Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Αγορά των Ασφαλειών Ζωής θα αναπτυχθεί εντυπωσιακά και στην Ελλάδα, όπως έγινε και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, για τον απλό λόγο ότι τα κράτη και οι πολιτικοί αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι ο δημόσιος προϋπολογισμός δε θα επαρκεί, με μια αναλογία ενός εργαζομένου προς ένα συνταξιούχο, για να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού στην υγεία και τη σύνταξη. Σ’ αυτό θα συμβάλλουμε κι εμείς ως Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις, δημιουργώντας και προσφέροντας στο ασφαλιστικό μας κοινό ευέλικτα προγράμματα που θα καλύπτουν κάθε ανάγκη, σε κάθε φάση της ζωής των πελατών μας.
Είναι πολύ πιθανό να αναπτυχθεί η προσέγγιση τριών πυλώνων, συνδυάζοντας την κοινωνική ασφάλιση (περιορισμένη όμως σε χαμηλότερα από τα σημερινά επίπεδα), την ομαδική ασφάλιση (που θα περιλαμβάνει κυρίως συνταξιοδοτική κάλυψη και σε μικρότερη έκταση καλύψεις υγείας) που θα χρηματοδοτείται και από τους εργοδότες αλλά και από τους εργαζόμενους και, τελικά, τα αυτόνομα ατομικά ασφαλιστήρια.
Ως προς το διάστημα των επόμενων 2 ετών στο οποίο αναφέρεστε, νομίζω πως είναι αρκετά μικρό για να επιτρέψει τη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής συναίνεσης. Επίσης, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για πραγματική απογείωση της ιδιωτικής ασφάλισης για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, δεδομένου ότι υπάρχει και ένα ακόμη κρίσιμο στοιχείο, που δεν είναι άλλο από την εμπιστοσύνη του Έλληνα Καταναλωτή. Αποτελεί ακράδαντη πεποίθησή μου ότι κάθε κανάλι διανομής μπορεί, πρέπει και θα λάβει το μερίδιο που του αναλογεί.
Το Bancassurance ενδεχομένως τοποθετείται καλύτερα από πλευράς πωλήσεων απλών προϊόντων ζωής, διασταυρώνοντας χαρτοφυλάκια που αφορούν στεγαστικά και προσωπικά δάνεια. Και είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι δεν προστατεύει απαραίτητα τους πελάτες με τα καταλληλότερα ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής και περιουσίας, όπως οι περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες. Επίσης, είτε αυτό είναι σωστό είτε λάθος, είναι γεγονός ότι στο μυαλό πολλών ανθρώπων οι Τράπεζες χαίρουν υψηλότερης εκτίμησης από τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Το Bancassurance δε βγάζει εκτός παιχνιδιού τα υπόλοιπα κανάλια διανομής (συνδεμένους συνεργάτες και ελεύθερο δίκτυο) και καλά κάνει. Όπως έχει αποδειχθεί σε άλλες πιο ώριμες αγορές από τη δική μας, αυτά τα δίκτυα μπορούν να κερδίσουν μια ουσιαστική θέση στην αγορά της ασφάλισης και των χρηματοοικονομικών αγαθών υπό τον όρο ότι έχουν πραγματικά τη γνώση (τεχνική, φορολογική, λειτουργική), παρέχουν συμβουλές στους πελάτες τους ως επαγγελματίες υψηλού επιπέδου και δεν πάσχουν από σύνδρομο “μίμησης”.
Επειδή δύσκολα μπορούν να “χτυπήσουν” τις τράπεζες στην “έδρα” τους, πρέπει να αποσαφηνίσουν τη θέση τους, δηλαδή ότι προσφέρουν αυτά στα οποία οι τράπεζες συχνά δεν είναι άριστες: παροχή συγκεκριμένων, εξατομικευμένων, μη τυποποιημένων ασφαλιστικών συμβουλών και υπηρεσιών.
Σε ό,τι αφορά το μέλλον του Agency System, αυτό προδιαγράφεται ευοίωνο. Σε όλο τον κόσμο το δίκτυο αποκλειστικών συνεργατών υπάρχει και βελτιώνει συνεχώς τη θέση του και τις επιδόσεις του, καθώς ανταποκρίνεται σε σύνθετες ασφαλιστικές ανάγκες που απαιτούν τη συμβουλή ενός επαγγελματία. Θα πρέπει όμως να τονιστεί η ανάγκη και στη χώρα μας το Agency System να βελτιώσει τις επιδόσεις του.
Σχετικά με τους μικρούς Πράκτορες που δεν έχουν ασφάλεια αστικής ευθυνης, πάντα θα μπορούν να φέρνουν δουλειές στους μεγαλύτερους πράκτορες ή μεσίτες, αλλά τα πράγματα θα γίνονται ολοένα και δυσκολότερα και οι προμήθειες θα μειώνονται.
Η απάντηση στην τρίτη ερώτηση που αφορά τη διαμεσολάβησει των Δικτύων στα νέα επαγγελματικά Ταμεία, μπορεί να βρεθεί, για άλλη μια φορά, στις πιο προηγμένες αγορές. Στην αναπτυσσόμενη αγορά του 2ου πυλώνα οι πιο περίπλοκες προσεγγίσεις θα αναπτυχθούν σταδιακά, απαιτώντας βαθιά τεχνική και φορολογική γνώση.
.gif?rand=2422)
