύο Ευρωπαϊκούς κολοσσούς, την General Electric για την Αξονική και Μαγνητική Τομογραφία και την Roche για την πλήρη αυτοματοποίηση των εργαστηρίων του.
Μερικά από τα βραβεία που απονεμήθηκαν στον Βαγγέλη Σπανό και στον όμιλο Βιοιατρική είναι:
- Golden Business Leaders στην Ελλάδα (2008-2014)
- Βραβεία True Leaders (2010)
- Ernst & Young – Επιχειρηματίας της χρονιάς (2013)
- 1η πρόσβαση στον κλάδο των ιατρικών υπηρεσιών χρήσης (ΙCAP 2014)
- European Business Awards (2014/2015/2016/2017)
- Διαμάντια της Ελληνικής Οικονομίας (2015)
- Βραβεία Ανάπτυξης 2016
- Growth Awards 2017 (διανύσματα 21 διαθεσίμων εταιρειών στην Ελλάδα)
- Ταχύτερα Αναπτυσσόμενες Επιχειρήσεις στην Ελλάδα 2017 (29η θέση στο Fortune)
- Επιχειρηματικά Βραβεία υγειονομικής περίθαλψης (2018)
- Πρωταγωνιστές της Ελληνικής Οικονομίας (2018)
- Βραβεία True Leaders (2018)
- Βραβεία True Leaders (2019)
Όμως δεν ήταν λίγες και οι πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης που λάμβανε ο Βαγγέλης Σπανός. Μέσω του Ομίλου στήριζε εμπράκτως το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής του ΙΣΑ, το Μητροπολιτικό Ιατρείο Ελληνικού, το Ιατρείο του Δήμου Αμαρουσίου, το Κοινωνικό Ιατρείο του Δήμου Χαλανδρίου, τους Ιατρούς του Κόσμου και τους Ιατρούς Χωρίς Σύνορα, την Αποστολή Άνθρωπος, την Οργάνωση Φλόγα, την Οργάνωση Αγκαλιάζω, το Χαμόγελο του Παιδιού, το Κοινωνικό Ιατρείο Σπετσών, το Ογκολογικό τμήμα του νοσοκομείου «Σωτηρία», το Άγγιγμα Ζωής, το Θεόφιλο, τους Φίλους του Παιδιού, το Χριστοδούλειο Ίδρυμα παιδικής προστασίας, το Κοινωνικό Φαρμακείο Ιλίου και τα Δημοτικά Ιατρεία Δήμου Αλίμου.
Μόλις πέρυσι το 2019, κυκλοφόρησε το τελευταίο τους βιβλίο «Εργαστηριακή διαγνωστική» μετά από συλλογική προσπάθεια 4 ετών του ιδίου και των συνεργατών του όπως είχε πει σε ομιλία του. Στην παρουσίαση του βιβλίου προέτρεψε το κράτος να πιστέψει στη συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Όπως είχε πει χαρακτηριστικά, «η σύμπραξη του ιδιωτικού και δημόσιου θα αναβαθμίσει την ποιότητα παροχής υπηρεσιών αλλά θα φέρει στο δημόσιο νοσοκομείο και έσοδα που είναι απαραίτητα».
Ο Βαγγέλης Σπανός, απλός και προσηνής σε όλους, είχε το δικό του δόγμα για τη ζωή. Πίστευε ακράδαντα ότι το καλύτερο πανεπιστήμιο είναι η φτώχεια και μέσα από αυτήν μαθαίνεις να είσαι καλύτερος άνθρωπος, βγαίνεις πιο δυνατός και σέβεσαι την μετέπειτα πορεία σου.
