.gif?rand=3308)
Γράφει ο Νίκος Γ. Σύκας, Σύμβουλος Στρατηγικής & Επικοινωνίας:
Επικοινωνιακή Βαβέλ η προεκλογική σκηνή σε Ελλάδα (γενικές εκλογές Ιουνίου 2012) και Κύπρο (Προεδρικές 2013). Σε ένα θολό και κατακερματισμένο τοπίο, η επικοινωνία καλείται να ανοίξει διαύλους μέσα από πολιτικά αδιέξοδα. Πώς όμως μπορεί η επικοινωνία να πείσει, όταν 9 στους 10 πολίτες δεν εμπιστεύονται τα πολιτικά κόμματα (Ευρωβαρόμετρο 2011); Πώς μπορεί η επικοινωνία –μέσα σε λίγες βδομάδες ή μήνες– να ανατρέψει αρνητικές εντυπώσεις δεκαετιών; Πώς μπορεί η επικοινωνία να δώσει προοπτική όταν η πολιτική ακούγεται σαν σπασμένο γραμμόφωνο; Με την οικονομία στο ναδίρ και τις τουρκικές απειλές στο ζενίθ, τι αναμένεται από την πολιτική επικοινωνία; Πώς μπορεί η επικοινωνία να δώσει απαντήσεις σε αναπάντητα ερωτήματα; Ποιος θα προσφέρει σήμερα θέσεις εργασίας στους άνεργους νέους και προοπτική στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Ποιος θα αναγκάσει την Τουρκία –το πιο αναξιόπιστο κράτος στον κόσμο– να τηρήσει την υπογραφή της σε οποιαδήποτε συμφωνία;
Τι ρόλο λοιπόν καλείται να διαδραματίσει η επικοινωνία σε προεκλογικές μάχες που θυμίζουν περισσότερο Βατερλό της πολιτικής. Όπου για δεκαετίες –σε Ελλάδα και Κύπρο– οι προσωπικές ατζέντες, τα κομματικά συμφέροντα και οι πολιτικές σκοπιμότητες είχαν το δικό τους ειδικό βάρος. Από πού λοιπόν να αρχίσει η πολιτική επικοινωνία;
Τα προεκλογικά προγράμματα δεν διαμορφώνονται μόνο στα γραφεία, στα σαλόνια και στα Twitter. Τίποτα δεν υποκαθιστά την προσωπική επαφή. Ας περπατήσουμε λοιπόν στις γειτονιές, στις ενορίες, στους Προσφυγικούς Συνοικισμούς, να μπούμε στα νοικοκυριά, στα καταστήματα, στις βιοτεχνίες, να ακούσουμε τις παραγωγικές τάξεις, να κουβεντιάσουμε με τη νεολαία αλλά και με τους ηλικιωμένους, να αφουγκραστούμε τον παλμό της κοινωνίας, να κοιτάξουμε τους απλούς πολίτες στα μάτια και να κατανοήσουμε τις ανησυχίες τους. Να προσπαθήσουμε να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας αλλά και στα μεγάλα εθνικά θέματα. Να μετατρέψουμε ρηχές προσεγγίσεις σε καινοτόμες πολιτικές βάθους.
Η επικοινωνία –πολιτική και εμπορική διαφήμιση– έχει και αυτή το δικό της σλόγκαν: «Αλήθεια καλά ειπωμένη» («Truth well told» κατά McCann Erickson επικοινωνιακό ευαγγέλιο). Στο πλαίσιο αυτό, η προεκλογική στρατηγική μπορεί να κωδικοποιηθεί ως ακολούθως: Ειλικρίνεια – Διαφοροποίηση – Πειστικότητα. Λόγω της πρωτοφανούς ρευστότητας που χαρακτηρίζει το πολιτικό τοπίο, η δημιουργική επικοινωνία και η καινοτομία έχουν να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στις προεκλογικές μάχες σε Ελλάδα και Κύπρο.
Στην Ελλάδα ο προεκλογικός κατέληξε σε μονομαχία «Σαμαράς Vs Τσίπρας» για την πρωτιά. Η διαχείριση της εικόνας των δύο αυτών πολιτικών αρχηγών θα κρίνει, εν πολλοίς, όχι μόνο το αποτέλεσμα των εκλογών αλλά και το μέλλον της χώρας. Ποτέ άλλοτε –σε παγκόσμιο επίπεδο– η πολιτική επικοινωνία δεν είχε να διαδραματίσει τόσο σημαντικό ρόλο σε εκλογική αναμέτρηση. Η επικοινωνιακή υπεροχή –ιδιαίτερα κατά τα τελευταία κρίσιμα εικοσιτετράωρα πριν την κάλπη– θα κλίνει την πλάστιγγα.
