Ανέρχονται σε 30 δισ. ευρώ και αντιστοιχούν στο 150% των συντάξεων του ιδιωτικού τομέα. Ο λόγος για τα ληξιπρόθεσμα χρέη εργοδοτών και αυταπασχούμενων προς το ΙΚΑ, τον ΟΑΕΕ, το ΕΤΑΑ και τον ΟΓΑ. Η διαχείριση του «καυτού» αυτού προβλήματος αποτελεί το πιο δύσκολο κομμάτι της «εξίσωσης» του νέου Ασφαλιστικού. Και αυτό για δύο λόγους:
1) Υποτίθεται πως για να «επιστρέψει» κάποιος επαγγελματίας στην ασφάλιση – περίθαλψη, θα πρέπει πέραν των νέων τρεχουσών χαρατσιών, να καταβάλλει εφάπαξ ή τμηματικά τα χρέη που έχει δημιουργήσει από τη μη εμπρόθεσμη καταβολή προηγούμενων εισφορών.
2) Ο πρωτοφανής αντιφατικός και πρόχειρος τρόπος με τον οποίο επιχειρήθηκαν να εφαρμοστούν οι νέες εισφορές φαίνεται πως θα οδηγήσει σε «νέα γενιά» χρεών. Και μόνο η δυνατότητα μερικής καταβολής των νέων εισφορών από τους επαγγελματίες ανοίγει το δρόμο για νέα χρέη.
Η κυβέρνηση δεν έχει ασχοληθεί ακόμα με το θέμα αυτό.
Το αίτημά της για πάγωμα των οφειλών που είχαν δημιουργηθεί έως 31/12/2017 έχει απορριφθεί από τους θεσμούς.
Ωστόσο, με εγκύκλιο της 30/12/2016, το Υπ. Εργασίας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο του παγώματος, μιας και δεν ξεκαθαρίζει αν τα χρέη που δημιουργήθηκαν έως 31/12/2016, θα αποτελούν εμπόδιο για τη λήψη ασφαλιστικής ενημερότητας μετά τις 28/2/2017, δηλαδή μετά την έσχατη μέρα καταβολής της 1ης μηνιαίας δόσης των νέων χαρατσιών.
Κατά τ΄άλλα, κάθε οφειλέτης μπορεί να υπαχθεί στη ρύθμιση εξόφλησης των χρεών του με 12 μηνιαίες δόσεις.
.gif?rand=6862)
