Έντονες πιέσεις ασκούνται πολύπλευρα στο ζήτημα της πώλησης της Εθνικής Ασφαλιστικής.
της Βίκυς Γερασίμου
Δεδομένης της έκβασης της υπόθεσης με την αγωγή που κατατέθηκε από τους Calamos και Koudounis κατά της EXIN αλλά και της αντίδρασης των εργαζομένων πλέον αναζητούνται εναλλακτικές από όλους τους εμπλεκόμενους, την Εθνική Τράπεζα, την εποπτική αρχή και σαφώς τις δύο συμβουλευτικές εταιρείες οι οποίες ανέλαβαν να αξιολογήσουν την πρόταση της EXIN.
Η κυβερνητική θέση είναι η λύση να βρεθεί πολύ άμεσα μέσα στις επόμενες ημέρες και σε καμία περίπτωση να μην τηρηθεί στάση αναμονής μέχρι τις 28 Μαρτίου. Από την άλλη πλευρά πηγές από την εποπτική αρχή αναφέρουν ότι οι διαδικασίες που πρέπει ήδη δρομολογούνται και το ενδεχόμενο να υπάρξει εσωτερικός επενδυτής δεν υφίσταται.
Στα δύο ενδεχόμενα που υπάρχουν α) η περίπτωση της ΕΧΙΝ φαίνεται να έχει ναυαγήσει καθώς παρά και την εξωγενή προσπάθεια που γίνεται -σύμφωνα με πληροφορίες- για να βρεθούν τα κεφάλαια και οι μέτοχοι που λείπουν το να προχωρήσει η εξαγορά θεωρείται δύσκολο εγχείρημα.
β) Στην περίπτωση της Fosun αποτελεί τροχοπέδη ο ίδιος ο διαγωνισμός, καθώς δεν έχει ακόμα βρεθεί με ποιο τρόπο μπορεί να προχωρήσει απευθείας η διαδικασία στο δεύτερο πλειοδότη για να αποφευχθεί το να στηθεί ο διαγωνισμός από την αρχή. Στην προκειμένη περίπτωση υφίσταται και άλλο ένα πρόβλημα, το κενό που δημιουργείται από τα 718,5 εκατ. της EXIN στα 650 της Fosun για την Εθνική Τράπεζα. Ωστόσο πληροφορίες αναφέρουν ότι λόγω των θετικών αποτελεσμάτων της Εθνικής Ασφαλιστικής ενδέχεται να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση σχετικά με το ύψος της εξαγοράς.
.gif?rand=4963)
Το τίμημα που είχε προσφέρει η Exin ήταν ‘εκτός αγοράς’… εάν η διοίκηση της ΕΤΕ αξίζει συγχαρητήρια που το ‘πέτυχε’ τότε θα πρέπει να μεμφθεί εφόσον το ‘απωλέσει’. Από εκεί και πέρα όταν έχεις ένα asset το οποίο θέλεις να πουλήσεις, εκ των πραγμάτων το πουλάς στο υψηλότερο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ τίμημα, επομένως η αναφορά σας οτι είναι πρόβλημα η διαφορά στο τίμημα ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ – δυσάρεστο ναι, εμπόδιο όχι. Η κερδοφορία της εταιρείας επίσης είναι μια θεωρητική παράμετρος διότι πρέπει να δει κάποιος από που προέρχεται και εάν αυτό είναι πέραν των δομικών προβλέψεων (πχ αυξήθηκε το bancassurance και η κερδοφορία του? αν ναι τότε είναι διαπραγματευτικό όπλο) ή οφείλεται σε άλλους παράγοντες. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι κινέζοι, εφόσον (μεγάλο ‘εφόσον’… αλλά νομίζω ότι οι κινέζοι κινούνται στρατηγικά και όχι αμιγώς ‘επενδυτικά’ οπότε λογικά θα είναι θετικοί) ακόμη θέλουν την ασφαλιστική (δεν πρόκειται για κάποιο ‘τεφαρίκι’, βαρίδι είναι, εάν ήταν πολύφερνη νύφη θα έκαναν ουρά οι αγοραστές…), θα βάλουν κάτι παραπάνω από 650 αλλά πάνω από 700 εκατ δεν το βλέπω και ίσως και με ανταλλάγματα σε επίπεδο λοιπών συμβατικών συμφωνιών, ώστε και το deal να γίνει αλλά και να διασωθεί το προφίλ της διοίκησης της ΕΤΕ. Επίσης διαδικαστικά δεδομένου του ελάχιστου αριθμού υποψηφίων αγοραστών (3), θεωρώ οτι εάν απευθυνθούν ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ κινέζικους ομίλους (πάντα με προτεραιότητα σε αυτόν που υπέβαλε την καλύτερη αρχικά προσφορά) και λειτουργήσουν ‘σωστά’ δεν θα υπάρχει σοβαρό ζήτημα, αλλά σημειώνω οτι οι διαγωνιστικές διαδικασίες δεν ήταν εν τέλει και οι πλέον διαφανείς και έχω αμφιβολίες κατά πόσο θα γίνουν οι πλέον δόκιμες ενέργειες…