Στην πρώτη θέση από το τέλος, διεθνώς, βρίσκεται η Ελλάδα, σε ότι αφορά την αποτελεσματικότητα του συστήματος υγείας με το ποσοστό να περιορίζεται μόλις στο 40%, ενώ ταυτόχρονα διαθέτουμε τη χαμηλότερη ικανοποίηση των πολιτών από πλευράς ποιότητας ζωής.
Στην Ελλάδα παρατηρούνται οι υψηλότερες απ’ ευθείας πληρωμές που φτάνουν σε ποσοστό 32% σε συνδυασμό με ακάλυπτες ιατρικές ανάγκες που φτάνουν το 23%. Παράλληλα, για πρώτη φορά μειώνεται ο πληθυσμός της χώρας, ενώ είμαστε η πρώτη χώρα στην Ε.Ε. με τους περισσότερους ηλικιωμένους.
Η μέγιστη γήρανση του πληθυσμού προβλέπεται το 2025, οπότε ο ενεργός πληθυσμός υπολογίζεται να φτάνει μόλις τα 3 εκ. με όλες τις επιπτώσεις που συνεπάγεται το γεγονός αυτό, όπου οι ηλικιωμένοι χρειάζονται 6-7 φορές περισσότερες υπηρεσίες υγείας. Οι ανισότητες στην υγεία είναι ακόμα μεγαλύτερες, καθώς είμαστε 8% χειρότεροι από τη Ρουμανία.
Τα παραπάνω τόνισε χθες ο καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής και Οικονομικών της Υγείας του ΕΚΠΑ Γιάννης Υφαντόπουλος, μιλώντας στη 10η διημερίδα επιχειρηματικότητας και επικοινωνίας υγείας, στο πλαίσιο συζήτησης για την “αξιολόγηση των Συντελεστών Υγείας και τους παράγοντες επιχειρηματικότητας στη μεταμνημονιακή εποχή”, την οποία συντόνισε ο Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας της ΕΣΔΥ Γιάννης Κυριόπουλος, και υπογράμμισε ότι ακόμα δεν είναι ορατή και σαφής η εικόνα ανάπτυξης στη μεταμνημονιακή περίοδο.
Ο κ. Υφαντόπουλος ανέφερε ότι τα συστήματα υγείας αξιολογούνται σε 4 επίπεδα. Στο επίπεδο των εισροών που αφορά το ανθρώπινο δυναμικό και τους υλικούς πόρους, των διαδικασιών παροχής που αφορά την οργάνωση και ποιότητα, των ενδιάμεσων εισροών που αφορά τη χρήση και τον όγκο του παραγομένου προϊόντος, καθώς και των αποτελεσμάτων, που αφορά τις τελικές επιπτώσεις στην υγεία. Όσο για την αξιολόγηση τεχνολογιών υγείας, χρειάζεται ένας ανεξάρτητος οργανισμός και όχι μια επιτροπή υπό τον υπουργό. Και στο σημείο αυτό, παρατήρησε ότι ουδέποτε καθόλη τη διάρκεια των συζητήσεων για ΗΤΑ στη χώρα, δεν ζητήθηκε η γνώμη των ειδικών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Από την πλευρά του, ο Καθηγητής Γενικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της Ιατρικής Σχολής Κρήτης και επισκέπτης Καθηγητής στο Ινστιτούτο Ιατρικής και Υγείας του Πανεπιστημιου Linkoping της Σουηδίας, Χρήστος Λιονής, αναφερόμενος στη “γεφύρωση της δημόσιας υγείας με την ΠΦΥ”, υπογράμμισε ότι πρέπει να προσδιοριστούν οι όροι υγείας, καθώς δεν είναι σίγουρο ότι η ακαδημαϊκή κοινότητα με τους πολιτικούς εννοούν το ίδιο όταν κάνουν χρήση ενός όρου υγείας. Πρόσθεσε ότι το υπουργείο Υγείας δεν έχει δεδομένα και ούτε κάνει προσπάθεια να αποκτήσει, με αποτέλεσμα αν δεν μετρήσεις να μην μπορείς να πάρεις αποφάσεις.
