Το δρόμο για την φορολόγηση των παροχών σε ομαδικά συμβόλαια άνοιξε θετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που αφορούσε ασφαλιστήριο συμβόλαιο της Alico. Συγκεκριμένα η γνωμοδότηση αφορούσε παροχές που δόθηκαν σε υπαλλήλους της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004, βάσει του ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου που είχε συνάψει η Επιτροπή με την Alico.
Η φορολόγηση πρόκειται να γίνει στο εισόδημα που εξασφαλίζουν οι πελάτες από την υπεραπόδοση του προϊόντος. Το εισόδημα αυτό θεωρήθηκε, στην περίπτωση του Αθήνα 2004, ως εισόδημα από μισθωτή υπηρεσία και άρα υπακτέο στην εφάπαξ φορολογία με την κλίμακα του 15%. Με βάση αυτό, το Υπουργείο Οικονομικών άνοιξε το δρόμο για την φορολόγηση εισοδήματος ασφαλισμένων στον κλάδο ζωής από την υπεραπόδοση επενδύσεων που πραγματοποιούν οι ασφαλιστικές στα μαθηματικά τους αποθέματα. Το εισόδημα από τις επενδύσεις αυτές αποτελεί εισόδημα από κινητές αξίες, και άρα υπόκειται σε φορολογία.
Το εισόδημα θεωρείται ότι αποκτάται όταν γίνεται η καταβολή του ασφαλίσματος, δηλαδή η συνταξιοδοτική παροχή. Η ρύθμιση σύμφωνα με σχετική απόφαση του υπουργείου Οικονομικών θα εφαρμοστεί αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 1998. Η παρακράτηση θα γίνεται από την ασφαλιστική εταιρεία.
.gif?rand=2041)
Ευφυες!!!
Αντι να δωθουν και επιπλεον κινητρα για την ασφαλιση … επιβαλλουν αναδρομικα αντικινητρα.
Βεβαια καταλαβαινουμε ολοι οτι αυτο συμβαινει γιατι το συστημα των κοινωνικων φορεων ασφαλισης ειναι πολυ ισχυρο Ε!?
Το εισόδημα που προέρχεται από την υπεραπόδοση αυτού του είδους των ασφαλιστικών ποιόντων αποτελούσε πάντα εισόδημα από κινητές αξίες (Ν.2238/1994, αρθρο 24 παρ. 1στ). Η φορολόγηση του εισοδήματος ήταν 15%, η ασφαλιστική επιχείρηση είχε παντα την υποχρέωση να διενεργήσει την παρακράτηση του φόρου και με την παρακράτηση αυτή εξαντλείται και η φορολογική υποχρέωση του προσώπου που αποκτά το εισόδημα (Ν.2238/1994, αρθρο 54, παρ.2). Αυτά λοιπόν δεν είναι καινούργια, ίσχυαν και πρίν την γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ.
Αλλού πιστεύω οτι είναι το ενδιαφέρον. Οταν το Ν.Σ.Κ. αναφέρεται σε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, δεν μπορεί να εννοεί τίποτα άλλο εκτός από τις εισφορές. Διαβάζοντας λοιπόν το δημοσίευμα σας, καταλαβαίνω οτι το Ν.Σ.Κ. θεώρησε (σωστά κατα τη γνώμη μου) οτι οι εισφορές που καταβάλλει μιά επιχείρηση για λογαριασμό κάποιων τρίτων (υπαλλήλων, στελεχών κ.λ.π), αποτελούν πρόσθετες παροχές σε είδος και ως εκ τούτου πρέπει να συναθροιστούν με τα υπόλοιπα εισοδήματά από την εργασία τους και να φορολογηθούν ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Αυτό συνεπάγεται φορολόγηση με την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος και όχι με σκέτο το 15%.
Αρα λοιπόν σε ένα τέτοιο συμβόλαιο έχουμε δύο διαφορετικές φορολογήσεις:
α) Οι εισφορές φορολογούνται κατ’έτος ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες με την κλίμακα και
β) Η υπεραπόδοση φορολογείται με σταθερό συντελεστή 15% και εξάντληση της περαιτέρω φορολογικής υποχρεωσης.
Αυτά τα διευκρινίζω διότι πολλοί συνάδελφοι ασφαλιστικοί σύμβουλοι παρουσίαζαν τα συμβόλαια αυτά στους πελάτες τους ως μιά δυνατότητα να δίνουν μισθούς ή bonus στα στελέχη τους, αποφεύγοντας την φορολογία εισοδήματος. Οσες επιχειρήσεις έχουν επιλέξει να κάνουν κάτι τέτοιο, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να τους καταλογισθούν οι φόροι που δεν παρακράτησαν από τους εργαζόμενους τους – με τα σχετικά πρόστμα και προσαυξήσεις βέβαια.
Υ.Γ. Εννοείται οτι όταν ο ασφαλισμένος καταβάλλει ο ίδιος τις εισφορές, δεν υπάρχει θέμα φορολογίας του, διότι υποτίθεται οτι τα ποσά αυτά προέρχονται από εισοδήματα που έχουν υπαχθεί ήδη σε φορολόγηση κατά τον χρόνο της απόκτησής τους.