Η παραίτηση του Σπύρου Γριβογιάννη δεν έγινε δεκτή από τον Υφυπουργό Οικονομικών, Φίλιππο Σαχινίδη, ο οποίος τον παρακάλεσε να παραμείνει στη θέση του μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα, οπότε και θα προβεί σε ορισμένες καθοριστικές ανακοινώσεις διευκολύνοντας τις προσπάθειες του Σ. Γριβογιάννη να βάλει κάποια τάξη στον κυκεώνα που ανέλαβε να ξεκαθαρίσει. Διευκρινίζουμε επίσης ότι ο Χαρίλαος Καφετζής είναι ο Επόπτης Εκκαθάρισης του Κλάδου Ζωής και ο Κ. Βλαχογιάννης ο Επόπτης Εκκαθάρισης του Κλάδου Ζημιών.
Μας πληροφόρησαν επίσης ότι η δικηγόρος που εργαζόταν σε γραφείο Υπουργού της προηγούμενης Κυβέρνησης ήταν σύζυγος ενός εκ των δύο άλλων Επόπτων και όχι του Σπύρου Γριβογιάννη, όπως εκ παραδρομής έγραψε το I.D.! Άρα, η πληροφόρηση ήταν ακριβής κατά το… ήμισυ! Η ίδια αξιόπιστη πηγή μας πληροφόρησε επίσης ότι τη Δευτέρα 16/11/09 θα αρχίσουν οι διαδικασίες πρόσληψης των 15 πρώην εργαζομένων.
Ευχόμαστε ο Υφυπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης, να πήρε ζεστά το θέμα των Ασφαλισμένων και των Εργαζομένων της κρίσης της 21ης/9 και να δρομολογηθούν μερικές εφικτές και μόνιμες λύσεις.
.gif?rand=8116)
Αν δεν με απατά η μνήμη μου, πριν τριάντα (30) χρόνια, δημοσιεύτηκε στον ειδικό τύπο, άρθρο μου με τον τίτλο «Ένας βαριά ασθενής που επείγεται θεραπείας», αναφερόμενο στον κλάδο ασφαλίσεων φυσικών προσώπων (Ζωής). Περιγραφόταν γλαφυρά, σ’ αυτό, ως «Περικαλλής -εξωτερικά- τάφος» …
Αφιερωμένο, στον νεοαπελθόντα Δρυ \Γερο-Ταμπουρά.
Δεν έχω προσωπικά τίποτα με κανέναν και ιδιαίτερα με καταξιωμένους του χώρου, που μας έλαχε να συνυπηρετούμε, πολύ δε περισσότερο μ’ όσους μπορεί να χαρακτηριστούν δάσκαλοι. Πρέπει να έχουμε, όμως, πολλά με συγκυριακές συμπεριφορές ορισμένων, αν σε δεδομένη χρονική στιγμή ή φάση, επέδειξαν άμεσα ή έμμεσα -ιδιοτελή- ελαστικότητα επαγγελματικής συνείδησης, υπεύθυνοι όντες, εις βάρος κάποιας κοινωνικής μερίδας, όπως είναι και οι Ασφαλισμένοι. Σε επαναληπτική περίπτωση δε ακόμη περισσότερα.
Αντιστέκομαι, ακόμη, στον εκφυλισμό της εννοιολογίας της Ελληνικής γλώσσας γιατί είναι υπαίτιος ψευδών υποθέσεων, εντυπώσεων και θέσεων. Διαβολής εν τέλει.
Ο καθ’ όλα αξιοσέβαστος αναλογιστής, μέχρι -τυχόν- αποδείξεως του εναντίου, δεν πρόλαβε να είναι της «Ασπίς» αλλά μιας «επίδοξης» Άλλης. Επί σειρά ετών υψηλόβαθμο στέλεχός της, ως «χθες», και ο μόνος με δύο κρίσιμες Δ/νσεις της -ταυτόχρονα- στην κατοχή του! … επιφύλαξη εκφράζω. Αν εκείνος παραιτήθηκε, ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα γιατί, & «ουδείς αναντικατάστατος». Μπορεί να πρέπει ν’ αποσυρθεί, αφήνοντας χώρο για -άξιους- νεότερους συναδέλφους του.
