.gif?rand=5265)
Βρισκόμαστε 15 εργάσιμες ημέρες πριν από την περίφημη 1-1-2014 και η αγορά είναι (ή θέλει να δείχνει) ανέτοιμη. Και όταν λέμε αγορά εννοούμε εταιρείες και διαμεσολαβούντες. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, καμία εταιρεία δεν έχει δηλώσει ρητά προς τα δίκτυά της τι θα ισχύσει από 1ης Ιανουαρίου 2014. Αν αδικώ κάποια εταιρεία, ευχαρίστως να επανορθώσω.
Όμως γνωρίζω καλά ότι τουλάχιστον 15 εταιρείες, από τις πιο μεγάλες, που ασκούν τους κλάδους κατά ζημιών, δεν έχουν ενημερώσει τα δίκτυα των ανεξάρτητων συνεργατών τους, τι ακριβώς θα ισχύσει. Από την άλλη, τα δίκτυα είναι απόλυτα πεπεισμένα ότι θα συνεχίσουν για αρκετούς ακόμα μήνες όπως μέχρι σήμερα, καμία αλλαγή από 1-1-2014 σε σχέση με τις εταιρείες και την απόδοση των ασφαλίστρων.
Επειδή κάποιοι θα θεωρήσουν υπερβολή τα όσα γράφω, ας τα κωδικοποιήσουμε, όσο πιο απλά γίνεται.
Πρώτον, η πρόταση από αρκετές εταιρείες προς τους συνεργάτες τους να ενταχθούν σε σύστημα «πληρώνω – τυπώνω» ή «τυπώνω – πληρώνω» δεν αποτελεί απάντηση στο τι θα ισχύσει από 1-1-2014. Η ένταξη είναι οικειοθελής και όχι υποχρεωτική, για το λόγο αυτόν άλλωστε κάποιες εταιρείες δίνουν και κίνητρο ένταξης (bonus). Παράλληλα ουδεμία αναφορά για όσους δεν ενταχθούν.
Δεύτερον, η όποια προτροπή για ένταξη σε «τυπώνω – πληρώνω» δεν έχει μοναδικό σημείο αναφοράς την 1-1-2014, αλλά οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον. Ήδη γνωρίζω συνεργάτες που συμφώνησαν με εταιρείες για ένταξή τους από 1-3-2014 ή και αργότερα και μέχρι τότε πιστεύουν ότι θα ισχύουν τα παλιά.
Τρίτον, πολλές εταιρείες που ήδη εφάρμοζαν την ταχυπληρωμή ως διαδικασία (με αποστολή των ειδοποιητηρίων προς τους συνεργάτες και όχι προς τους πελάτες), δεν την συνέδεαν με «σύντομο» διάστημα απόδοσης των ασφαλίστρων. Με άλλα λόγια, ο συνεργάτης παρέδιδε την ειδοποίηση με το σήμα στον πελάτη, εισέπραττε τα ασφάλιστρα και μπορούσε να τα αποδώσει στο χρονικό όριο, που ήδη γνώριζε, ώστε να μην ακυρωθεί το ασφαλιστήριο.
Τέταρτον, υπάρχουν εταιρείες που ήδη απέστειλαν και άλλες που αποστέλλουν από μέρα σε μέρα, ασφαλιστήρια του Ιανουαρίου του 2014, χωρίς καμία διαφορετική εντολή απόδοσης των ασφαλίστρων τους.
Σε όλα αυτά και σε άλλα που δεν χρειάζεται σήμερα να αναφέρω, πρέπει να προσθέσουμε και τα εξής, ώστε να μη νιώσουν παγιδευμένοι οι συνεργάτες ή να μην εκτεθούν οι εταιρείες.
Πολλοί διαμεσολαβητές δηλώνουν ένταξη σε σύστημα «τυπώνω – πληρώνω» ή δίνουν εξουσιοδότηση απευθείας είσπραξη από την εταιρεία, χωρίς παράλληλα να έχουν συμφωνήσει με την εταιρεία το διακανονισμό του ανοίγματός τους. Ευελπιστούν ότι στη συνέχεια θα ενταχθούν σε έναν ευρύτερο διακανονισμό που θα εξαγγείλει η εταιρεία. Σε περίπτωση όμως που τέτοιος διακανονισμός δεν υπάρξει, τότε ξαφνικά θα βρεθούν με ληξιπρόθεσμες οφειλές, ενώ δεν θα έχουν πλέον πρόσβαση στα τρέχοντα ασφάλιστρα (Ιανουαρίου κ.λπ.). Ακόμα και αν υπάρξει συζήτηση διακανονισμού θα είναι υποχρεωμένοι τότε να δεχθούν τις προτάσεις της εταιρείας, γιατί δεν θα έχουν άλλη εναλλακτική. Συνεπώς, αλλαγή τρόπου είσπραξης-απόδοσης ασφαλίστρων και διακανονισμός πρέπει να συμφωνούνται «πακέτο».
