Ακόμα δε γνωρίζουμε ποιος είναι ο Εποπτεύων Υπουργός του Κλάδου των Ασφαλειών!

Ένα ενήμερο & περιδιάβαστο Blog, όπως το ID, δεν είναι εύκολο στην τροφοδοσία και διαχείρισή του ώστε να συνδράμονται -οι βασικοί συντελεστές του- και από συνεργάτες. Αν δε αυτοί είναι νέοι, που τους παρέχεται η ευκαιρία και ο χώρος, τότε είναι πιθανόν και να σφάλουν, ίσως. Έτσι οποιαδήποτε καλοπροαίρετη επανόρθωση δεν παρεξηγείται και βεβαίως δεν βλάπτει. 
Η κυβερνητική ιεραρχία από τον Πρωθυπουργό έως τον μικρότερο υπεύθυνο, προβλέπει εκχώρηση αρμοδιοτήτων και δικαιοδοσία απεριορίστως προς τους υφισταμένους, όχι όμως και λογοδοσία -πέραν της μιας βαθμίδος- αντιστρόφως. Μη γινόμαστε βιαστικοί κριτές ούτε προπαντός άστοχοι. Ίσως, αν για κάθε συγχωνευόμενο ή καταργούμενο Υπουργείο οριζόταν εξ αρχής αρμόδιος υφυπουργός είτε γραμματέας και για νεοσύστατο αποσπόταν -ιεραρχικά- σύσσωμη η σχετική προγενέστερη υπηρεσία, υπό τον νέο Υπουργό, χωρίς μετεγκαταστάσεις κλπ, να μη παρουσιαζόταν διόλου κενό λειτουργίας. Όμως, εκτός της υστέρησης ορισμού κάποιων κυβερνητικών στελεχών, λόγω του -κοινά αποδεκτού- νέου τρόπου επιλογής, έτσι προφανώς έγινε η διαδοχή στην διακυβέρνηση και είναι εξαιρετικά πρόωρο να γίνεται λόγος «για κακό σημάδι στην πορεία της». Οι προτεραιότητες δρομολογούνται πρωτίστως από την σημαντικότητα των εκκρεμοτήτων και το επείγον ή μη της επίλυσής τους, σε συνδυασμό με τις άλλες, με το κριτήριο του διαχειριστή και όχι μ’ αυτό του -εκάστοτε- ενδιαφερομένου. «Και η χήρα βιάζεται … αλλά μπορεί να περιμένει λίγο στο κρεβάτι». Ειδικά αν περιμένει πολυάσχολο «χειρουργό».
Τα καυτά προβλήματα της Ιδιωτικής Ασφάλισης δεν άπτονται των επειγόντων περιστατικών, εφ όσον αφορούν προϋπάρχουσες χρόνιες νόσους. Προέχουν οι εκτεθειμένοι ασφαλισμένοι, για τους οποίους δεν αντιλήφθηκα να εκπροσωπήθηκαν -ενώπιον του υπουργού ή υφυπουργού- από κάποιον φορέα (Γραμματεία καταναλωτή, Ένωση καταναλωτών ή άλλον) αναζητώντας λύση. Ακολουθούν οι εργαζόμενοι υπάλληλοι και παραγωγοί ασφαλιστικών εργασιών, για τους οποίους, ομοίως, δεν αντιλήφθηκα -ιδιαίτερα για τους δεύτερους- προετοιμασμένη έγκαιρη κίνηση από κάποιον, πλην ΟΑΣΕ, αρμόδιο φορέα (ΓΣΕΕ, Επαγγελματικό επιμελητήριο ή άλλον). Ως προς την ΕΑΕΕ, η οποία βεβαίως αποτελεί αξιοσέβαστο Club μέρους των εναπομεινάντων επιχειρηματιών-μετόχων και των μεγαλοστελεχών τους, τα συμφέροντα των οποίων αμέσως κι εμμέσως εκπροσωπεί, δεν νομιμοποιείται να «καπελώνει» και να συζητά εκ μέρους των ασφαλισμένων -δήθεν- είτε των συνεργατών παραγωγών ούτε και των ίδιων τους των υπαλλήλων, γεγονός που γνωρίζει -υπό την νέα του ηγεσία- το αρμόδιο υπουργείο. Η ΕΑΕΕ υφίσταται μα δεν προΐσταται. Αν αδικώ κανένα συγχωρείστε με.
Το δημοσιογραφικό «μάθαμε» ή μπορεί -δηλαδή- ακούσαμε ή και υποθέτουμε, «μη το δένουμε κόμπο στο μαντήλι». Μπορεί νά ’ναι και «βαλτό». Εξ άλλου, μπορεί μια σχολή να λέει, «απ’ το τίποτα, κάντο κι ας είναι λάθος», μα στις κρίσεις αλίμονο και το εφαρμόσεις. Φτάνει να σκεφτεί κανείς πως, κριτική θά ’χει κι έτσι κι αλλιώς και δίκαιη και άδικη, οπότε -αν σε παίρνει- «φύλαγε τα ρούχα σου, νά ’χεις τα μισά». Η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική προσέγγιση ευνοεί -εξ ορισμού- βιαστικά το κεφάλαιο και μέσω αυτού -ίσως- την κοινωνία ενώ η σοσιαλδημοκρατική, την κοινωνία χωρίς άλματα και μέσω αυτής συνυπάρχει με το κεφάλαιο. Κάπως έτσι, μη κρίνουμε σαν να μην άλλαζαν διόλου οι κεντρικές διοικητικές πρακτικές. Συμβολή καλής διάθεσης είναι και η εύλογη αναμονή, που τηρείται …αν η πρόθεση είναι θετική.