Προτρέπω -ας μου επιτραπεί- τους Ιθύνοντες, να ελεγχθεί η εκάστοτε επάρκεια των μαθηματικών κ.α. αποθεμάτων, όλων των μεγάλων χαρτοφυλακίων ζωής, σε βάθος τουλάχιστον δωδεκαετίας! Μια επανάθροιση να γίνει -πρώτα- των αναλυτικών στοιχείων, για επαλήθευση των συνολικών. Να ελεγχθεί αν η απόδοση του χρηματιστηριακού «πακτωλού» (έτος ’99-2000) διανεμήθηκε στους ασφαλισμένους, που είχαν ασφαλιστήρια με συμμετοχή στα κέρδη, κατά το μέρος που ώφειλε, όπως, ομοίως, και η εγγραφείσα -κατά τον χρηματιστηριακό «αρμαγεδδώνα», που ακολούθησε- υπεραξία των ακινήτων, που ήταν σε τέτοια ασφαλιστική τοποθέτηση.
Έως την ερχόμενη Δευτέρα, δύο εργάσιμες ’μέρες, δεν τίθεται θέμα. Θα ήθελα πραγματικά, μετά ένα επισταμένο -αναδρομικό- έλεγχο, που θα είναι και ο πρώτος, γιατί δεν έγινε -όπως λέγεται, αρμοδίως- ποτέ, να προκύψει ένα αληθές πόρισμα, που να πείσει τους αναλογιστές, τους ασφαλιστικούς υπαλλήλους του κλάδου και τους νομικούς, ν’ ασφαλιστούν κι αυτοί, γιατί μέχρι τώρα δεν το κάνουν, όπως και ’μένα να εκπαιδεύσω άλλους δύο χιλιάδες συναδέλφους, να διαθέτουν -με ήσυχη την συνείδησή τους- αποταμιευτικά ασφαλιστικά προγράμματα.
Προαναφέρθηκα στην ανάγκη ακρίβειας του λόγου.
Αγαπητέ μου Φίλιππε, είθε οι προσεχείς ανακοινώσεις του άξιου Υφυπουργού, να είναι καθοριστικές, όχι -βεβαίως- για να διευκολύνουν τις προσπάθειες οιουδήποτε «αλλότριου» εκκαθαριστή «να βάλει κάποια τάξη στον κυκεώνα που θ’ αναλάβει να ξεκαθαρίσει», γιατί τέτοιος (εξαιρουμένης -εν μέρει- της οικονομικής /επενδυτικής διαχείρισης) δεν υπάρχει. Προσβάλει εκατοντάδες ευσυνείδητους εργαζόμενους στην υποστήριξη των εργασιών της εταιρίας κ.α., που θα ’πρεπε νά ’μπαιναν -σωρηδόν- φυλακή, αν ήταν έτσι. Εργαζόμενους, που μόνον εκείνοι μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν ώστε να μη αδικηθούν οικονομικά -κατά σειρά- πρωτίστως οι πελάτες, ακολούθως οι εργαζόμενοι (υποστήριξης εργασιών & πωλήσεων), οι πιστωτές και -τέλος- οι μέτοχοι. Λέω και μέτοχοι, γιατί αν ήμουν τέτοιος αθώος, θα στρεφόμουν με δριμύτητα εναντίον εκείνων, που απαξίωσαν διαχρονικά /σταδιακά -με παραλείψεις ή αστοχίες τους- την τεράστια άϋλη αξία της μακρόχρονης ιστορικής εταιρίας και προπαντός του χαρτοφυλακίου («φιλέτου») της, πλήττοντας καίρια -συνάμα- και τον θεσμό, στο σύνολό του. Παράλληλα, νομικά, ας αποδοθούν σ’ όσους αναλογούν οι όποιες ευθύνες. Μη «κλείσει» κι αυτό -ως συνήθως- έτσι, «ανώδυνα για τους λίγους υπαίτιους κι επώδυνα για τους πολλούς άλλους»!
Λόγω της μέγιστης σοβαρότητας των προηγουμένων, παρέρχομαι -ασχολίαστα- τα υπόλοιπα. Τυχόν επιστροφή … μετά τις σχετικές ανακοινώσεις. Με την δέουσα τιμή. Γέρο ΜΠυρ