Τα τελευταία χρόνια, παρατήρησε, υπάρχει ανάγκη στήριξης των ευάλωτων πληθυσμών και την ηλικιωμένων με πολλαπλά νοσήματα, εξελισσόμενα και μη διαχειρίσιμα, ενώ παράλληλα υπάρχει και η ηλικιακή ομάδα 15-49 ετών που έχει εκτεθεί σημαντικά σε παράγοντες κινδύνου, με αποτέλεσμα την αύξηση της νοσηρότητας και θνησιμότητας αυτής της κατηγορίας πληθυσμού την ερχόμενη 10ετία και για τους πληθυσμούς αυτούς χρειάζεται να γνωρίζουμε τις ανάγκες τους, προκειμένου να καταρτίσουμε σφαιρικούς προϋπολογισμούς. Στην Ελλάδα, έχουμε την υψηλότερη εξάρτηση από τον καπνό μαζί με τη Βουλγαρία, την περισσότερο επιδεινούμενη θνησιμότητα από όλους τους καρκίνους, τη μικρότερη εμβολιαστική κάλυψη του ενήλικου πληθυσμού και τον χαμηλότερο προληπτικό έλεγχο στο παχύ έντερο, νευροεκφυλιστικές νόσους όπως η άνοια κλπ.
Σημείωσε ότι χρειάζεται ανάπτυξη και επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό, διερωτήθηκε όμως πώς ελέγχεται η ποιότητα των υπηρεσιών αν για την πρόσληψη στην ΠΦΥ αρκεί μόνο η αίτηση του ενδιαφερομένου. Πρόσθεσε ότι χρειάζεται διασύνδεση της δημόσιας υγείας με την ΠΦΥ και η φροντίδα θα πρέπει να εστιάζεται στην ανάγκη, τις προσδοκίες και τις επιθυμίες του ασθενή. Και ο γιατρός πρέπει να είναι καλά εκπαιδευμένος για να πείσει τον ασθενή να αλλάξει τρόπο ζωής. Σε ότι αφορά την επιχειρηματικότητα στη μεταμνημονιακή περίοδο, ο πρόεδρος του Pharma Innovation Forum και Πρόεδρος της Επιτροπής Φαρμακευτικών Εταιριών του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Διευθύνων Σύμβουλος της Janssen Ελλάδος Μάκης Παπαταξιάρχης, επεσήμανε ότι η ανάπτυξη φαρμάκων αποτελεί μια υψηλού ρίσκου επένδυση, σημειώνοντας ότι μόλις το 30% των προϊόντων που κυκλοφορούν πετυχαίνουν την απόσβεσή τους, όμως ειδικά για τη χώρα μας, το θέμα της επιχειρηματικότητας προσεγγίζεται από τη λάθος οπτική γωνία. Υπογράμμισε ότι η ιατρική περίθαλψη υπό περιοριστικές συνθήκες, γίνεται σε ένα συρρικνούμενο ΑΕΠ και συνθήκες αύξησης της ανεργίας, ενόσω δεν έχουμε μάθει να ξεχωρίζουμε το κόστος από την αξία. Το σύστημα αξιολόγησης νέων τεχνολογιών κρύφτηκε πίσω από επιτροπές, ενώ η πολιτική γενοσήμων που στόχο έχει να δημιουργήσει δημοσιονομικό χώρο για την χρηματοδότηση της καινοτομίας αυξημένου κόστους, απέτυχε παταγωδώς.
Και την ίδια στιγμή έχουμε ένα σύστημα – τεμπέλη, που η δημοσιονομική προσαρμογή δεν έχει λόγο να αλλάξει, αφού υπάρχει το clawback και το κράτος διαχειρίζεται αυτά που παίρνει από τρίτους. Δεν εξασφαλίζει πόρους, αντίθετα, παίρνει τους πόρους ετσιθελικά. Το αποτέλεσμα ήταν η συρρίκνωση στην απασχόληση στο χώρο του φαρμάκου κατά 34-43%, ενώ είμαστε πολύ μακριά από το να δημιουργήσουμε όρους και προϋποθέσεις για μια επενδυτική έκρηξη στον υγειονομικό τομέα.
Πηγή: Healthmag.gr