Από πλευράς εταιρειών επίσης, είναι τελείως διαφορετικό να έχουν συμφωνήσει και διακανονίσει τα ανοίγματα με τους συνεργάτες τους, να έχουν αναγνώριση χρέους και υπογραφή και με αυτό τον τρόπο να συνεχίσουν να εισπράττουν τα ασφάλιστρα ενός μηνός και επιπλέον τη συμφωνημένη δόση, παρά να βρεθούν αντιμέτωπες με εκατοντάδες συνεργάτες που θα δηλώσουν αδυναμία να ανταποκριθούν στα ασφάλιστρα των προηγουμένων μηνών, όταν θα αναγκασθούν να αποδίδουν άμεσα τα τρέχοντα ασφάλιστρα. Οι επιπτώσεις θα είναι απρόβλεπτες και θα διακοπούν συνεργασίες δεκαετιών με διαμεσολαβητές που ουδέποτε χρωστούσαν πέραν των προβλεπομένων στη σύμβασή τους.
Οι μετακινήσεις παραγωγών σε τέτοιες καταστάσεις θα είναι τεράστιες γιατί πολλοί διαμεσολαβητές θα προτιμήσουν να ξεκινήσουν μια νέα συνεργασία με άμεση απόδοση των ασφαλίστρων, ώστε να είναι εντάξει και με την ΤτΕ και να αφήσουν ένα «μη συμφωνημένο» χρέος στην προηγούμενη εταιρεία, που πολύ πιθανόν να φθάσει στα δικαστήρια και να εκδικαστεί μετά από 4-5 χρόνια. Χρέος, που στο διάστημα αυτό, πριν εκδικαστεί η υπόθεση, θα έχουν αποπληρώσει με ενδιάμεσες καταβολές.
Η μη δημοσιοποίηση από πλευράς εταιρειών των κανόνων που θα ισχύσουν από 1-1-2014 μπορεί, κατά πολλούς, να υποκρύπτει σκοπιμότητα, την οποία προσωπικά δεν συμμερίζομαι. Σύμφωνα λοιπόν με τους θιασώτες αυτής της άποψης, τις τελευταίες εργάσιμες ημέρες του 2013 θα εκδοθούν σωρηδόν ανακοινώσεις από τις ασφαλιστικές εταιρείες, σύμφωνα με τις οποίες «παρά την προσπάθεια που κατέβαλαν, δεν επιτρέπει η ΤτΕ τη σταδιακή εφαρμογή των νέων μέτρων και είναι υποχρεωμένες να απαιτήσουν άμεσα τα εισπραττόμενα ασφάλιστρα Ιανουαρίου», χωρίς παράλληλα να αποδέχονται και οποιονδήποτε διακανονισμό των παλαιών, πέραν μιας μικρής διευκόλυνσης 1-2 επιπλέον μηνών.
Πώς λέγεται αυτό; «Ξαφνικός θάνατος» χιλιάδων διαμεσολαβητών και παραγωγές εκατομμυρίων ευρώ θα αλλάξουν χέρια. Γιατί π.χ., μόλις στο τέλος Ιανουαρίου μείνει απλήρωτη η παραγωγή π.χ. του Νοεμβρίου, αυτόματα θα κλειδώσει η παραγωγή του Φεβρουαρίου και «δικαιωματικά» η εταιρεία θα αναλάβει απευθείας την είσπραξή της χωρίς οποιαδήποτε συναίνεση του συνεργάτη της, λόγω ληξιπρόθεσμης οφειλής.
Σενάρια μπορούμε να γράψουμε πολλά, τα περισσότερα καταστροφικά. Ένα και μοναδικό σενάριο όμως διασφαλίζει τις εταιρείες, τους διαμεσολαβητές και την ηρεμία στην αγορά. Και αυτό είναι, αφενός η εφαρμογή της άμεσης απόδοσης των ασφαλίστρων (γεγονός για το οποίο ουδείς καλόπιστος διαμεσολαβητής μπορεί να έχει αντίρρηση), αφετέρου δε ο ταυτόχρονος, μακροχρόνιος διακανονισμός των συμβατικών και μη ληξιπρόθεσμων οφειλών των διαμεσολαβητών.
Οτιδήποτε άλλο, εκ του πονηρού!
