.gif?rand=3766)
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της μελέτης “Competing for Growth”, της Ernst & Young η οποία πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 1.400 ανώτατων διοικητικών στελεχών από όλο τον κόσμο και δημοσιεύθηκε πρόσφατα. Σε παγκόσμιο επίπεδο, 85% των επιχειρήσεων δηλώνουν ότι η αγορά τους θα γίνει πιο ανταγωνιστική τα επόμενα 2 χρόνια.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του παγκόσμιου σκέλους της μελέτης, αναμένεται να υπάρξει μεγαλύτερη αστάθεια στην αγορά σε σχέση με την περίοδο πριν από την κρίση, με τα περιθώρια κέρδους να δέχονται πιέσεις λόγω μείωσης ή συγκράτησης των τιμών και αύξησης στις δαπάνες εργατικού δυναμικού. Συγκεκριμένα οι αυξήσεις τιμών σε παγκόσμιο επίπεδο προβλέπεται να είναι χαμηλές καθώς περίπου 60% των ερωτηθέντων βλέπει αύξηση τιμών αντίστοιχη ή χαμηλότερη του πληθωρισμού.
Ο Παναγιώτης Παπάζογλου, Διευθύνων Σύμβουλος της Ernst & Young Ελλάδος, αναφέρει:
«Η ταχύτητα είναι το κύριο χαρακτηριστικό των εταιρειών με υψηλές αποδόσεις σε όλους τους κλάδους και θα αποκτά ολοένα σημαντικότερο ρόλο, καθώς η αγορά κινείται με ανταγωνιστικότερους ρυθμούς. Οι εταιρείες που επέδειξαν ταχύτητα και ευελιξία και συνέχισαν να καινοτομούν κατά τη διάρκεια της κρίσης δρέπουν τώρα τους καρπούς των προσπαθειών τους, ενώ οι υπόλοιπες εταιρείες θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιτυχία τους στο μέλλον».
Η αναγνωρίσιμη επωνυμία (brand) και η φήμη θεωρούνται ως οι πιο σημαντικοί παράγοντες σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα. Το γεγονός αυτό καθιστά πιθανή την αύξηση των ενεργειών εμπορικής προώθησης τα επόμενα δύο έτη. Παράλληλα, για τους Έλληνες ερωτηθέντες ο πλέον κρίσιμος παράγοντας για την ανταγωνιστικότητα –σε ποσοστό 59%- είναι η οργανωτική ευελιξία μίας επιχείρησης ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί πιο γρήγορα στις αλλαγές της αγοράς.
Παράλληλα, η καινοτομία αποκτά ολοένα μεγαλύτερη βαρύτητα και περισσότερες από τις μισές εταιρείες παγκοσμίως προσανατολίζονται στην ανάπτυξη και το λανσάρισμα νέων προϊόντων και υπηρεσιών για την αύξηση των πωλήσεών τους σε αγορές στις οποίες διαθέτουν ήδη παρουσία. Στην Ελλάδα ενώ η καινοτομία αναγνωρίζεται ως παράγοντας με αυξάνουσα σημασία για την αγορά -64% των ερωτηθέντων- δεν έχει αντίστοιχα κυρίαρχη θέση στην αναπτυξιακή στρατηγική καθώς λιγότερες από τις μισές επιχειρήσεις βλέπουν την ανάπτυξή τους να συνδέεται με νέες υπηρεσίες και προϊόντα.
Αντίστοιχα διαφορετική είναι η προσέγγιση των εταιρειών όσον αφορά στις δράσεις που αναλαμβάνουν για την αύξηση της ευελιξίας τους: οι ερωτηθέντες της παγκόσμιας μελέτης εστίασαν στην εισαγωγή νέων προϊόντων ώστε να καλυφθεί ευρύτερη γκάμα αναγκών της αγοράς, οι ερωτηθέντες από την Κεντρική και ΝΑ Ευρώπη έδωσαν έμφαση στις επενδύσεις σε πιο ευέλικτες διαδικασίες παραγωγής και τεχνολογίες και οι έλληνες ερωτηθέντες έδωσαν προτεραιότητα στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των εργαζομένων με διεύρυνση των ικανοτήτων τους.
Πιέσεις στα περιθώρια κέρδους
Με τη γενικότερη τάση να δείχνει προς σχετική συγκράτηση ή μικρή άνοδο των τιμών, τα περιθώρια κέρδους παραμένουν μικρά καθώς αυξάνεται το κόστος των επιχειρήσεων. Βασικότερος λόγος αποτελεί η μείωση της ζήτησης –γεγονός που επισημαίνεται από όλους τους ερωτηθέντες ως κύριος παράγοντας και ιδίως από το 64% των ελλήνων ερωτηθέντων- και ακολουθεί η διάβρωση των τιμών. Στο πλαίσιο αυτό, οι επιχειρήσεις προσβλέπουν σε μείωση του κόστους τους κατά 5-10% στόχο τον οποίο επιδιώκουν μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις.
Η έρευνα αποκαλύπτει είτε αδυναμία είτε απροθυμία αναζήτησης χρηματοδότησης από τις κεφαλαιαγορές σε όλες τις αγορές στις οποίες διεξήχθη. Περίπου οι μισές εταιρείες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό σχεδιάζουν να χρηματοδοτήσουν τη μελλοντική τους ανάπτυξη από τα αποθεματικά διαθεσίμων. Ιδιαίτερα αυξημένη παρουσιάζεται η πρόθεση και η μεταβολή του τρόπου που επικοινωνούν οι επιχειρήσεις προς όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Σχεδόν οι μισές εταιρείες παγκοσμίως –και κυρίως στην Κεντρική και ΝΑ Ευρώπη- έχουν βελτιώσει τη διαφάνεια και τη συχνότητα της επικοινωνίας τους με τα ενδιαφερόμενα μέρη τα τελευταία δύο χρόνια. Μεγάλη έμφαση δίνεται επίσης στη διαχείριση της οικονομικής τους φήμης. Στην Ελλάδα η εταιρική επικοινωνία ακολουθεί άλλη κατεύθυνση –καθώς μόνο το 1/5 των Ελλήνων ερωτηθέντων έθεσαν αυτές τις ενέργειες ως βασικές δράσεις για την ενίσχυση των σχέσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Αντίθετα η μεγάλη πλειοψηφία έδωσε έμφαση στη σύνταξη πρόσθετων μη οικονομικών εκθέσεων και το 1/3 περίπου συνεχίζει στη γραμμή της συμμόρφωσης με τις θεσμικές και νομικές απαιτήσεις.
