Ας δούμε το φιλμάκι της ημέρας, για να απαλύνουμε τις ψυχές μας από τη δίνη της καθημερινής ρουτίνας και της Συναισθηματικής… Φθοράς των συγκρούσεων!
Όπως ακούμε τη Σαγηνευτική Μουσική και βλέπουμε τα ονειρεμένα τοπία της πανέμορφης φύσης, που την έχουμε ως δεδομένο και δεν την επισκεπτόμαστε συχνά για να απολαμβάνουμε και να εισπράττουμε την ήρεμη Ενέργεια που εκπέμπει, ώστε να αντλούμε τη Δύναμη της Ψυχής που απαιτεί ο καθημερινός μόχθος της Επιβίωσης, ας θυμόμαστε, λοιπόν, μόνο μια Ανθρώπινη Λεπτομέρεια, που συνήθως περνάει απαρατήρητη:
Είμαστε όλοι θυμωμένοι και αγανακτισμένοι, γιατί όλοι θέλουμε τα πράγματα να γίνονται όπως ακριβώς ο καθένας από εμάς τα θέλει να γίνονται!
Κι ενώ γνωρίζουμε ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνονται όπως τα θέλουμει… θυμώνουμε, αγριεύουμε, χαλάμε τον κόσμο!
Όταν όμως μπορούμε!
Γι’ αυτόν το λόγο, όλοι όσοι διαθέτουν Εξουσία να μην ξεχνάνε ούτε ένα δευτερόλεπτο ότι η δική τους Συναισθηματική Φόρτιση… κάπως… εκτονώνεται, γιατί έχουν την Εξουσία να φωνάξουν και να χτυπήσουν το χέρι τους στο Τραπέζι και να επιβάλουν τις απόψεις τους.
Οι άλλοι, όμως, που δεν έχουν την Εξουσία ή τη Δύναμη να επιβάλουν τις απόψεις τους, αλλά αισθάνονται εγκλωβισμένοι και υποχρεωμένοι να σκύψουν το κεφάλι και να κάνουν αυτό που τους επιβάλλεται… δεν εκτονώνονται. Η Συναισθηματική τους Φόρτιση πολλαπλασιάζεται, σωρεύεται και όλη αυτή η Ενέργεια του θυμού ξεσπάει μέσα τους και τραυματίζει τα σωθικά τους, τα Όργανά τους: στομάχι, συκώτι, χολή, καρδιά!
Η λαϊκή ρήση είναι απόλυτα σωστή όταν λέει: «μου έχεις πρήξει τα συκώτια» ή «μου έχει σπάσει το στομάχι»…
Ιδού και η Επιστημονικά Τεκμηριωμένη Βιολογική Αναστάτωση που δημιουργείται μέσα μας από τη Συναισθηματική Φόρτιση, όταν μας επιτίθεται ο άλλος και δεν μπορούμε να εκτονωθούμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να καταπιούμε την Οργή και τη Μειωτική Συμπεριφορά του Συνανθρώπου μας, που διαθέτει και Ασκεί Εξουσία πάνω μας.
Η Αίσθηση του θυμού και της οργής παράγει και διοχετεύει στο Σύστημά μας μεγάλες ποσότητες της χημικής ουσίας της Ορμόνης και της Αδρεναλίνης, ουσίες με τις οποίες μάς όπλισε ο Θεός, η Φύση, προκειμένου να αποκτούμε Δύναμη για να αμυνόμαστε στις διάφορες απειλές που μας περιτριγυρίζουν. Οι μεγάλες ποσότητες της Ορμόνης και της Αδρεναλίνης δημιουργούν, απότομα, μέσα μας έντονη Ενέργεια, με την οποία Αισθανόμαστε Δυνατοί. Αποκτάμε τη Δύναμη να αντισταθούμε, να τσακωθούμε, να εκτονώσουμε αυτή τη συσσωρευμένη Ενέργεια που ξέσπασε ξαφνικά μέσα μας, όπως ακριβώς ξεσπάει ο Αερόσακος όταν τρακάρουμε…
Όταν, επομένως, οι Άνθρωποι δεν μπορούν να εκτονώσουν αυτή την Ενέργεια, γιατί, αν αφεθούν ελεύθεροι να την εκτονώσουν, θα πληρώσουν πολύ ακριβά το αντίστοιχο τίμημα, αφού έχουν σπίτια, παιδιά, οικογένεια, και δεν μπορούν στα 50 ή τα 60 τους να βρεθούν στο δρόμο, αναγκάζονται όταν τους… επιπλήττουν… πατόκορφα, να μη βγάλουν άχνα, να σωπάσουν, να πειθαρχήσουν, να ψελλίσουν ένα «ό,τι πείτε» και να γυρίσουν στα γραφεία τους, με σφιχτό στομάχι, αναγούλες και ίσως να χρειαστούν ώρες για να ηρεμήσουν…
Ας μην κάνουμε, επομένως, κατάχρηση της Εξουσίας που διαθέτουμε, αν τη διαθέτουμε και σε οποιοδήποτε βαθμό, και να θυμόμαστε ότι ο Ισορροπημένος Ηγέτης επιβάλλεται χωρίς να κάνει συχνή χρήση της Εξουσίας που διαθέτει.
Ας θυμόμαστε, επίσης, ότι ο «Απόλυτα Απόλυτος» Άνθρωπος προβάλλει περισσότερες Αδυναμίες από τον άλλον, που είναι λίγο συμβιβαστικός!
Είμαστε όλοι Άνθρωποι!
