.gif?rand=3010)
Σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Εργαζομένων της Εθνικής αναφέρει: “Η διαδικασία πώλησης για άλλη μια φορά δημιούργησε συνθήκες έκπληξης στο επιτελείο της Τράπεζας. Μετά το φιάσκο του πρώτου και ο δεύτερος διεκδικητής «στρίβοντας δια του αρραβώνος» δεν υπέβαλε καν προσφορά.
Ο διασυρμός της μεγαλύτερης Ασφαλιστικής Εταιρίας της χώρας δυστυχώς συνεχίζεται. Απαιτούμε εδώ και τώρα να σταματήσει η διαδικασία-παρωδία της πώλησης και να επανέλθει η Εταιρία στην κανονικότητα. Επιτέλους, ας αναλογιστεί η ΕΤΕ ότι πουλάει την μεγαλύτερη Ασφαλιστική Εταιρία στην Ελλάδα και ότι δεν μπορεί να παίζει με τους χιλιάδες πελάτες που έχουν εναποθέσει την υγεία και τη σύνταξή τους σ’ αυτήν, έχει βαρύτατες ευθύνες απέναντι στους υπαλλήλους, στους συνεργάτες, μα πάνω από όλα στους πελάτες που στήριξαν και στηρίζουν την Εταιρία μας και κατ’ επέκταση την χώρα μας.
Είναι αλήθεια ότι επί μήνες η Διοίκηση της Εταιρίας μας, με την δικαιολογία της διαδικασίας πώλησης έχει νεκρώσει κάθε εξέλιξη του προσωπικού. Εμείς, δεν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στη Διοίκηση να αποφεύγει να δει την πραγματικότητα και να επιβάλει στασιμότητα στην Εταιρία και στην πρόοδο των ανθρώπων της.
Οι συνάδελφοι που θα ήθελαν να μην γίνει και πάλι τίποτα, γιατί φοβούνται τις κομματικές τοποθετήσεις, καλά θα κάνουν να αγωνισθούν για να μην συμβεί ακριβώς αυτό και όχι να θέλουν να σταματήσουν την εξέλιξη γενικά! Η ΔΑΚΕ καλεί την Διοίκηση να μελετήσει με σοβαρότητα τα κενά στο Οργανόγραμμα και να δώσει με ευθύνη τις θέσεις σε αυτούς που το αξίζουν και μόνο.
Προς το παρόν, μοιραζόμαστε επί μήνες την ανασφάλεια, τη μιζέρια και την αγωνία για το μέλλον μας μέσα σε ένα περιβάλλον κρίσης που έχει εξαντλήσει οικονομικά την ελληνική οικογένεια. Μήπως, άραγε, κάποιοι έχουν πιστέψει την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και ζητάνε αναβολή του οργανογράμματος, αναμένοντας ίσως και καλόπιστα ότι «θα έρθουν καλύτερες μέρες για όλους»;
Εμείς γνωρίζουμε ότι αυτό είναι ένα ακόμη παραμύθι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η κατάσταση των μνημονίων συνεχίζεται δραματικά και δεν μπορούμε να αναβάλλουμε τη ζωή μας ούτε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας”.
